Με μπαλώματα προσπαθεί το υπουργείο Πολιτισμού να αναδείξει τις κρυμμένες συλλογές αρχαιοτήτων της Πύδνας, της Μεθώνης, του Μακρύγιαλου κ.ά. στον νομό Πιερίας.
Αντί για την ίδρυση μεγάλου μουσείου, προωθεί την «τακτοποίηση» μέρους από αυτές σε αποθήκη που θα στεγάσει τις 40.000 πολύτιμες αρχαιότητες της Πιερίας και τις εκπληκτικές συλλογές από χρυσά, αργυρά, ελεφαντοστέινα, γυάλινα, χάλκινα αντικείμενα. Σήμερα φυλάσσονται σε ακατάλληλες κλειδωμένες αποθήκες μαζί με την ιστορία 7.000 χρόνων της Μακεδονίας και με πολύ περισσότερες χιλιάδες άλλα ευρήματα που δεν έχουν ακόμη καταγραφεί, από τις πρόσφατες ανασκαφές της ΠΑΘΕ, του ΕΡΓOΣΕ κ.ά.
Το υπουργείο Πολιτισμού προωθεί την πρόχειρη λύση: ένα γιαπί 900 τ.μ. που παραχωρήθηκε για μια 25ετία από τον Δήμο Μεθώνης μαζί με οικόπεδο 7,8 στρεμμάτων στον Μακρύγιαλο που θα μετατραπεί σε καλά εξοπλισμένη αρχαιολογική αποθήκη με εργαστήρια συντήρησης και γραφεία και θα παρέχει περιορισμένη δυνατότητα επίσκεψης.
Η δαπάνη για την ολοκλήρωση των εργασιών στο ισόγειο του γιαπιού υπολογίζεται στις 450.000
ευρώ, ο άνω όροφος δεν περιλαμβάνεται στα σχέδια και το έργο, που εγκρίθηκε ομόφωνα από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, υπολογίζεται ότι θα δώσει μιαν ανάσα στους επιστήμονες τουλάχιστον προς την κατεύθυνση της ασφάλειας συνθηκών αποθήκευσης, συντήρησης, μελέτης και κυρίως συγκέντρωσης του υλικού, που βρίσκεται τώρα εγκατεσπαρμένο στις αποθήκες του Μακρύγιαλου και των μουσείων της Θεσσαλονίκης και του Δίου.
Μοναδικές θεωρούνται οι συλλογές ευρημάτων από τον μεγαλύτερο νεολιθικό οικισμό όλης της Ελλάδας που ερευνήθηκε συστηματικά σε έκταση 60 στρεμμάτων στον Μακρύγιαλο. Μοναδικά για ολόκληρο τον ελληνικό χώρο θεωρούνται τα ευρήματα της πρώιμης φάσης του β΄ αποικισμού, των γεωμετρικών χρόνων, από τη Μεθώνη, με επιγραφές σε πρώιμα ελληνικά αλφάβητα, αλλά και με την αξιοσημείωτη συνέχεια κατοίκησης που παρουσιάζει η πόλη από τα νεολιθικά χρόνια ώς την καταστροφή της από τον Φίλιππο Β΄ το 354 π.Χ.
Ο πλούτος και το πλήθος των χρυσών και πολύτιμων υλών των αντικειμένων της κλασικής και πρώιμης ελληνιστικής περιόδου ξεπερνούν κάθε άλλη συλλογή, ενώ ειδικά οι συλλογές της Πύδνας που, είναι γνωστή από τις μάχες του 168 και 148 π.Χ. που σηματοδοτούν τη ρωμαϊκή κατάκτηση της Ελλάδας, αποτελούν τα πιο πλήρη σύνολα από τις πρώιμες εποχές.
