«Ξέρεις τι είναι να διαβάζεις πως έχεις πεθάνει; Να βοά το Ιντερνετ με λεπτομέρειες μάλιστα για το πότε θα γίνει η κηδεία σου;» έλεγε με παράπονο πρωταγωνίστρια του ελληνικού σινεμά της «χρυσής εποχής», που ακόμη δοκιμάζεται από προβλήματα υγείας, αλλά πάντως έχει ακόμη ψωμιά να φάει.

Και τότε ήταν ακόμη νωρίς. Τα «ειδικά» καλλιτεχνικά μπλογκ αλλά και τα άλλα, τα «ενημερωτικά», που κάνουν αγώνα δρόμου ποιο θα βγάλει πρώτο την είδηση στον αέρα, ήταν λίγα. Και ακόμη δεν είχαν μάθει στην ελευθερία να παίζουν με δυο γραμμές και ένα κλικ στο Enter του υπολογιστή με ανθρώπους, υπολήψεις και συνειδήσεις. Βεβαίως δεν είναι όλα ασυνείδητα (η Μιούτσια Πράντα πρόσφατα τα χώρισε σε «καλά, ενδιαφέροντα και κακά»). Δεν υπάρχουν άλλωστε γενικεύσεις στην ασυνειδησία…

Ας παρακολουθήσουμε από την αρχή ώς το μεγάλο ξέσπασμα (με αθροιστική λογική «χιονοστιβάδας») μια περίπτωση:

Δεν πάει καιρός που μια «είδηση» ξεκίνησε από δυο – τρία μπλογκ στην αρχή για να επεκταθεί σε κάπου εκατό (!) στη συνέχεια, αδιασταύρωτη, ανεξακρίβωτη και μεγεθυνόμενη τόσο όσο να αποκτήσει αρχικά μέγεθος «υπόνοιας» (που κρύβει πολλά), σκανδάλου στη συνέχεια και… τραγωδίας στο φινάλε.

Τους παραίτησαν

«Παραιτήθηκε όλη η επιτροπή της Γιουροβίζιον», ανέφερε – στην αρχή με μια αίσθηση σοβαροφάνειας – ένα από τα πρώτα μπλογκ που την παρήγαγαν. Εννοώντας τη συγγραφέα Λένα Διβάνη, την ηθοποιό Λυδία Κονιόρδου, το νομικό Γεωργανδρέα Ζάννο και τον εκπρόσωπο τον εργαζομένων της ΕΡΤ Λουκά Πανουργιά, οι οποίοι συνήλθαν ως ειδική επιτροπή για να δώσουν τις γενικές κατευθύνσεις στη συμμετοχή της κρατικής ραδιοτηλεόρασης στον τηλεοπτικό διαγωνισμό τραγουδιού.

«Νέα επιτροπή στην ΕΡΤ για τη Eurovision» το προχώρησε το επόμενο κύμα των μπλογκ που μπήκαν στο παιχνίδι, αναπαράγοντας και επαυξάνοντας, μήπως και χάσουν το μεγάλο σκάνδαλο που μπορούσε να υπονοεί η παραίτηση. «Παραιτήθηκε όλη η επιτροπή της Γιουροβίζιον», επέμεναν κάποιοι άλλοι. Αυτό το «όλη» ήταν το στοιχείο που προστέθηκε για να δώσει άλλη αίσθηση, πιο πολεμική, στην «είδηση» περί ΕΡΤικού σκανδάλου.

Στο κυνήγι δε της όποιας – ψευδούς ή αληθούς – «είδησης» τα μπλογκ φτάνουν ακόμη και να ξεχνούν τον μεταξύ τους ανταγωνισμό. Και φτάνουν το ένα να παραπέμπει στο ατσεκάριστο περιεχόμενο του άλλου σε ένα τρομακτικό γαϊτανάκι (παρα)πληροφόρησης. Παραδείγματα πολλά. Ενδεικτικά: στην εν λόγω «είδηση» το roufianos.com παρέπεμπε στην «είδηση» του i-reporter.com, το radioxalazi.gr στο gossip-tv.gr, το trelogaidouri.blogspot.com σε άλλα και πάει λέγοντας.

Στο μεταξύ, η «είδηση» με τον δειλό – αρχικά – τίτλο έφτανε να αστράφτει και να βροντά: «Τα βρόντηξε η Λυδία Κονιόρδου από τη Γιουροβίζιον μετά το «άλουστη» του Ψινάκη», για να φτάσει στο «Βροχή οι παραιτήσεις για τη Γιουροβίζιον στην ΕΡΤ!» (Τέσσερις είναι βροχή, αλήθεια;)

Αν οι συγγραφείς όλων αυτών των μπλογκ που διέσπειραν την «είδηση» είχαν κάνει τον κόπο να εκτεθούν και να ρωτήσουν τους ενδιαφερόμενους, θα διαπίστωναν πως δεν υπήρξε καμιά παραίτηση και απλώς η επιτροπή που ορίζεται από τους κανονισμούς της ΕΡΤ για τη συμμετοχή στη Γιουροβίζιον συστήνεται, δίνει τις κατευθυντήριες γραμμές και στη συνέχεια παύει να υφίσταται!

Και εις Παρισίους

Τα εγχώρια διαδικτυακά κατορθώματα όμως φτάνουν κάποτε να περνούν και τα σύνορα. Οχι για καλό βεβαίως. Καθότι οργισμένος ο ίδιος ο Λουί Βιτόν – της γνωστής φίρμας – αναγκάστηκε να προχωρήσει σε επίσημη διάψευση σε συνεργασία με τους υπευθύνους των καταστημάτων του (που εξαρτώνται απευθείας από τη μητρική εταιρεία και όχι από αντιπρόσωπο), όταν πολλά μπλογκ και σε αναπαραγωγή ντόμινο έβγαλαν στον αέρα πως το κατάστημα της εταιρείας στην Κηφισιά πουλούσε προϊόντα «μαϊμούδες».

Αφετηρία, μια ιστορία που έχει αναχθεί πλέον στη σφαίρα του αστικού μύθου, καθώς συμπληρώνεται εντυπωσιακά – χάρη στα μπλογκ πάντα – με γαργαλιστικές λεπτομέρειες: κάποια κυρία χρειάστηκε να απευθυνθεί σε κατάστημα της φίρμας στο Παρίσι για την επιδιόρθωση της τσάντας της (την οποία υποτίθεται ότι είχε αγοράσει από το κατάστημα της Κηφισιάς) και εκεί της είπαν πως είναι «μαϊμού».

Δεν είναι κρυφό ότι στον εμπορικό τομέα αρκετοί μπλόγκερ χρησιμοποιούν το χαρτί της δυσφήμησης ως «φόβητρο» ώστε να πετυχαίνουν γενναία διαφημιστική δαπάνη του εκάστοτε ενδιαφερομένου στη δική τους ιστοσελίδα. Η διαφημιστική πίτα και η ανακατανομή της άλλωστε – όπως λένε στελέχη του τομέα – είναι που έχει βάλει τα μπλογκ σε ακραίο ανταγωνισμό, τον οποίο κάποιοι μεταθέτουν στην άκριτη ταχύτητα, πιστεύοντας πως φέρνει επισκεψιμότητα. Τα εγχώρια media shops, ιδιαίτερα εκείνα με τους μεγάλους πελάτες, που μοιράζουν αυτή την πίτα, είναι που κυνηγούν την – έστω και άκριτη – υψηλή επισκεψιμότητα. Και δεν είναι μυστικό ότι το ψέμα – πόσω μάλλον το τερατώδες – συζητιέται πολύ περισσότερο από την αλήθεια…