Η Ελλάδα κινδυνεύει να υποστεί μια θεμελιώδη διπλωματική ήττα και να καταστεί περίγελως της διεθνούς διπλωματίας, που θα τη χλευάζουν και θα τη λοιδορούν ακόμη και τα κρατίδια τα χαμένα στον Ειρηνικό.

Απείλησε ότι θα βάλει βέτο στην είσοδο της FΥRΟΜ στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν τα Σκόπια δεν δεχτούν συμφωνημένη κι αμοιβαία αποδεκτή λύση στο όνομα της γειτονικής χώρας.

Ποιο είναι το έσχατο σημείο υποχώρησης της Αθήνας στη διαπραγμάτευση που φαίνεται να έφθασε στην τελική ευθεία, στο ζήτημα του ονόματος;

Είναι προφανές πως η Αθήνα εκ των πραγμάτων υποχώρησε από τη θέση «όνομα χωρίς Μακεδονία» στη θέση για σύνθετη ονομασία που θα περιλαμβάνει και τον όρο «Μακεδονία».

Συνεπώς, το έσχατο σημείο υποχώρησης είναι ένας γεωγραφικός προσδιορισμός του τύπου: «Άνω Μακεδονία», «Βόρεια Μακεδονία» ή έστω κατά παραχώρηση «Νέα Μακεδονία».

Μια ονομασία βέβαια που θα ισχύει παντού: μέσα στη FΥRΟΜ, στις διεθνείς σχέσεις, στο ΝΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, στην UΝΕSCΟ, στην UΕFΑ, στη Διεθνή Τράπεζα- ακόμη και στο Καρναβάλι του Ρίο Ντε Τζανέιρο..! Τελεία και παύλα.

Οτιδήποτε πέρα από αυτήν τη γραμμή υποχώρησης και ιδίως οι σαχλαμάρες τύπου «Λαοκρατική Δημοκρατία της Μακεδονίας», που προωθεί ενδεχομένως ο κ. Νίμιτς δεν είναι αποδεκτό. Είναι εξευτελισμός και της έννοιας του βέτο και της αξιοπρέπειας της χώρας.

Από τη στιγμή που απειλείς με βέτο, ένας δρόμος υπάρχει: να το τηρήσεις για να μην εξευτελιστεί η εξωτερική σου πολιτική, το κύρος σου και οι διεθνείς σου σχέσεις.

Ελπίζουμε αυτήν την απλή αρχη για το βέτο να την έχει κατανοήσει ο Κ. Καραμανλής, η Ντόρα Μπακογιάννη, η κυβέρνηση και οι άλλοι «σεφ» της εξωτερικής πολιτικής, σε βάθος.

Διαφορετικά δεν θα μπορούμε να μιλήσουμε ούτε για την Κύπρο και τους μουσουλμάνους της Θράκης- όχι για Κόσοβο, Μ. Ανατολή, Βαλκάνια και τα ρέστα.