Αναζήτηση
Τα μυστήρια… της Πάτρας
ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΑΣ στην πολιτική: ποτέ μην αφήνεις για αύριο έναν κλειστό φάκελο που σου παραδίδει κάποιος μέσα στην άγρια νύχτα. Κάτι κρύβει. Αλλιώς θα στον έστελνε μέρα – μεσημέρι με κλητήρα, με κούριερ, με τον πρώτο του ξάδελφο, με κάποιον τέλος πάντων. Οποιος το έκανε, έπαθε ό,τι παθαίνει και αυτός που δεν στέλνει σε άλλους εφτά αποδέκτες το μέσω email μήνυμα του Αγίου Νεκταρίου με τις επτά ευχές. Ο Αντώνης Σαμαράς τον παρέβη. Αποτέλεσμα; Χθες από το πρωί έτρεχε και δεν προλάβαινε. Ξινή του βγήκε η χαρά της υπερψήφισης της κυβέρνησής του από τη Βουλή. Ούτε την πρώτη ουσιαστικά μέρα στο γραφείο δεν χάρηκε. Του την έκλεψε, «κλέφτης καρδιών», ο Νίκος Νικολόπουλος. Γιατί με το που άνοιξε τον φάκελο του «είμαι της Πάτρας το καμάρι» Νίκου, ο οποίος του τον είχε παραδώσει όπως γίνεται στους γάμους, που οι καλεσμένοι χώνουν στην τσέπη του γαμπρού το φακελάκι αντί δώρου, έμεινε.
«Ρε, αυτός παραιτείται» είπε στους δικούς του.
ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ, συμφώνησαν και οι άλλοι (Σταμάτης, Μπούρας, Σίμος Κεδίκογλου κ.ά.), και μετά έπεσαν σε βαθιά περισυλλογή. Πώς το λέμε προς τα έξω; Διατυπώθηκαν διάφορες ιδέες, κέρδισε η επικρατέστερη, που ήταν αυτό που όλοι είχαν εξ αρχής εκτιμήσει (κι εγώ μαζί τους): ότι το δίδυμο Βρούτσης – Νικολόπουλος στο υπουργείο Εργασίας δεν πρόκειται να μακροημερεύσει γιατί ο υφυπουργός πιστεύει ότι αυτός έπρεπε να είναι υπουργός και ο υπουργός θα έδινε ό,τι πολυτιμότερο διαθέτει – λέμε τώρα – για να μην τον είχε στα πόδια του.
Δόθηκε η εντολή να βγάλουν προς τα έξω ότι η περίφημη επιστολή που ο Σαμαράς δεν διάβασε το βράδυ της Κυριακής, αλλά χθες το πρωί, αφορούσε την απαίτηση Νικολόπουλου για περισσότερες αρμοδιότητες. Αλλά είναι έτσι;
ΕΛΑ ΜΟΥ ΝΤΕ. Εδώ μιλάμε για τα μυστήρια του Μαξίμου. Εμφανίζει το «καμάρι της Πάτρας» Νίκο ως περίπου παραφρόνα – που άλλα γράφει στην επιστολή και άλλα αφήνει να διαρρεύσουν. Οτι άλλα ψηφίζει και άλλα δηλώνει – τα περί διαφωνιών με την τρόικα. Και από κοντά είναι οι κλασικές «διαρροές» από τις αυτοαποκαλούμενες έγκυρες πηγές οι οποίες ως γνωστόν «όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν» σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις.
Μια τέτοια επιχείρησε να συνδέσει την αιφνιδιαστική παραίτηση του Νικολόπουλου με εκείνη την καταπληκτική ιστορία με το ΣΔΟΕ που σας έλεγα προ ημερών με τον συνεργάτη πολιτικού που μετέφερε την «επιθυμία» του «κυρίου υπουργού» να διευθετηθεί ένα «προστιματάκι» (σε πρατήριο καυσίμων των Αμπελοκήπων).
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ισχυριζόταν (έσκιζε τα ρούχα της, που λένε) ότι έχει προχωρήσει η έρευνα του ΣΔΟΕ για τα 500 πρώην και νυν πολιτικά πρόσωπα – τι σχέση μπορεί να έχει αυτό με τον Νικολόπουλο δεν έχω καταλάβει. Μια τρίτη υποστήριζε ότι ο Νικολόπουλος παραιτήθηκε για τα μάτια ενός Τ. Κοντού, τον οποίο επιδίωκε να τοποθετήσει επικεφαλής του ΟΑΕΔ.
Τι λέω εγώ; Τίποτε, τι να πω. Εδώ αν κάνεις το λάθος να παραιτηθείς, μέχρι gay κινδυνεύεις να σε βγάλουν αυτές οι «πηγές»…
Δεν μάσησε τα λόγια του!
ΑΥΤΗ ΟΜΩΣ είναι μια συζήτηση της επόμενης μέρας, την οποία δεν θα αναλύσω τώρα. Προτιμώ να ασχοληθώ με άλλα πιο σοβαρά ζητήματα, όπως η συνάντηση Σαμαρά – Προβόπουλου, που χάλασε εντελώς την ημέρα τού «τα βλέπω ακόμη λίγο θολά» Πρωθυπουργού. Δεν ήμουν παρών στη συνάντηση, αλλά μπορώ μετά βεβαιότητος να αναφέρω ότι πιο μαύρα δεν θα μπορούσαν να είναι όσα μετέφερε ο πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδος. Οχι πως ο Πρωθυπουργός Αντώνης δεν γνώριζε μέσες – άκρες τι συμβαίνει, αλλά ο Προβοπουλος δεν μάσησε τα λόγια του: μετέφερε επακριβώς τη δυσοίωνη εικόνα που έχει αποκομίσει από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα της οποίας αποτελεί μέλος του ΔΣ.
ΤΟ ΜΟΝΟ ΚΑΛΟ νέο από τη συνάντηση είναι ότι τις τελευταίες δύο εβδομάδες έχουν «επιστρέψει» στις τράπεζες 5 – 6 δισ. που ήταν καταχωνιασμένα σε ντουλάπες, μαξιλάρια, στρώματα, πατώματα και όπου άλλου βάζει ο νους του ανθρώπου – μια φίλη τα είχε καταχωνιάσει σε μια… τοστιέρα και όταν τα αναζήτησε τα βρήκε… φρυγανιά τα 50άρικα!
Θα πληρώσουν από την τσέπη τους
ΛΕΦΤΑ αντιθέτως δεν υπάρχουν στο ΠΑΣΟΚ. Αυτό πια το γνωρίζουν όλοι, καθώς το άλλοτε κραταιό κόμμα χρωστάει στους μισούς που μιλάνε ελληνικά και μερικά μηνιάτικα στους περίπου 200 εργαζομένους σε αυτό. Το γνωρίζει και ο Γιώργος. Το γνωρίζουν και οι φίλοι του. Οι οποίοι έλαβαν πρόσκληση να μετάσχουν στο τετραήμερο «συμπόσιο της Σύμης», το οποίο εφέτος πραγματοποιείται στη… Σάμο, αλλά με την ένδειξη ότι «λεφτά δεν υπάρχουν»! Οποιος μετάσχει θα πρέπει να πληρώσει από την τσέπη του τα έξοδα. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πόσοι από τους πολλούς φίλους του Γιώργου θα μετάσχουν στο ρεφενέ-συμπόσιο, το οποίο αρχίζει τις εργασίες του την προσεχή Κυριακή. Αλλά ως εγχείρημα είναι ενδιαφέρον, πιστεύω.
Οι φίλοι του Γιώργου, ως συνήθως, θα ασχοληθούν με την κρίση στην Ευρώπη σε συνδυασμό με την κρίση στην Ελλάδα, στο πλαίσιο των γενικότερων αλλαγών και ανακατατάξεων στην περιοχή – όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…
«Είναι πια γωνία το μαγαζί»
ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ όλοι κατάλαβαν χθες ότι το αριστερό αγόρι Αλέξης δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με την πολιτική δεοντολογία, καθώς με περισσή αλαζονεία απαντώντας σε ερώτηση για το αν προτίθεται να αλλάξει όνομα στον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ απάντησε πομπωδώς «μας μπερδεύετε με τον κ. Βενιζέλο, εμείς δεν πιστεύουμε ότι τα σύμβολά μας και το όνομά μας είναι η ψυχή μας»…
Το έχουμε καταλάβει…
Αλλωστε λίγο αργότερα έδωσε ένα δείγμα τού πώς αντιλαμβάνεται την πολιτική: ανέφερε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον «ένα ισχυρό brand name». Οπως θα λέγαμε και σε πιο απλά ελληνικά δηλαδή «είναι πια γωνία το μαγαζί»…
