Πριν από τρία χρόνια το σώμα αυτό θεωρούνταν «προεδρικό», αναφέρουν στελέχη του ΠΑΣΟΚ που γνωρίζουν καλά την ανθρωπογεωγραφία του οργάνου. Ουσιαστικά αυτό σήμαινε ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μπορούσε με σχετική άνεση να περάσει οποιαδήποτε πρότασή του σε σχέση με τη στρατηγική του κόμματος. Σήμερα, πολλοί αμφιβάλλουν γι’ αυτό. Βεβαίως, οι πρώτες σκιές στην πρωτοκαθεδρία των προεδρικών – παπανδρεϊκών φάνηκαν ήδη από τον Οκτώβριο του 2009, όταν η πρόταση του Γιώργου για την ανάδειξη του Σωκράτη Ξυνίδη στο αξίωμα του γραμματέα αμφισβητήθηκε έντονα και πέρασε οριακά από το Συμβούλιο, με τον δεύτερο τότε Γιώργο Παναγιωτακόπουλο να απειλεί την επίσημη προεδρική γραμμή. Μάλιστα, τότε κάποιοι είχαν καταγγείλει ότι ο εκλεγείς δεν είχε συγκεντρώσει καν την απαιτούμενη πλειοψηφία των 50% +1 ψήφων.

Την ίδια ώρα, διακριτή παρουσία στο Εθνικό Συμβούλιο είχε και η ομάδα των λεγόμενων βενιζελικών. Εξ αυτού του λόγου άλλωστε οι βενιζελικοί είχαν πάντα την αριθμητική δυνατότητα να εκλέγουν σημαντικό αριθμό εκπροσώπων τους στο Πολιτικό Συμβούλιο.