Αναζήτηση
Με όλα τα προβλήματα, δεν έχει καν ακόμη συζητηθεί το μέλλον της Βαλλιανείου, όταν θα είναι έτοιμη η Βιβλιοθήκη στο Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος. Και κάποιοι αναρωτιούνται πώς θα κατασκευαστεί μια νέα Βιβλιοθήκη χωρίς να έχει πρώτα καθοριστεί το ακριβές περιεχόμενό της. Αυτό υπονοεί δύο πράγματα: το πρώτο είναι ότι δεν υπάρχει απογραφή στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς διαθέτει και τι ακριβώς έχει χαθεί ή κλαπεί.
Το δεύτερο είναι ότι αρκετοί θα ήθελαν τη συνύπαρξη των δύο κτιρίων στο πλαίσιο της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Δεν νοείται να μην υπάρχει εθνική βιβλιοθήκη στο κέντρο της πόλης λένε. Τι θα μπορούσε να στεγάζει; «Εκεί θα έπρεπε να θησαυριστούν κώδικες και έγγραφα και όλες οι παλιές εκδόσεις μέχρι το 1890-1900» πιστεύει ο Κωνσταντίνος Στάικος. Το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος που βάζει 560 εκατ. ευρώ δύσκολα βέβαια θα συμφωνούσε σε κάτι τέτοιο.
Αλλά στην κοινή επιτροπή του Ιδρύματος με στελέχη υπουργείων και του Γραφείου Πρωθυπουργού δεν έχουν προχωρήσει σε συζητήσεις βάθους – μέχρι πρότινος, οι άνθρωποι του ιδρύματος θεωρούσαν ότι δεν είχαν και συνομιλητή από την πλευρά του κράτους.
Ο Κωνσταντίνος Στάικος θεωρεί ότι υπάρχει και πρόβλημα νομοθεσίας. «Από τη μία η Βιβλιοθήκη έχει μεγάλα ελλείμματα – δεν έχει λ. χ. πρώτες εκδόσεις Σεφέρη και Ροΐδη. Θα έπρεπε να βγαίνει στις δημοπρασίες και να μαζεύει βιβλία για να φτιάξει πλήρη ελληνική βιβλιογραφία. Από την άλλη, είναι υποχρεωμένη να μαζεύει ακόμα και περιοδικά όπως το «Hello». Δεν μπορείς εκεί μέσα να βρεις βασικές πληροφορίες, μπορείς όμως να μάθεις πώς πέρασε το καλοκαίρι της η Ελένη Μενεγάκη!».
Ο Κωνσταντίνος Στάικος, του οποίου το βιβλίο «The great libraries» που κυκλοφόρησε στη Βρετανία το 2000 έχει γίνει σημείο αναφοράς σε κάθε σχετική βιβλιογραφία και πωλείται σε 380.000 σημεία πώλησης σε όλον τον κόσμο, έχει αντιρρήσεις και για τα σχέδια του Ρέντσο Πιάνο. Θεωρεί λάθος το πολύ γυαλί σε βιβλιοθήκες – «έτσι χτίστηκε και η Βιβλιοθήκη Φρανσουά Μιτεράν στο Παρίσι και αναγκάστηκαν εκ των υστέρων να βάλουν επένδυση ξύλου».
Είναι λογικό να υπάρχει κριτική σε κάθε μεγάλο έργο. Αυτό που είναι λιγότερο λογικό είναι να μην υπάρχει από την πλευρά του κράτους μια σοβαρή πραγμάτευση του θέματος.
