Τρίτη, 11 Οκτωβρίου 2011 – Σημαντικά και ταυτόχρονα ελπιδοφόρα βήματα προόδου στο πεδίο της έρευνας για τους καρκίνους του μαστού, του δέρματος και των πνευμόνων σηματοδοτούν τα δεδομένα κλινικών μελετών που παρουσιάσθηκαν κατά τη διάρκεια του φετινού Ευρωπαϊκού Διεπιστημονικού Συνεδρίου για τον Καρκίνο που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στη Στοκχόλμη. Τα δεδομένα αποδεικνύουν μεγαλύτερη κατανόηση των μονοπατιών της νόσου και των εξατομικευμένων θεραπειών για τους ασθενείς με καρκίνο.

Καρκίνος μαστού

Σε ό,τι αφορά τον καρκίνο του μαστού, τον πιο συχνό καρκίνο μεταξύ των γυναικών παγκοσμίως, στο πλαίσιο του Συνεδρίου ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της κλινικής μελέτης Φάσης ΙΙΙ, TDM4450g σε ασθενείς με μη-προθεραπευμένο HER2-θετικό μεταστατικό καρκίνο του μαστού (ΜΚΜ) η οποία σύγκρινε το υπό διερεύνηση συζευγμένο αντίσωμα-φάρμακο trastuzumab emtansine (γνωστό και ως T-DM1) με το πρότυπο θεραπείας που είναι το trastuzumab σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία με docetaxel.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι ασθενείς που έλαβαν trastuzumab emtansine (Τ-DM1) εμφάνισαν μείωση του κινδύνου επιδείνωσης της νόσου τους ή θανάτου κατά 41% και έζησαν κατά μέσο όρο 5 μήνες περισσότερο χωρίς να επιδεινωθεί η νόσος τους. Επίσης, εμφάνισαν λιγότερες κοινές και σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες σε σύγκριση με εκείνους που έλαβαν trastuzumab σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία με τις ανεπιθύμητες ενέργειες Βαθμού 3 ή μεγαλύτερου να μειώνονται σχεδόν κατά το ήμισυ (46,4% έναντι 89,4%).

Το Τ-DM1 είναι μία υπό διερεύνηση θεραπεία, γνωστή ως συζευγμένο αντίσωμα-φάρμακο (ADC) που προσδένει την trastuzumab και τη χημειοθεραπεία DM1 μαζί, χρησιμοποιώντας ένα σταθερό σύνδεσμο. Είναι σχεδιασμένο να στοχεύει και να αναστέλλει τη σηματοδότηση του HER2 και να μεταφέρει τη χημειοθεραπεία απευθείας στο εσωτερικό των HER2-θετικών καρκινικών κυττάρων.

Σύμφωνα με τους ερευνητές η βελτίωση στην επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου με λιγότερες παρενέργειες που παρατηρείται με το Τ-DM1 είναι πολύ συναρπαστική και ενισχύει την προσέγγιση της εξατομικευμένηςθεραπείας για την ανάπτυξη στοχευμένων θεραπειών για την καταπολέμηση του καρκίνου.

Καρκίνος δέρματος (ΒΚΚ)

Μία άλλη μελέτη, η κλινική μελέτη ERIVANCE BCC βρέθηκε στο επίκεντρο του Συνεδρίου με σημαντικά αποτελέσματα για ασθενείς με μια προχωρημένη μορφή ενός συγκεκριμένου καρκίνου του δέρματος που ονομάζεται βασικοκυτταρικό καρκίνωμα (ΒΚΚ).

Η μελέτη εξέτασε τη χρήση του vismodegib, μίας υπό διερεύνηση, από του στόματος χορηγούμενης θεραπείας, σχεδιασμένης για να στοχεύει στην υποκείμενη μοριακή αιτία που οδηγεί σε βασικοκυτταρικό καρκίνωμα. Σε περισσότερες από το 90% των περιπτώσεων ΒΚΚ, εμπλέκεται μια διαδικασία ανώμαλης σηματοδότησης σε ένα μονοπάτι κυτταρικής ανάπτυξης, το οποίο είναι γνωστό ως μονοπάτι Hedgehog και το vismodegib έχει σχεδιαστεί για να αναστέλλει επιλεκτικά την ανώμαλη σηματοδότηση σε αυτό το μονοπάτι. Το κύριο καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν το συνολικό ποσοστό απόκρισης, δηλαδή συρρίκνωσης, του όγκου.

Καρκίνος πνεύμονα

Αναφορικά τέλος με τον καρκίνο του πνεύμονα, ανακοινώθηκε ότι η AVAPERL, μια κλινική μελέτη Φάσης ΙΙΙ, η οποία αξιολογεί το συνδυασμό του μονοκλωνικού αντισώματος bevacizumab με χημειοθεραπεία σε ασθενείς με μη-προθεραπευμένο, προχωρημένο, μη-πλακώδη, μη-μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (ΜΜΚΠ), πέτυχε το κύριο καταληκτικό σημείο της, προσφέροντας στους ασθενείς αυτούς σημαντικά μεγαλύτερη επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου τους.

Στη μελέτη, ασθενείς με μη-προθεραπευμένο ΜΜΚΠ έλαβαν τέσσερις κύκλους bevacizumab, pemetrexed και cisplatin. Οι ασθενείς, των οποίων η νόσος τέθηκε υπό έλεγχο (δηλ. δεν εξελίχθηκε) συνέχισαν τη θεραπεία με bevacizumab και pemetrexed και εμφάνισαν διάμεση επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου 10,2 μήνες. Στο σκέλος ελέγχου, οι ασθενείς που συνέχισαν θεραπεία μόνο με bevacizumab εμφάνισαν διαμέση επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου 6,6 μήνες.

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι η επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου διάρκειας 10 μηνών για αυτή την ομάδα ασθενών είναι πρωτοφανής, υποδηλώνοντας ότι ο συνδυασμός bevacizumab – pemetrexed θα μπορούσε να αποτελέσει μια θεραπευτική επιλογή για τους ασθενείς που πάσχουν από μη-πλακώδη ΜΜΚΠ.