Παλιό ροκ σε νέο έργο
Έτσι λοιπόν, ουκ ολίγοι Βρετανοί περνάνε απέναντι. Και λάμπουν. Ο Κοστέλο διανύει μουσικά μια δεύτερη νιότη (ανήκει σαφώς στην παγκόσμια μουσική ελίτ) Και o Ρόμπερτ Πλαντ τρέχει στο Νάσβιλ και ηχογραφεί με την Άλισον Κράους. Την ώρα μάλιστα που το κοινό έτοιμο είναι να πουλήσει την ψυχή του- και όποιος την αγοράσει- για ένα εισιτήριο στη συναυλία επιστροφής των Led Ζeppelin. Καλή η επιστροφή, σκέφτηκε ο Πλαντ, αλλά καλύτερα να πάμε και δυο βήματα πιο κάτω. Το πιάσατε το μήνυμα; Νοσταλγία, γιοκ. Και αέρα του Νάσβιλ αφήνει να φυσήξει στην πλούσια χαίτη του. Εκεί, στον αμερικάνικο Νότο o ροκ θρύλος συναντά το κορίτσι. Νέα, ωραία και της bluegrass μουσικής ψυχή. Τα «αηδόνια» της κάντρι φολκ τραγουδάνε ευτυχισμένα. Περιμένετε, γίνεται πιο καλό. Ο Τι Μπόουν Μπουρνέτ (του «Ο, Βrother Where Αrt Τhou» μεταξύ πολλών άλλων πρότζεκτ), ο φοβερός και τρομερός παραγωγός, σχεδιάζει το παιχνίδι και σκάει μύτη στο στούντιο με φουλ vintage εξοπλισμό και από μουσικούς τους καλύτερους. Ελάτε τώρα να ακούσετε. Συνθέσεις Τζιν Κλαρκ και Σαμ Φίλιπς, Τάουνς Βαν Ζαντ, Νάομι Νέβιλ, Τομ Γουέιτς και Πέιτζ/ Πλαντ, από φολκ και κάντρι έως ροκαμπίλι και ροκ. Λες και βγήκαν για πρώτη φορά οι δυο τους ραντεβού και βρήκαν μια ζωή να έχουν να λένε. Όχι μόνο λειτουργεί, αλλά το κόρτε που κάνει ο Πλαντ στην Κράους και τη φολκ φέρνει αποτελέσματα. Κουμπάρος ο Τι Μπόουν και μόνοι να περιμένουν στα σκαλιά της εκκλησίας, οι συγγενείς Led Ζeppelin. Ο «γαμπρός» το ΄σκασε με τη νύφη. Κουφέτα, happy end. Άντε και στα δικά σας.
Άλλοι ροκ σταρ με κάντρι κυρίες
● Τζακ Γουάιτ (των White Stripes) και Λορέτα Λιν με το άλμπουμ «Van Lear Rose» ● Μαρκ Νόπφλερ και Έμιλου Χάρις με το «Αll the Roadrunning» ● Έλβις Κοστέλο και Έμιλου Χάρις και Λουσίντα Γ ουίλιαμς (στο άλμπουμ του Έλβις «Delivery Μan»)
● Ράιαν Άνταμς και Νόρα Τζόουνς στο «Dear John» από το άλμπουμ του Άνταμς «Jacksonville City Lights» ● Κιντ Ροκ και Σέριλ Κρόου, ντουέτο στο «Τhe Ρicture» ● Ρίσα Γίαργουντ με Ντον Χένλεϊ στο «Ιnside Οut» από το ομώνυμο άλμπουμ της ● Λίαν Ράιμς με τον Ρόναν Κίτινγκ στο «Last Τhing Οn Μy Μind»
Σαν να ήταν χθες…
…και ακόμη καλύτερα
Βρετανός του ροκ που εξελίσσεται δυναμικά στην Αμερική) και εδώ με το Κill Τo Get Crimson, δίνει λόγους για να απολαύσει κανείς τον οίστρο του στη σύνθεση και στην κιθάρα και μια διαβολεμένη έμπνευση που τον έχει πιάσει τα τελευταία χρόνια.