Ο άλλος πόλος του κέντρου – που εμφανίζεται πρώτος στο πρόγραμμα – είναι ο Λευτέρης Μυτιληναίος που τραγουδάει από τα τέλη του ’60 και μάλιστα στα μέσα του ’70 έκανε μια σειρά επιτυχιών που ακόμη γνωρίζει ο κόσμος. Πωλητής στη δισκογραφική εταιρεία Sonata του Πάνου Γαβαλά, με σπουδές στο ελαφρό τραγούδι (μαθήτευσε και πήρε τις χρήσιμες συμβουλές του βαθύφωνου Νίκου Ζαχαρίου), η ζωή του άλλαξε όταν δούλεψε στα Δειλινά της οδού Κέας στην Πλατεία Κολιάτσου με τον Μπιθικώτση και τη Μοσχολιού. Εκεί ο σερ τού δίνει τις «Αμφιβολίες» και γίνεται χαμός. Το ίδιο τραγούδι ερμηνεύει στον Κεραμεικό, τα λουλούδια γεμίζουν την πίστα ενώ η προσομοίωση της ορχήστρας πίσω από την ορχήστρα – σημειωτέον πως η τελευταία στελεχώνεται από τον πολύπειρο μουσικό Θανάση Σοφρά – είναι ένα σκηνικό που αιφνιδιάζει ευχάριστα, αφού πίσω από τον κάθε μουσικό υπάρχει η σκαλισμένη σιλουέτα του.
Ο Λευτέρης Μυτιληναίος συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα, έκανε σουξέ, είπε πρώτη εκτέλεση το «Αλίμονο» του Μίμη Χριστόπουλου, συνεργάστηκε με τον Ντέμη Ρούσσο στο Remember της Θεσσαλονίκης και διέγραψε τη δική του πορεία στη νύχτα. «Ο κόσμος είναι μαγκωμένος σήμερα. Ο πάγος δεν θα λειώσει εύκολα» μου λέει και στο δεύτερο πρόγραμμα τραγουδά καθιστός μαζί με τους Στέλλα Γκρέκα, Φίλιππο Πλακιά και Μαρίνα Δεληγιάννη καθώς η νύχτα προχωράει και τα λουλούδια γεμίζουν την πίστα.
