Στη γενέτειρα του Σταύρου Δαϊλάκη, το Δοξάτο, οι φανατικοί υποστηρικτές του συγκεντρώνονται στο καφενείο του Παναγιώτη Καμπίτση, του ανθρώπου που γνωρίζει τον Δαϊλάκη όσο κανένας άλλος. Οι χθεσινές εξελίξεις και η «δήλωση μετανοίας» του παιδικού του φίλου μάλλον τον ξάφνιασαν…


Συνομήλικοι, συμμαθητές, παιδιά φτωχών αγροτικών οικογενειών, δούλεψαν μαζί σε διάφορα επαγγέλματα, από σερβιτόροι μέχρι οικοδόμοι και πλανόδιοι πωλητές. Το μόνο που τους χώριζε ήταν οι πολιτικές πεποιθήσεις των οικογενειών τους, αφού ο πατέρας του Παναγιώτη ήταν αριστερός. «Ο Σταύρος είναι χαρισματικός άνθρωπος. Πληρώνει ακριβά το γεγονός ότι στη ζωή και στην πολιτική ήταν διαφορετικός, πήγαινε πάντοτε κόντρα στο ρεύμα. Ποιος έπρεπε να απομακρυνθεί από το κόμμα; Ο Δαϊλάκης ή ο σύμβουλος του Πρωθυπουργού Κεφαλογιάννης;», λέει στα «ΝΕΑ».

Ο 53χρονος Δαϊλάκης στη Δράμα έχει το παρατσούκλι «μπατίρης» αφού, όπως λένε, πληρώνει δάνεια για τα έξοδα της προεκλογικής του εκστρατείας και η προσωπική του περιουσία είναι το 1/3 εξ αδιαιρέτου του πατρικού του σπιτιού, στο Δοξάτο. Ψηφοφόροι όλων των κομμάτων στην εκλογική του περιφέρεια τον αποκαλούν συχνά «παιδί του λαού», «βουλευτή του σαλονιού αλλά και του λιμανιού» ή ακόμη και «Πολύδωρα της Δράμας».

Η ζωή στη Δράμα. Η καθημερινή του ζωή στη Δράμα είναι λιτή, έχει πολλούς φίλους και πολλές φορές χρησιμοποιεί τα μέσα μαζικής μεταφοράς για τις μετακινήσεις του. Ένας από τους λόγους είναι ότι μετά τις εκλογές του 2004 μέχρι και σήμερα έχει διαθέσει το βουλευτικό αυτοκίνητο και τον οδηγό σε έναν νεαρό από τη Δράμα που αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα. Έτσι, κάθε μέρα ο 17χρονος πηγαινοέρχεται από τη Δράμα στο ειδικό σχολείο Σιταγρών. «Δεν το έκανε για να εντυπωσιάσει. Είναι τόσο ευαίσθητος άνθρωπος που θα μπορούσε να διαθέσει ακόμη και το ίδιο του το σπίτι αν χρειαστεί», είπε στα «ΝΕΑ» ο δήμαρχος Σιταγρών Θόδωρος Αθανασιάδης, ο οποίος διατηρεί προσωπικές σχέσεις μαζί του εδώ και πολλά χρόνια. Κάποια άλλη φορά πλήρωσε τα χρέη αγροτών στο δημοτικό διαμέρισμα Βοϊράνης, επειδή ο τοπικός οργανισμός εγγείων βελτιώσεων διέκοψε την υδροδότηση και κινδύνευαν να καταστραφούν οι γεωργικές τους καλλιέργειες, ενώ πρόσφατα κατέβαλε και 3.000 ευρώ σε δανειολήπτρια που κινδύνευε να χάσει το σπίτι της στον πλειστηριασμό.

Στις τελευταίες νομαρχιακές εκλογές είχε προκαλέσει και πάλι έκρηξη στη Ρηγίλλης όταν- μιλώντας σε προεκλογική συγκέντρωση στο Δοξάτο- είχε επιτεθεί εναντίον του υπουργού Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλου διαμαρτυρόμενος για το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν άλλαξε την έδρα του καποδιστριακού Δήμου. «Τον αποκηρύξαμε πολιτικά και όσοι από το Δοξάτο Δράμας ψηφίζουν στην Αθήνα, δεν θα τον ψηφίσουν στις βουλευτικές εκλογές» είχε πει για τον κ. Παυλόπουλο. Επανόρθωσε με άλλες δηλώσεις και απέδωσε το ξέσπασμα στον χαρακτήρα του και το προσωπικό στυλ που έχει.

Τον πίεσε η τοπική Ν.Δ.


«Τα κόμματα είναι συλλογικά όργανα, δεν λειτουργούμε μεμονωμένα. Ο Πρωθυπουργός έβαλε τα όρια και ο κ. Δαϊλάκης πέρασε τη διαχωριστική γραμμή. Αν κάποιος θέλει να λειτουργεί αυθαίρετα θα πρέπει να πολιτεύεται μόνος του» λέει στα «ΝΕΑ» η κ. Ελευθερία Χαραλαμπίδου, επιχειρηματίας και μέλος της ΝΟΔΕ Δράμας της Ν.Δ. Είναι εμφανές ότι οι τοπικές κομματικές οργανώσεις προσπαθούσαν να δημιουργήσουν κλίμα αποξένωσης του κ. Δαϊλάκη- και αυτές οι κινήσεις πιθανότατα έπαιξαν τον ρόλο τους στη στροφή 180 μοιρών που έκανε ο βουλευτής. Οι περισσότεροι μεσήλικοι κάτοικοι του Δοξάτου θυμούνται το Δαϊλάκη να προσπαθεί με διάφορους τρόπους να εξασφαλίσει χρήματα από παιδάκι. Κάποια φορά άρχισε να πουλάει λαμπάδες πριν από το Πάσχα, όμως τον σταμάτησαν γιατί διαμαρτυρήθηκε ο παπάς του Δοξάτου, επειδή ο μικρός Σταύρος… ανταγωνιζόταν την εκκλησία. Όπως θυμάται παιδικός του φίλος, τον κάλεσε στο γραφείο του ο διοικητής της Χωροφυλακής και επειδή ήταν καλός άνθρωπος του συνέστησε να συνεχίζει να πουλάει λαμπάδες, αλλά όχι φθηνότερα από τις τιμές που τις πουλούσε η εκκλησία.

«Νίντζα», στράικερ και γλεντζές


Μεγάλωσε στο Δοξάτο με το «φόβητρο» του κομμουνισμού της ψυχροπολεμικής περιόδου, ακούγοντας ιστορίες και διηγήσεις για τις δύο μαζικές σφαγές συντοπιτών του (το 1913 και το 1941) από τους Βουλγάρους.

Ο Δαϊλάκης είναι λάτρης του ποδοσφαίρου. Έπαιξε ποδόσφαιρο στους Φιλίππους Δοξάτου, διετέλεσε πρόεδρος ποδοσφαιρικών σωματείων και προπονητής του εφηβικού τμήματος της Δόξας Δράμας. Το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει προβλήματα υγείαςπάσχει από διαβήτη- επηρέασε ελάχιστα τον τρόπο ζωής του. Δεν περιόρισε καμία δραστηριότητα, ενώ αναφερόμενος στο προσωπικό του πρόβλημα συχνά λέει ότι από τη συγχωρεμένη μητέρα του μαζί με την ανθρωπιά και το φιλότιμο «κληρονόμησε» και τον διαβήτη.

Ο ίδιος αρέσκεται να αυτοαποκαλείται «ανορθόδοξος πολεμιστής» και «νίντζα» της πολιτικής, ενώ δηλώνει φανατικός θαυμαστής του Πρωθυπουργού. Στη Δράμα, πάντως, ορισμένοι τον επικρίνουν και για τα «νυχτοπερπατήματά» του, παρά το γεγονός ότι 53χρονος βουλευτής δεν έκρυψε ποτέ την «αδυναμία» του στα νυχτερινά κέντρα και τις όμορφες γυναίκες. Γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1955 και είναι το μικρότερο από τα τρία παιδιά αγροτικής οικογένειας. Απόφοιτος της Ανώτατης Βιομηχανικής Σχολής Θεσσαλονίκης, στις αρχές της δεκαετίας του ΄80 προσλαμβάνεται στην Εμπορική Τράπεζα και από το 1985 μεταπηδά στην Τράπεζα Κρήτης. Υπάλληλος τράπεζας ήταν και η πρώην σύζυγός του. Απέκτησαν έναν γιο και μετά τον χωρισμό τους διατηρούν πολύ καλές σχέσεις.

Διετέλεσε δήμαρχος Δοξάτου από το 1991 έως το 1994, ενώ το 1994 ήταν υποψήφιος νομάρχης Δράμας. Από το 2000 μέχρι σήμερα εκλέγεται ανελλιπώς βουλευτής Δράμας.