Προσωπικά με βολεύει αφάνταστα που το ξανασκέφτηκαν και δεν θα μας κατσικώσουν κάναν επίτροπο. Οχι μόνο γιατί δεν ξέρω λέξη γερμανικά εκτός από το καρτόφελ που σημαίνει «πατάτες», αλλά κυρίως γιατί δεν το σηκώνω διόλου να είμαι αντίθετη με το κοινό αίσθημα. Και ιστορικά να το δει κανείς, δεν είναι η πρώτη φορά που συνασπίστηκαν λαός και Κολωνάκι εναντίον ξενόφερτου μπάστακα. Και με τον Καποδίστρια το ίδιο περίπου είχε γίνει. Και μη μου πείτε ότι ο υπουργός του τσάρου, Ιωάννης Καποδίστριας, ήταν Ελληνας γιατί θα σπάσω το σαμοβάρι μου και θα δώσω το χαβιάρι μου να το φάνε όλο οι γάτες. Τη βότκα θα την κρατήσω να την πιω μετεκλογικά στην υγειά του Μόσκοβου που άργησε καμιά διακοσαριά χρόνια κι ας μας τα είχε κάνει ολίγον από καρτόφελ, τότε με τα ορλοφικά.

Το λοιπόν, κι ο Καποδίστριας είχε κατά νου να μας βάλει τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι, αλλά δεν υπολόγισε ότι τότε φοράγαμε μόνον τσαρούχια. Να, αυτό το έλλειμμα ελληνομάθειας πλήρωσε στο Ναύπλιο έξω από τον Αγιο Σπυρίδωνα, βοήθειά μας. Κι αν τώρα οι ξεναγοί δείχνουν τις τρύπες από τις κουμπουριές στον τοίχο της εκκλησίας, ευχαριστώ πολύ, αλλά δεν συμμετέχω στην ιστορική αποστασιοποίηση. Η αλήθεια είναι ότι έχω τα νεύρα μου από τις 9 Οκτωβρίου 1831.

Τελευταία Νέα