Ο καθηγητής Ορθοπεδικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Γ. Λυρίτης απαντά ότι η διαπίστωση οστεοπόρωσης δύο χρόνια μετά την εμμηνόπαυση δημιουργεί το ερώτημα εάν η ελαττωμένη οστική πυκνότητα είναι αποτέλεσμα ταχείας οστικής απώλειας έπειτα από την έκπτωση των ορμονών ή αποτελεί συνέπεια της μειωμένης κορυφαίας οστικής μάζας από τη νεανική ηλικία.

Η απάντηση μπορεί να δοθεί είτε με επανειλημμένες μετρήσεις οστικής πυκνότητας ανά διαστήματα (άνω του εξαμήνου κάθε φορά) και χωρίς θεραπεία (οπότε υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για επιδείνωση της κατάστασης) είτε με βιοχημικές εξετάσεις (οστικούς δείκτες) και χρήση της περιφερικής ποσοτικής αξονικής τομογραφίας.

Ανάλογα με την κρίση του θεράποντα γιατρού, μπορεί να επιλεγεί η απλούστερη λύση να χορηγηθεί άμεσα αντιοστεοπορωτική θεραπεία (αντιοστεοκλαστική αγωγή) για διάστημα τουλάχιστον ενός χρόνου.

Εάν η νέα μέτρηση οστικής πυκνότητας δείξει θεραπευτικό αποτέλεσμα, η αγωγή θα συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η θεραπεία πρέπει να συνοδεύεται απαραίτητα από επαρκή πρόσληψη ασβεστίου (άνω των 100 mg ημερησίως, σε διατροφική και φαρμακευτική λήψη) και βιταμίνης D3 (400 μονάδες). Η θυρεοειδίτιδα και η θεραπεία της θα μπορούσε να εμπλακεί στην οστεοπόρωση, όταν προκαλούν υπερθυρεοειδισμό.