Το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας κατέληξε να είναι δικομματικό επειδή τα κόμματα εκτός από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ δεν κατάφεραν να πείσουν τον λαό ότι μιλούν με ειλικρίνεια για όσα λένε, αφού στήριξαν οποιαδήποτε ιδεολογία τους σε αποτυχημένα – ξεπερασμένα ιδεολογικά και πολιτικά πρότυπα.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα έχει ιστορία περίπου εκατό χρόνων και δεν έπεισε ποτέ κανέναν ότι μπορεί να κυβερνήσει, με εξαίρεση το σύντομο «βρώμικο ’89» που όλοι θυμόμαστε. «Συλλυπητήρια», λοιπόν, για αποθανόντες ηγέτες που οι χώρες τους είναι στο σκότος και τα τελευταία χρόνια δύο εκατομμύρια πολίτες έχουν χάσει τη ζωή τους από ασιτία, ενώ μοντέλα που οι άνθρωποι σιτίζονται με κουπόνια δεν έχουν θέση στις κοινωνίες της δεκαετίας του 2020.

Μέχρι τη δεκαετία του ’90 όταν κατέρρευσε το ανατολικό μπλοκ τα κόμματα κουβαλούσαν μια ιδεολογία και «ο καθένας» ανάλογα με την τοποθέτησή του έδινε και την ψήφο του. Σήμερα οι ιδεολογίες «πέθαναν» και οι ψηφοφόροι, ιδιαίτερα οι νέοι, δεν εγκλωβίζονται σε παλαιού τύπου ιδεολογίες και ψεύτικες υποσχέσεις . Η δεκαετία του ’90 χαρακτηρίστηκε από μια «κοινωνιστική τάση» που κύριο στόχο της είχε μια υποφερτή και αξιοπρεπή ζωή για κάθε πολίτη μέσα από ένα κοινωνικό κράτος, το οποίο προσπάθησε να εξασφαλίσει για τον καθένα από εμάς μερίδιο από τον πλούτο που παράγει η χώρα του.

Την «τάση» αυτή δεν την ενόχλησαν «οι έχοντες και κατέχοντες» αφού αυτοί που τη στήριξαν είχαν δουλειά, τα παιδιά τους μπορούσαν να μπουν σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, υπήρχε ιατρική και νοσοκομειακή κάλυψη για όλους και, πάνω από όλα, εξασφαλιζόταν αξιοπρεπής σύνταξη για τα γεράματά τους. Αυτά δηλαδή που θέλει σήμερα ο έλληνας πολίτης, αυτά που τον αντιπροσωπεύουν, που είναι το όνειρό του αλλά και συγχρόνως το ζητούμενο.

Τα δύο κόμματα εξουσίας που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια την Ελλάδα δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν και να κατοχυρώσουν το κράτος δικαίου (σύνδρομο ατιμωρησίας). Το αξιακό μοντέλο του έλληνα πολίτη υποτιμήθηκε αφού πρόσωπα μειωμένων δυνατοτήτων και χωρίς κοινωνική αναφορά και πολιτική νομιμοποίηση κατέλαβαν θέσεις στη δημόσια διοίκηση και τη διακυβέρνηση του κράτους δυσανάλογες των προσόντων τους. Δεν έχτισαν ένα σύγχρονο βιομηχανικό κράτος. Δεν πίστεψαν στην τεχνολογία, εγκλωβίστηκαν στη γραφειοκρατία, δεν μεταρρύθμισαν το κράτος, δεν έδωσαν ευκαιρίες ανάδειξης του φυσικού πλούτου της Ελλάδας, δεν έκαναν την οικονομία ανταγωνιστική ούτε τον τουρισμό, αλλά ικανοποιούσαν μόνο τις προσδοκίες του λαού με ξένα λεφτά και με χρέη που απειλούν πλέον να μας καταστρέψουν.

Ποιος φταίει για όλα αυτά; Αναμφισβήτητα αυτοί που μας κυβέρνησαν τα τελευταία τριάντα χρόνια, αφού παγιδεύτηκαν στις σκουριασμένες ιδέες τους και στις σειρήνες ενός «μη ηθικού – σπάταλου συνδικαλιστικού κινήματος».

Τα περί Κεντροαριστεράς, Κεντροδεξιάς και άλλα ξεπερασμένα ιδεολογικά τερτίπια δεν μετράνε πλέον στον λαό, γιατί δύο χρόνια τώρα τα ένιωσε στο πετσί του και δεν συγκινείται από τέτοιες φούσκες.

Ο όρος της «μοντέρνας σοσιαλδημοκρατίας» που επιτρέπει τη φιλελεύθερη οικονομική πολιτική δεν θα έχει αληθινό αντίκρισμα, αφού η παραμονή της Ελλάδας στην ΕΕ επιβάλλει την οικονομία της αγοράς.

Μια νέα ηγεσία που θα αρθρώσει ρεαλιστικές και πειστικές προτάσεις, μα πάνω απ’ όλα θα πει την αλήθεια στους Ελληνες και θα αναδιοργανώσει το κόμμα, μπορεί να φέρει πίσω τους απομακρυσμένους ψηφοφόρους της δημοκρατικής παράταξης και να δώσει μια νέα προοπτική και ελπίδα στην Ελλάδα.
Ο Λεωνίδας Γρηγοράκος είναι βουλευτής Λακωνίας του ΠΑΣΟΚ.

«ΤΑ ΝΕΑ» δημοσιεύουν απόψεις των αναγνωστών τους για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ και της Σοσιαλδημοκρατίας. Μπορείτε να λάβετε μέρος κι εσείς στον διάλογο αποστέλλοντας την άποψή σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση της εφημερίδας

taneagram@dolnet.gr ή στην ταχυδρομική διεύθυνση «ΤΑ ΝΕΑ», Μιχαλακοπούλου 80, ΤΚ 115 28, Αθήνα με την ένδειξη ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ. Προϋπόθεση δημοσίευσης της γνώμης σας είναι η συντομία και η

σαφήνεια. Είναι αναγκαίο το πλήρες ονοματεπώνυμό σας και ένα τηλέφωνο επικοινωνίας.