9/1/2012

Θα θέλαμε να σας εκθέσουμε την άποψή μας σχετικά με το σάλο για τα Γαλλικά ενθέματα σιλικόνης της εταιρίας PIP και να σας αποδώσουμε τη πραγματική διάσταση των πραγμάτων.

Όλα τα ενθέματα μαστού αποτελούνται από ένα λεπτό περίβλημα σιλικόνης και ένα περιεχόμενο μαλακής συνεκτικής σιλικόνης. Οι σιλικόνες αυτές λέγονται ιατρικές γιατί έχουν ελεγχθεί με κλινικές μελέτες, που έχουν αποδείξει ότι είναι αδρανείς, αντιαλλεργικές, και δεν προκαλούν καμία αντίδραση στον οργανισμό. Τέτοιες σιλικόνες χρησιμοποιούνται από το 1960, και η ιατρική κοινότητα έχει τέτοια εμπειρία, ίσως μοναδική σε σχέση με άλλα υλικά που χρησιμοποιούνται στην ιατρική, ώστε να μπορεί να δηλώσει ότι αυτές δεν προκαλούν κανένα πρόβλημα στον οργανισμό.

Η Γαλλική εταιρείαPIP σε κάποια στιγμή άρχισε να χρησιμοποιεί Βιομηχανική σιλικόνη για να γεμίζει τα ενθέματα, το περίβλημα των οποίων συνέχισε να αποτελείται από ιατρική σιλικόνη. Κάθε χρόνο οι εταιρείες πιστοποίησης επανεξετάζουν τα προϊόντα κάθε εταιρείας προκειμένου να επαναχορηγήσουν το γνωστό CE mark, δηλαδή ότι αυτά παράγονται με βάση των προδιαγραφών, που έχουν θεσπιστεί. Ο ξαφνικός έλεγχος που έγινε το 2010 από την εταιρεία πιστοποίησης στα προϊόντα της PIP αποκάλυψε ότι αυτή χρησιμοποιούσε βιομηχανική σιλικόνη. Η εταιρεία αυτή έκλεισε και οι ιδιοκτήτες που διώχτηκαν εξαφανίστηκαν.

Πρακτικά τώρα για τις γυναίκες που φέρουν τέτοια ενθέματα εγείρονται τα εξής ερωτήματα, που χρειάζονται τις ανάλογες απαντήσεις.

1) Από πότε αυτή η εταιρεία αυτή χρησιμοποιούσε αυτή τη σιλικόνη και αν το ένθεμα που φέρει η γυναίκα αυτή είναι γεμισμένη με βιομηχανική;

2) Κινδυνεύει η ασθενής αυτή αν θα μπορούσε να αποδειχτεί ότι το ένθεμά της έχει βιομηχανική σιλικόνη;

3) Η βιομηχανική σιλικόνη είναι εκ προοιμίου τοξική;

4) Είναι επιτακτικό να την αλλάξει;

5) Ποιος θα πληρώσει το κόστος αλλαγής;

Οι ανάλογες απαντήσεις θα πρέπει να είναι:

1) Η εταιρεία έχει κλείσει και κανείς δεν μπορεί να πάρει πληροφορία ποιες παρτίδες περιέχουν βιομηχανική σιλικόνη. Γιατί ένα ένθεμα, που χρησιμοποιήθηκε σε μια γυναίκα μπορεί να ήταν παραγωγής το 2008 παραδείγματος χάριν και να μην υπάρχει βιομηχανική σιλικόνη. Επίσης δεν έχουν όλες οι παρτίδες αυτό το είδος σιλικόνης. Επομένως μια γυναίκα, που σήμερα φέρει ενθέματα PIP δεν σημαίνει ότι και υποχρεωτικά αυτά είναι γεμισμένα με ακατάλληλη σιλικόνη.

2) Μπορεί να κινδυνεύει, μπορεί και όχι. Εφόσον το ένθεμα είναι ακέραιο και η βιομηχανική σιλικόνη δεν έρχεται σε επαφή με τον οργανισμό δεν κινδυνεύει.

3) Η σιλικόνη αυτή δεν είναι εκ προοιμίου τοξική. Δεν έχουν γίνει ιατρικές μελέτες για τη τοξικότητα της συγκεκριμένης σιλικόνης. Σίγουρα δεν αποκλείεται να είναι βλαβερή. Δεν έχει αποδειχτεί η συμβατότητά της.

4) Εφόσον αποδειχτεί με υπερηχογράφημα ότι δεν υπάρχει ρήξη του περιβλήματος δεν είναι επιτακτική η ανάγκη αλλαγής. Όμως ποιος μπορεί να ζει με το άγχος πότε μπορεί να υπάρξει ρήξη του περιβλήματος; Και αν υπάρχει ρήξη κανείς δεν μπορεί να πει ότι είναι πράγματι είναι τοξική. Πάλι κανείς δεν μπορεί να ζει με το άγχος να είναι το πειραματόζωο απόδειξης της τοξικότητάς της ή όχι. Και αν υπάρχει μικροδιαρροή, που δεν αποδεικνύεται υπερηχογραφικά; Η απάντηση επομένως θα ήταν ότι χωρίς πανικό, όχι επιτακτικά και προγραμματισμένα η ασθενής να αλλάξει το ένθεμα αυτό ώστε να εξαφανίσει την όποια πιθανότητα νόσησής της. Η αλλαγή επομένως θα είναι για προληπτικούς λόγους

Θα πρέπει πάντως να τονίσουμε ότι η αύξηση του μαστού με ενθέματα σιλικόνης αποτελεί ασφαλής μέθοδος, που έχει αποδειχτεί σε διάστημα 50 ετών. Καμιά νόσος δεν έχει αποδοθεί στη σιλικόνη και πάντα στην ιστορία του ενθέματος σιλικόνης μόνο δικηγορικές προσφυγές υπάρχουν αποσκοπώντας σε υπέρογκες αποζημιώσεις. Η ιατρική επιστήμη με εκατοντάδες έρευνες στα 50 αυτά χρόνια δεν συνέδεσε το ένθεμα σιλικόνης με κάποια νόσο.

5) Ασφαλώς και το κόστος αλλαγής του ενθέματος θα πρέπει να επιβαρύνει την εταιρεία PIP. Ποιος όμως θα έκανε προσφυγή εναντίον μιας εταιρείας που έχει κλείσει και οι ιδιοκτήτες της έχουν εξαφανιστεί; Θα καταφέρει να αποζημιωθεί;Το Γαλλικό κράτος αποφάσισε να καλύψει το κόστος αλλαγής σε γυναίκες που φέρουν ένθεμα τέτοιο, μόνο σε εκείνες για τις οποίες η επέμβαση έγινε για λόγους αποκατάστασης και όχι για αισθητικούς. Άρα το κόστος θα επιβαρύνει δυστυχώς τις ίδιες. Μένει λοιπόν στο ανθρωπισμό των γιατρών να αλλάξουν τα ενθέματα αυτά με το μικρότερο κόστος, και το μικρότερο κόστος θα ήταν, αυτοί οι γιατροί να παρέχουν την υπηρεσία τους δωρεάν παλεύοντας ταυτόχρονα να πετύχουν καλύτερες τιμές αγοράς άλλου ενθέματος έγκριτων εταιρειών και διαπραγματευόμενοι με τις κλινικές να χαμηλώσουν το κόστος τους στις ιδιαίτερες αυτές περιπτώσεις.

Στρατής Γαβριήλ

πλαστικός χειρουργός