ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ μέτρηση για την απελευθέρωση των ταξί, καθώς το νομοσχέδιο του Γιάννη Ραγκούση πάει Υπουργικό και μετά Βουλή. Πίεση όμως δεν νιώθει μόνο η συμπολίτευση – αφού υπάρχουν φόβοι για διαρροές βουλευτών – αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση. Στη Συγγρού παίχτηκε ένα ιντερμέδιο «παραίτησης» του αρχισυνδικαλιστή Θύμιου Λυμπερόπουλου από τη θέση τού αναπληρωτή γραμματέα του Τομέα Παραγωγικών Φορέων της ΝΔ.

Ο ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ είδε τον Κώστα Μπούρα – που θα πάρει τη θέση του πολιτευόμενου στον Πειραιά Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου ως διευθυντής γραφείου του Αντώνη Σαμαρά. Ο Μπούρας φέρεται να τον ηρέμησε. Ωστόσο, ο Λυμπερόπουλος νιώθει να τον ζώνουν φίδια. Γιατί; Διότι ο Σαμαράς τα ‘βαλε με τις συντεχνίες στην Εκτελεστική Γραμματεία. Συνεργάτες του λένε, μάλιστα, ότι είναι πολύ αγριεμένος με τον Λυμπερόπουλο – «αν κουνηθεί, θα τον διώξω» φέρεται ειπών. Κάποιοι της στενής του ομάδας, το λένε καθαρά: «Αν φύγει, καλό θα μας κάνει»…

ΓΙ’ ΑΥΤΟ και ο γραμματέας της ΝΔ Ανδρέας Λυκουρέντζος πήρε αποστάσεις από ακραίες κινητοποιήσεις ταξιτζήδων σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Η ΝΔ, που οσφραίνεται εξουσία στις εκλογές, θέλει να προσεγγίσει τους ψηφοφόρους του μεσαίου χώρου. Αρα «κεντράρεται».

ΟΛΑ ΑΥΤΑ προοιωνίζονται «άδειασμα» – εξ ου και τα περί παραίτησης Λυμπερόπουλου.

Σηφουνάκης μαινόμενος

ΓΡΑΦΟΥΝ ιστορία οι καβγάδες του Νίκου Σηφουνάκη με την Ιεραρχία – δηλαδή με τον μακαριστό Χριστόδουλο, τους εναπομείναντες χριστοδουλικούς και διάφορους αντιμνημονιακούς «σκληρούς» με ράσα. Γιατί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και πλείστους ιερείς ο Νίκος τα ‘χει καλά. Τέλος πάντων. Ο αναπληρωτής υπουργός ΠΕΚΑ παρέστη, ως βουλευτής Λέσβου, στην 99η επέτειο για την απελευθέρωση της Λήμνου. Εκεί άκουσε έκπληκτος στη μητρόπολη του νησιού τον ιερέα Νικόλαο Καλογιάννη να καλεί τον λαό περίπου σε εξέγερση.

ΕΞΕΓΕΡΣΗ κόντρα στο καθεστώς της «υποτέλειας», κόντρα στην Ευρώπη που «ρουφάει το αίμα» του ελληνικού λαού, κόντρα στην ντόπια «κατοχική» κυβέρνηση και κόντρα στην ξένη τροϊκανή εξουσία. Ο Σηφουνάκης τα άκουσε, αλλά δεν μάσησε – ή μάλλον το ‘ψαξε. Βρήκε λοιπόν ότι ο εν λόγω ιερέας μπορεί να καταγγέλλει από άμβωνος το ελληνικό κράτος, αλλά δεν έχει την παραμικρή αναστολή να λαμβάνει δύο μισθούς από το Δημόσιο ως ιερέας και ως καθηγητής Θρησκευτικών σε γυμνάσιο του νησιού.

ΦΥΣΙΚΑ, για να ακριβολογούμε, ο ιερέας είναι διπλοθεσίτης, αλλά σύμφωνα με τα ισχύοντα εδώ και μερικούς μήνες δεν λαμβάνει δύο μισθούς αλλά το 1,30! Από την άλλη μεριά όμως, δεν δαγκώνει κανείς το χέρι από το οποίο σιτίζεται. Και οι ιερείς όμως δεν κοντράρονται με την κυβέρνηση ως πρόβατα επί σφαγήν. Καλύπτονται από τις τοποθετήσεις της Ιεραρχίας κατά της κυβερνητικής πολιτικής. Αυτές υποτίθεται ότι ο Καλογιάννης εκφράζει και όχι τις προσωπικές του απόψεις.

ΠΙΣΤΟΣ, πάντως, στην αντίληψη ότι άμα είναι να μπεις σε αντιπαράθεση πρέπει να γενικεύεις το μέτωπο, ο Σηφουνάκης τα βάζει και με τον μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαο. Αυτός είχε βγει προ καιρού μπροστάρης στο κίνημα «δεν πληρώνω» για το τέλος ακινήτων μέσω λογαριασμών της ΔΕΗ. Ενδειξη ότι ακόμη και κατά τεκμήριο μορφωμένοι ιερείς παίζουν το χαρτί ενός λαϊκισμού με ράσα κόντρα στην οικονομική πολιτική.

ΘΥΜΙΖΩ ότι ο Νικόλαος είχε βρει modus vivendi και με την Αρχιεπισκοπή επί Χριστόδουλου, αλλά και με το Μέγαρο Μαξίμου επί πρωθυπουργίας Καραμανλή. Ηταν δε και πνευματικός του θεοσεβούμενο Θόδωρου Ρουσόπουλου στη φάση που εκείνος ενδιαφερόταν και να πολιτευθεί στο υπόλοιπο Αττικής. Προφανώς τότε τον Νικόλαο δεν τον ενοχλούσε τίποτε. Τώρα εξεγέρθηκε με όσα συμβαίνουν. Ο Σηφουνάκης τον μέμφεται ότι κάνει παιχνίδι για να φτιάξει προφίλ ως δελφίνος για την Αρχιεπισκοπή.