«Τοίχος» που γιγαντώνεται εμποδίζοντας τα μελλοντικά σχέδια τους για την δημιουργία οικογένειας: αυτή είναι η πραγματικότητα για ένα στα έξι ζευγάρια παραγωγικής ηλικίας που αδυνατούν να αποκτήσουν παιδί. Οι ειδικοί επιμένουν ωστόσο, πως με τη βοήθεια της επιστήμης το παρόν και το μέλλον της εξωσωματικής γονιμοποίησης είναι πολλά υποσχόμενο…

«Η χώρα μας έχει γίνει σημείο αναφοράς στο συγκεκριμένο τομέα, γεγονός που αποδεικνύεται από τον μειωμένο αριθμό Ελλήνων που απευθύνονται σε κέντρα που λειτουργούν στο εξωτερικό σε συνδυασμό με την αύξηση του αριθμού των υπογόνιμων ζευγαριών από ευρωπαϊκές χώρες όπως είναι η Ιταλία, η Γαλλία και η Γερμανία -ακόμη όμως και από τις ΗΠΑ, την Τουρκία και τον Αραβικό κόσμο- που επισκέπτονται τη χώρα μας για να υποβληθούν σε υποβοηθούμενη αναπαραγωγή», τόνισε σε συνέντευξη Τύπου με αφορμή τον Παγκόσμιο Μήνα Γονιμότητας (Ιούνιο), ο καθηγητής Μαιευτικής – Γυναικολογίας και Ανθρώπινης Αναπαραγωγής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κ. Βασίλης Ταρλατζής .

Κι όλα αυτά, την ώρα που σύμφωνα με τους ειδικούς του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, το 10 – 12% των ζευγαριών αναπαραγωγικής ηλικίας αντιμετωπίζουν πρόβλημα υπογονιμότητας. Έτσι, άλλωστε εξηγείται πως το 3% των παιδιών στη χώρα μας γεννιούνται με την εφαρμογή μεθόδων Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής.

Πάντως, όπως διευκρινίζουν οι ειδικοί σε ό,τι αφορά στα αίτια της υπογονιμότητας εξέχουσα θέση κατέχει ο χρόνος καθώς για τη γυναίκα η ηλικία έχει αντιστρόφως ανάλογη σχέση με τη γονιμότητά της. «Γι’ αυτό θα πρέπει να κάνουμε το χρόνο σύμμαχο και όχι εχθρό», τόνισε ο κ. Ταρλατζής, εξηγώντας ότι όσο πιο γρήγορα αναζητήσουμε λύση, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας υπάρχουν, δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια ούτως ή άλλως τα νέα ζευγάρια καθυστερούν να περάσουν το κατώφλι της εκκλησίας και συνεπώς να πάρουν την απόφαση να δημιουργήσουν οικογένεια. «Μετά από ένα έτος άκαρπων προσπαθειών, επισκεφτείτε τον γυναικολόγο σας», προέτρεψε ο καθηγητής.

Είναι ενδεικτικό ότι με τη συμβολή της μεθόδων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής τα τελευταία 30 χρόνια έχουν γεννηθεί παγκοσμίως, σύμφωνα με εκτιμήσεις, περίπου 3 εκατομμύρια παιδιά.

Υπογονιμότητα χωρίς αιτία

«Η δυνατότητα να αποκτήσει παιδί ένα ζευγάρι είναι ευλογία. Η αδυναμία να αποκτήσει δεν οφείλεται συνήθως σε νόσημα από το οποίο κινδυνεύει η υγεία του»…, υπογραμμίζουν οι ειδικοί.

Είναι ενδεικτικό πως το 15-20% των ζευγαριών με προβλήματα υπογονιμότητας, αντιμετωπίζει ανεξήγητη στειροτητα καθώς δεν μπορούν να βρεθούν τα αίτια του προβλήματος. Υπάρχει ωστόσο, πάντα η πιθανότητα να μην έχουν υποβληθεί οι μέλλοντες γονείς στις απαραίτητες εξετάσεις (όπως είναι για παράδειγμα η ενδοκρινολογική εκτίμηση) ώστε να διαγράφουν μία προς μία όλες εκείνες οι ασθένειες που έχουν αποδειχθεί «ένοχες» για την υπογονιμότητα!

Τα στοιχεία αυτά ανακοίνωσαν σήμερα σε συνέντευξη Τύπου με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Γονιμότητας, όπως έχει οριστεί η 15η Ιουνίου τα μέλη της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας οι κυρίεςΔήμητρα Ζιάννη και δρ. Μάχη Βρυωνίδου, αναπληρώτρια Διευθύντρια της Ενδοκρινολογικής Κλινικής στο Κοργιαλένειο- Μπενακειο Νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός» καθώς και ο επίκουρος καθηγήτης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γεώργιος Μαστοράκος.

Πάντως, όπως αναφέρθηκε η «συμμετοχή» του ανδρικού παράγοντα στην υπογονιμότητα είναι σε ποσοστό ίσο με αυτό της γυναίκας και γι αυτό το λόγω η διερεύνηση του ζευγαριού πρέπει να ξεκινά ταυτόχρονα. Έτσι, σε ό,τι αφορά στις γυναίκες οι διαταραχές της ωορρηξίας, αποτελούν ένα από τους συνήθεις λόγους που τους στερούν την χαρά της μητρότητας στη περίπτωση που η πάθηση δεν διαγνωστεί, ενώ για τους άντρες οι πιο συχνοί «ύποπτοι» είναι η κιρσοκήλη, οι λοιμώξεις των επικουρικών γεννητικών αδένων (π.χ προστάτης), η κρυψορχία και άλλα ενδοκρινολογικά και ανοσολογικά αίτια

Πάντως, όπως επισήμαναν οι ειδικοί «η λύση για το άτεκνο ζευγάρι δεν είναι μόνο ο δρόμος της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Το ζευγάρι και ειδικότερα η γυναίκα πρέπει να διερευνηθεί κατ’ αρχήν ορμονικά για έλεγχο της ύπαρξης ή όχι ωορρηξίας και των πιθανών διαταραχών αυτής. Η λύση στην υπογονιμότητα του ζευγαριού μπορεί να είναι πολύ απλή και σαφώς πιο ανέξοδη και πολύ λιγότερο ψυχοφθόρα από τους κύκλους της εξωσωματικής. Η εξωσωματική είναι στο βάθος».

Το μέλλον είναι εδώ…

Τρία παιδιά έχουν ήδη γεννηθεί στη χώρα μας από κατεψυγμένο ωάριο! Και όπως λένε οι ειδικοί, ολοένα και περισσότερες γυναίκες απευθύνονται στις μονάδες υποβοηθούμενης γονιμοποίησης (στη χώρα μας η μέθοδος αυτή γίνεται μόνον στον ιδιωτικό τομέα) για να καταψύξουν τα ωάρια τους.

Ειδικότερα, οι Ελληνίδες έχουν τη δυνατότητα να φυλάσσουν τα ωάρια τους στους μείον 196 βαθμούςκαι να τα αποψύχουν όταν αισθάνονται έτοιμες να γίνουν μητέρες. Ηνέα αυτή μέθοδος δίνει τη δυνατότητα στις γυναίκες να αναβάλλουν τη μητρότητα πέρα απο την ηλικία των 30 ή 40 ετών για επαγγελματικούς, προσωπικούς ή ιατρικούς λόγους! Είναι ενδεικτικό πως η μέθοδος της υαλοποίησης δίνει ελπίδα στις γυναίκες που έχουν «χτυπηθεί» απο το καρκίνο, να βιώσουν στο μέλλον τη χαρά της μητρότητας.

«Εκτός από τις σύγχρονες τεχνικές, που ήδη με επιτυχία εφαρμόζουμε στη χώρα μας, όπως είναι η υαλοποίηση (vitrification) και η προεμφυτευτική γενετική διάγνωση (PGD), σύντομα θα έχουμε την ευκαιρία να εφαρμόζουμε μεθόδους, όπως η τεχνική array – CGH, που περιλαμβάνει την ανάλυση του συνόλου των χρωμοσωμικών ανωμαλιών, με πολύ υψηλά ποσοστά εμφύτευσης στην εξωσωματική, ακριβώς όπως οι συνάδελφοί μας ιατροί στις ΗΠΑ», υπογράμμισε ο διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μηνάς Μαστρομηνάς.

Όπως διευκρίνισε, με τη μέθοδο PGD, τη διαδικασία δηλαδή ανίχνευσης γονιδιακών και χρωμοσωμικών γενετικών διαταραχών, επιτυγχάνεται η μεταφορά στη μήτρα μόνο των υγιών εμβρύων και διασφαλίζεται η γέννηση παιδιών χωρίς τον κίνδυνο σοβαρών γενετικών ασθενειών (μεσογειακή αναιμία, κυστική ίνωση, σύνδρομο Down). Παράλληλα δίδεται η δυνατότητα σε ζευγάρια που το χρειάζονται να αποκτήσουν συμβατούς απογόνους, για τη θεραπεία πάσχοντος παιδιού με τη μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων.

Αναφερόμενος στις επιστημονικές εξελίξεις, ο κ. Μαστρομηνάς προλόγισε την κλινική εφαρμογή της μεθόδου «μικροσυστοιχίες DNA», λέγοντας, ότι θα επιτρέψει την ταυτόχρονη ανίχνευση των ανωμαλιών για το σύνολο των χρωμοσωμάτων και των μονογονιδιακών γενετικών ασθενειών: «Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες σε επίπεδο τεχνικών και μεθόδων και αυτό διασφαλίζει όχι μόνο υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας στην εξωσωματική γονιμοποίηση και δυνατότητα επιλογής του χρόνου τεκνοποίησης, αλλά κυρίως τη γέννηση μωρών προφυλαγμένων από σοβαρές γενετικές παθήσεις».