Οι κλοπές έργων τέχνης δεν είναι κάτι συνηθισμένο στην Ελλάδα καθώς πρώτες σε ζήτηση είναι οι αρχαιότητες για δύο λόγους. Πρώτον, διότι η Ελλάδα διαθέτει πολλά και σημαντικά αρχαιολογικά μουσεία – αρκετά στην περιφέρεια και όχι άριστα φυλασσόμενα – και, δεύτερον, διότι τα διάσημα έργα τέχνης είναι δύσκολο να βγουν στην αγορά. Απόδειξη, η πρόσφατη υπόθεση με τον πίνακα του Ρενέ Μαγκρίτ που επεστράφη από τους ληστές πριν από λίγες ημέρες καθώς δεν κατάφεραν επί δύο χρόνια να τον πουλήσουν.

Συχνός στόχος η συλλογή Στρατή Ελευθεριάδη-Teriade που επλήγη για τέταρτη φορά μέσα σε 22 χρόνια και έχασε την «Τζαζ», το πιο σημαντικό βιβλίο του Ανρί Ματίς (αξίας 146.735 ευρώ), που εξέδωσε ο εκδότης – κριτικός τέχνης Στρατής Ελευθεριάδης-Teriade. Η αρχή έγινε το 1981, όταν από το μουσείο στη Βαρειά Μυτιλήνης εκλάπησαν «Μεγάλα βιβλία» των Πικάσο, Ματίς και Τζιακομέτι, ανυπολόγιστης αξίας.

Την ίδια χρονιά έκανε φτερά και το έργο του Θεόφιλου «Η Παναγία και ο Χριστός» από το παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής, ανάμεσα στο Μουσεία Θεόφιλου και Teriade, ενώ την ίδια τύχη είχαν και 40 λιθογραφίες των Πικάσο, Μιρό, Σαγκάλ, Τζακομέτι, Ματίς και άλλων, της ίδιας συλλογής, που εκλάπησαν από το Ιδρυμα Γουλανδρή-Χορν το 1994.

Λίγοι είναι βεβαίως εκείνοι που ακόμη θυμούνται το μικρών διαστάσεων έργο του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, που έκανε φτερά σε έκθεση στην Αθήνα – Πολιτιστική Πρωτεύουσα το 1985, στα εγκαίνια του «ροζ κτιρίου» της οδού Ακαδημίας.