Πεδίο της είναι η φαρμακογνωσία, μελετά δηλαδή τις δυνατότητες των φυσικών προϊόντων να χρησιμοποιηθούν ως φάρμακα. Εξάλλου, όπως εξηγεί η χημικός, επίκουρη καθηγήτρια στο Εργαστήριο Φαρμακογνωσίας και Χημείας Φυσικών Προϊόντων του τμήματος Φαρμακευτικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών, Φωτεινή Λάμαρη, το ενδιαφέρον για τα φυσικά προϊόντα πηγάζει από το γεγονός ότι η φύση τα έχει κατασκευάσει για κάποια βιολογική λειτουργία, άγνωστη τις περισσότερες φορές. «Τα περισσότερα φάρμακα έως σήμερα είναι φυσικά προϊόντα, όπως η μορφίνη, η ασπιρίνη, η πενικιλίνη κ.ά. Υπάρχουν πολλά φυτά της ελληνικής χλωρίδας, η οποία είναι από τις πλουσιότερες στον κόσμο, τα οποία δεν έχουν μελετηθεί και αξιοποιηθεί. Eμείς ασχολούμαστε συγκεκριμένα με διαφορετικά είδη κρόκου, βαλσαμόχορτου και με το τσάι του βουνού» εξηγεί.
Η επιστημονική έρευνα, όπως τονίζει, απαιτεί χρόνο και αφοσίωση, «αλλά συνήθως το πάθος γι’ αυτήν και η ανταμοιβή που λαμβάνεις διαρκώς δεν σε αφήνουν να το σκεφτείς ως θυσία. Για μια γυναίκα, αν εξαιρέσει κανείς τις αντιξοότητες και τις προκλήσεις που είναι κοινές για όλους τους επιστήμονες, η μεγαλύτερη ίσως δυσκολία είναι η διαχείριση του χρόνου στην περίπτωση της οικογένειας. Οταν φτάνει η στιγμή της επιλογής, οι γυναίκες βρίσκονται στην αρχή της τέταρτης δεκαετίας της ζωής τους και οι ίδιες ή ο περίγυρός τους θέτουν το δίλημμα «οικογένεια ή ανταγωνιστική καριέρα με άστατα ωράρια και πολλές μετακινήσεις», αποτρέποντας πολλές από το να κάνουν το βήμα αυτό. Δεν πιστεύω, όμως, ότι πρέπει να επιλέξεις μιας και με την υποστήριξη από τον σύντροφο, την οικογένεια και το κράτος (μέσω π.χ. παιδικών σταθμών) όλα είναι εφικτά και μπορείς να ζήσεις μια ευτυχισμένη και ισορροπημένη ζωή» σημειώνει η επιστήμονας, μητέρα δύο παιδιών, ηλικίας 6 και 2 ετών.
Τα στερεότυπα. Τα στοιχεία, πάντως, δείχνουν ότι ακόμη και στα πανεπιστήμια οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται. Μόλις το 15% των επίκουρων καθηγητών στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια είναι γυναίκες ενώ μόλις στο 9% των πανεπιστημίων ηγείται γυναίκα.
Τα εμπόδια, σύμφωνα με την πρόεδρο του Συνδέσμου Ελληνίδων Επιστημόνων Εύη Μπάτρα, είναι πολλά. «Βασικότερο όμως είναι το στερεότυπο που επικρατεί ότι οι γυναίκες δεν έχουν μαθηματικό μυαλό και ότι όσες από αυτές ασχολούνται με την επιστήμη παύουν να είναι… γυναίκες και φέρνουν περισσότερο σε άνδρα».
Παράλληλα, όμως, η καριέρα στην επιστήμη θέλει αφοσίωση, επένδυση σε χρόνο αλλά και χρήμα. «Και αυτή η κατάσταση πέφτει πάνω στην αναπαραγωγική ηλικία. Θα πρέπει, βέβαια, σε αυτά να συνυπολογίσει κανείς και την αργή επαγγελματική εξέλιξη, ιδιαίτερα στη χώρα μας, αλλά και το «κακό» μεροκάματο».
