Αναζήτηση
ΓΙΑ την κυβέρνηση και το οικονομικό της επιτελείο η εβδομάδα που πέρασε ήταν ασφαλώς η πιο δύσκολη. Δεν είχε ίσως τη δραματικότητα άλλων εποχών όταν αργά τη νύχτα πίσω από κλειστές πόρτες αποφασιζόταν η υποτίμηση της δραχμής. Ας μην τρέφουμε όμως καμία αυταπάτη: τα όσα έγιναν ήταν εξίσου σημαντικά.
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ αυτό που παρακολουθήσαμε ήταν η εξέγερση των αγορών εναντίον της Ελλάδας με την επίδοση τελεσιγράφου: ή παίρνετε μέτρα ή σας οδηγούμε σε χρεοκοπία.
ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ κερδοσκοπικά παιχνίδια; Ίσως. Υπάρχουν πολιτικές σκοπιμότητες πίσω από την επίθεση στην Ελλάδα; Πιθανότατα.
ΟΛΑ αυτά όμως σε τελευταία ανάλυση δεν έχουν και μεγάλη σημασία. Όταν χρωστάς είσαι εξαρτημένος από τους δανειστές σου και είσαι υποχρεωμένος να τους καθησυχάζεις. Ακριβώς όπως έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου με τη δήλωση ότι για πρώτη φορά από το 1974 απειλείται η εθνική μας κυριαρχία. Μέσα από την υπερβολή επιχείρησε να πείσει ότι έχει κατανοήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης και είναι αποφασισμένος να την αντιμετωπίσει.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ τα πράγματα δεν τελειώνουν εδώ. Μετά τα λόγια όλοι περιμένουν τις πράξεις. Στην κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ όμως φαίνεται πως υπάρχουν ακόμα σοβαρές διαφωνίες για το τι πρέπει να γίνει.
ΕΝΑ μέρος των στελεχών του- η κ. Λ. Κατσέλη είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα- εξακολουθεί να πιστεύει ότι είναι λάθος σε περίοδο κρίσης να υιοθετείς μέτρα λιτότητας. Ότι αντιθέτως πρέπει να ενισχύσεις τα εισοδήματα και την αγορά ώστε να τονωθεί η οικονομική δραστηριότητα.
Και ότι με αυτό τον τρόπο τελικά θα αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα και θα μειωθούν τα ελλείμματα.
ΑΥΤΗ την άποψη συμμερίζεται ένα μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης. Ανάμεσά τους και πολλοί επιχειρηματίες, κυρίως όσοι προέρχονται από το εμπόριο. Ήταν ακριβώς και τα επιχειρήματα των εισαγωγέων αυτοκινήτων για την απόσυρση.
ΕΧΟΥΝ δίκιο; Μας σπρώχνουν οι Ευρωπαίοι σε μια πολιτική λιτότητας χωρίς λόγο; Είμαστε θύματα της πολιτικής ορθότητας των αγορών;
ΜΑΚΑΡΙ να ήταν έτσι. Δυστυχώς για όσους επιμένουν σε έναν τέτοιο απλουστευτικό κεϊνσιανισμό, η Ελλάδα είναι μια μικρή, ανοικτή οικονομία και όλες αυτές οι ενέσεις στην αγορά το μόνο που επιτυγχάνουν είναι η αύξηση των εισαγωγών και η ακόμα μεγαλύτερη αύξηση του δανεισμού.
ΣΤΟ παρελθόν η υποτίμηση ήταν μια κάποια λύσηόπως γινόταν στις αρχές της δεκαετίας του ΄80 όταν κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ είχαν ανάλογες αντιλήψεις. Σήμερα αυτή η διέξοδος δεν υπάρχει.
Γεγονός που σημαίνει ότι αργά ή γρήγορα θα έρθει η ώρα του λογαριασμού.
ΑΥΤΟ που μπορεί και πρέπει να κάνει το ΠΑΣΟΚ είναι να επιδιώξει τα μέτρα να είναι κοινωνικά δίκαια. Ό,τι άλλο θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε αδιέξοδο. Ιδίως τώρα που σε όλη την Ευρώπη έχουν δημιουργηθεί προσδοκίες για ουσιαστικές παρεμβάσεις και η διάψευσή τους θα λειτουργήσει εκρηκτικά!
