Αναζήτηση
Φοβάμαι σε κάθε μου σχέση ότι ο άλλος θα με αφήσει και καταλήγω να γαντζώνομαι πάνω του. Ο άλλος ασφυκτιά και απομακρύνεται. Μετά από κάθε χωρισμό καταρρέω. Από μικρό παιδί στοιχειώνομαι από την εγκατάλειψη.
Ο φόβος της εγκατάλειψης δημιουργεί φόβο, πένθος καιπανικό στις ερωτικές μας σχέσεις. Θυμός απέναντι στο υποκείμενο του φόβου (ο εγκαταλείπων σύντροφος), αλλά και απέναντι στον ίδιο σας τον εαυτό που έχετε τον άλλον τόσηανάγκη.
Τελικά δεν πρόκειται παρά για την ιδέα ότι τον άλλον τον έχετε ανάγκη, μία ιδέα βασανιστική που απορρέει από το ότι δεν έχετε δώσει στον εαυτό σας την ευκαιρία να πιστέψετε ότι η ζωή είναι δική σας και ότι δεν βοηθά να νιώθετε τόσο ευάλωτοι απέναντί της.
Συνήθη ορόσημα ζωής που ευνοούν τον φόβο της εγκατάλειψης είναι:
* Θάνατος ή αποχωρισμός από τον γονιό στην παιδική ηλικία
* Ψυχική ασθένεια στον γονιό (π.χ. κατάθλιψη) που δημιουργεί αστάθεια στην ανταπόκριση των συναισθηματικών αναγκών στο παιδί
* Έντονοι καβγάδες μεταξύ των γονιών και η ανησυχία του παιδιού ότιη οικογένεια θα καταρρεύσει
* Η γονεϊκή υπερπροστατευτικότητα που στερεί στο παιδί την ικανότητα να αντιμετωπίζει μόνο του αντιξοότητες της ζωής κ.α..
Προσπαθήστε να κατανοήσετε τις ρίζες της εγκατάλειψης, αποδεχτείτε την ευαισθησία σας αυτήν, αποφύγετε τις σχέσεις με ανθρώπους που σας διατηρούν ανοιχτούν τις πληγές σας και προσπαθήστε να εμπιστευτείτε έναν σύντροφο ο οποίος θα είναι παρόντας, σταθερός και θα σας δώσει αισθήματα ασφάλειας.
Οι αποχωρισμοί είναι μέσα στην ζωή, είτε αυτοί είναι πραγματικοί είτε συμβολικοί, αρκεί να καταφέρουμε να τους υπομένουμε, να ζούμε με αυτούς και να ζούμε καλά.
