Το ενθουσιώδες κλίμα της τηλεοπτικής παραγωγής έσπευσαν να εκμεταλλευτούν οι Γάλλοι, διοργανώνοντας την πρώτη διεθνή συνάντηση – για την ακρίβεια Ευρωπαίων και Αμερικανών – παραγωγών και σκηνοθετών της τηλεόρασης. Προφανώς για να έχουν μια δυναμική παρουσία στον τομέα της τηλεοπτικής παραγωγής, έστω ως υποκινητές και διοργανωτές διεθνών συναντήσεων, καθώς δεν έχουν να επιδείξουν προς το παρόν σπουδαίες τηλεοπτικές σειρές.

Ετσι έδωσαν τον τίτλο στη διοργάνωση «Serie Series» (η πρώτη λέξη με γαλλική προφορά, η δεύτερη με την αγγλική της, σε μια έξυπνη επικοινωνιακή σύνθεση η οποία θα μπορούσε επιπλέον να έχει και έναν δεύτερο συμβολισμό, καθώς η ηχητική προφορά στα γαλλικά και των δυο λέξεων θυμίζει τον τίτλο του μυθιστορήματος της Κολέτ «Σερί», που έχει βρει πλείστες όσες κινηματογραφικές μεταφορές, με τελευταία αυτή του Φρίαρς).

Πολλοί συμβολισμοί σε ένα «πακέτο», αλλά δεν χάθηκαν σε αυτούς οι 500 ευρωπαίοι και αμερικανοί δημιουργοί που συγκεντρώθηκαν στον ατμοσφαιρικό Πύργο του Φοντενεμπλό και συζήτησαν το μέλλον των τηλεοπτικών σειρών.

Οι ειλικρινείς διαπιστώσεις δεν έλειψαν, όπως ότι οι Γάλλοι δεν τα πάνε και τόσο καλά, οι Αμερικανοί εξακολουθούν να καταπλήσσουν, οι Βρετανοί το ίδιο, ενώ ως περισσότερο εμπνευσμένοι εμφανίζονται οι Σκανδιναβοί. Ειδικά οι τελευταίοι έχουν εντυπωσιάσει με τις σκοτεινές – κυρίως αστυνομικές και ντετεκτιβικές – ιστορίες, με τις σεναριακές τους ρίζες σε μια λογοτεχνική παραγωγή η οποία επίσης βρίσκει τεράστια ανταπόκριση στο παγκόσμιο αναγνωστικό κοινό.

Ξαφνική μόδα; Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος αν αυτό που συγκινεί είναι το χιονισμένο μυστήριο του ευρωπαϊκού Βορρά ή οι σκοτεινοί, αντηρωικοί και αντικοινωνικοί εν τέλει χαρακτήρες της σκανδιναβικής λογοτεχνίας, που ταιριάζουν απόλυτα στην εποχή της αβεβαιότητας και τις απομυθοποιημένες σύγχρονες κοινωνίες.

Πάντως, από το «The Killing» – που έκαναν σουξέ και οι Αμερικανοί – ώς τον Βαλάντερ, τον ήρωα του Χόε που μεταφέρθηκε με τον Κένεθ Μπράνα από το BBC, οι Σκανδιναβοί έχουν να επιδείξουν υψηλού επιπέδου συνεργασίες με τις τηλεοράσεις άλλων χωρών.

Ηδη έχουν προχωρήσει σκανδιναβο-αμερικανικές συμπαραγωγές, που επιβεβαιώνουν την υποχώρηση των Αμερικανών από την αρχή τους να δουλεύουν μόνοι, όπως το αμερικανo-νορβηγικό «Lilyhammer», με κεντρικό ήρωα έναν μεγαλομαφιόζο, όπου πρωταγωνιστεί ο Βαν Ζαντ, ο Σίλβιο Ντάντε των «Σοπράνος».

Οι παραγωγοί τού εν λόγω σίριαλ, μάλιστα, οργάνωσαν μαραθώνια συζήτηση για το μέλλον της τηλεοπτικής αισθητικής μαζί με τους δημιουργούς του «The Hour» (κινηματογραφική μεταφορά της νουβέλας «Κυρία Ντάλογουεϊ»), τους σουηδούς δημιουργούς ενός παράδοξου τηλεοπτικού hit, του «Real Human», με θέμα ρομπότ τα οποία γίνονται αισθηματίες και για το οποίο η κριτική έγραψε ότι είναι «νοσηρό σαν την κόλαση» αλλά έχει ενθουσιάσει τους Γάλλους, με αποτέλεσμα να προβληθεί από το Arte.

Το ενδιαφέρον είναι ότι όλοι αυτοί αποφάνθηκαν ότι πρέπει να απαλλαγούν από το «φάντασμα» της αμερικανικής υπεροχής στον τομέα της παραγωγής τηλεοπτικών σειρών και να προωθήσουν τις σχέσεις και συνεργασίες με λαούς ευρωπαϊκούς, των οποίων η κουλτούρα έχει περισσότερα κοινά σημεία. Θα ήταν ευχής έργο να βρίσκονταν και Ελληνες στα «πηγαδάκια» του Φοντενεμπλό και ακομπλεξάριστα να διαφημίσουν δικές μας πένες για τα σενάρια συμπαραγωγών, όπως εκείνη του Μάρκαρη, αλλά όλα αυτά μοιάζουν πλέον για μας σαν να συμβαίνουν σε άλλον πλανήτη.

Για φινάλε κρατήσαμε την αυτοκριτική, που δεν αποτελεί χαρακτηριστικό καλλιτεχνών και παντός είδους δημιουργών, αλλά στο Φοντενεμπλό συμφώνησαν όλοι ότι η αισθητική τους δεν έχει ακόμη την ποιότητα που αρμόζει στην ευρωπαϊκή παράδοση και θα πρέπει να βελτιώσουν την τεχνική τους. Δεν παρέλειψαν να τονίσουν δε ότι όλα αυτά έχουν σημασία όσο οι δουλειές τους έχουν κοινό.

Τελευταία Νέα