Η σημαντική μείωση της δύναμης Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ και η εντυπωσιακή άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούν τα δεδομένα του νέου πολιτικού σκηνικού, τα οποία έγιναν αιτία να ανοίξει πρόωρα η συζήτηση περί κυβερνήσεων συνεργασίας. Η οποία όμως, επειδή ακριβώς επικεντρώνεται στη διαχείριση και όχι στην υπέρβαση της κρίσης, εξυπηρετεί αποκλειστικά όσους ωφελούνται από τη διατήρηση του σημερινού status quo. Είναι συνεπώς μια συζήτηση που εξυπηρετεί πρώτα την κυβέρνηση, η οποία, παρά τη φθορά, εξακολουθεί να προπορεύεται στις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος και κατά δεύτερο λόγο τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αποτελεί τον κύριο υποδοχέα της ψήφου διαμαρτυρίας των πολιτών.
Είναι λοιπόν απορίας άξια η τακτική του μεγάλου χαμένου των σημερινών πολιτικών συσχετισμών, του ΠΑΣΟΚ, το οποίο επιμένει να καλλιεργεί συζητήσεις που θεωρούν δεδομένη την αδυναμία του να τους ανατρέψει. Δίνοντας έτσι την εντύπωση ότι ενδιαφέρεται περισσότερο για την άνευ όρων επιστροφή στην εξουσία, παρά για την αλλαγή της πολιτικής ατζέντας.
Από τις παλινωδίες στην υπόθεση της τροποποίησης του άρθρου 16, που χάρισαν στον ΣΥΡΙΖΑ μια ανέλπιστη δημοτικότητα, μέχρι τις πρόσφατες δηλώσεις για το μέλλον των ΔΕΚΟ, είναι σαφές ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει καταφέρει να αποσαφηνίσει πλήρως το πολιτικό του στίγμα. Αλλά ακόμη κι εκεί όπου η πολιτική του πρόταση είναι ξεκάθαρη, όπως συμβαίνει με τον νέο στόχο τής «πράσινης» ανάπτυξης, είναι αβέβαιο αν ακόμη και οι ίδιοι οι βουλευτές του Κινήματος γνωρίζουν περί τίνος ακριβώς πρόκειται.
Το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, έχει πολύ δρόμο ακόμη μπροστά του. Και είναι προτιμότερο, αντί να προτείνει συνεργασίες κάτω από αβέβαιες πολιτικές συνθήκες, να εργάζεται για την ανατροπή του κυρίαρχου σήμερα πολιτικού συντηρητισμού. Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι η προσπάθεια εξαντλείται στη μόνιμη αντιπαράθεση με την κυβέρνηση και τις επιλογές της. Για να ξανακερδίσει το ΠΑΣΟΚ την εμπιστοσύνη των πολιτών, πρέπει οπωσδήποτε να διαβεί και τον δύσβατο, πλην γόνιμο δρόμο της διαμόρφωσης εναλλακτικής πολιτικής πρότασης και, κυρίως, της εμπέδωσής της στην κοινωνία.
Ο μόνος δρόμος για να επανέλθει το ΠΑΣΟΚ σε τροχιά κυβερνητικής προοπτικής είναι να καταφέρει να γίνει και πάλι φορέας αλλαγής, πείθοντας ότι μπορεί να βγάλει τη χώρα από το σημερινό τέλμα. Αυτή είναι η μόνη απάντηση τόσο στα δεξιά αδιέξοδα όσο και στον εξ αριστερών λαϊκισμό.
Κάθε άλλη προσπάθεια θα αποβαίνει ατελέσφορη, γιατί απλώς δεν θα είναι χρήσιμη για τον τόπο.
Ο Γ.Α. Μυλόπουλος είναι καθηγητής της Πολυτεχνικής Σχολής ΑΠΘ
