(ο αρθρογράφος, για την κυβέρνηση) Ο απολογισμός της προηγούμενης κυβέρνησης δεν είναι λαμπρός: οι αποτυχίες της και τα σκάνδαλα ξεπερνούν τις λίγες επιτυχίες. Αλλά δεν είναι λαμπρός και ο απολογισμός της «αναβαπτισμένης» διαδόχου της. Οι εκλογές αποφασίστηκαν, λέει, για να αποκτήσουμε… προϋπολογισμό και για να προχωρήσουν οι «μεταρρυθμίσεις». Και τι έγινε από τις 16 του Σεπτέμβρη και μετά; Η συνέχιση της μιζέριας των ενδοκυβερνητικών διαφωνιών και της φοβίας απέναντι σε κάθε απόφαση. Ευτυχώς, διότι τα πραγματικά μεταρρυθμιστικά σχέδια της Δεξιάς είναι αυτά που είναι.

Υπάρχει ο στασιμοπληθωρισμός. Τώρα έχουμε και τον στασιμοκυβερνητισμό (…)

Αν ζούσαμε σε μιαν εποχή χωρίς τα σημερινά τεράστια πολιτικά και οικονομικά προβλήματα σε όλον τον κόσμο, στην Ευρώπη και στη γειτονιά μας, οι συνέπειες της νωθρής νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης θα ήταν λιγότερο δραματικές. Αλλά δυστυχώς όταν όλοι, παντού, προβλέπουν τα δύσκολα, εμείς τραγουδάμε. Να γιατί η επανεμφάνιση μιας δυναμικής, σοβαρής, σύγχρονης αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι τόσο αναγκαία. Ακόμη και για ανασκουμπωθεί η ράθυμη συμπολίτευση!

Είτε με Παπανδρέου είτε με Βενιζέλο, αυτή η αντιπολίτευση πρέπει από αύριο το πρωί να ξεχάσει τα άθλια δικά της και να παίξει τον ρόλο της. Όχι μόνο για να ξαναγίνει κάποτε συμπολίτευση. Αλλά και για να αναγκάσει τη σημερινή Δεξιά να είναι λιγότερο αδέξια.

(«Το Βήμα της Κυριακής»)