Κυριαρχία Γιώργου στους συνέδρους
Ο κ. Παπανδρέου, που φάνηκε εξ αρχής ότι είχε σχεδόν την πλήρη αποδοχή των συνέδρων που μετέχουν στις εργασίες της Συνδιάσκεψης σε ό,τι έλεγε, γινόταν δεκτός με συνθήματα και θερμότατες εκδηλώσεις από τους συγκεντρωμένους, που φώναξαν πολλές φορές το όνομά του και το σύνθημα: «Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ ενωμένο δυνατό». Υποσχέθηκε νέα συλλογικότητα και ενότητα για το ΠΑΣΟΚ, σεβασμό στην εντολή της 11ης Νοεμβρίου και νικηφόρα πορεία.
Επίθεση στα συμφέροντα που κατά την άποψή του στηρίζουν τον κ. Παπανδρέου επειδή δεν θέλουν να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές έκανε και ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος υποστήριξε ότι την 11η Νοεμβρίου δεν κρίνεται απλώς ποιος θα είναι ο νέος ηγέτης του ΠΑΣΟΚ αλλά και το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών.
Ο κ. Βενιζέλος εστίασε την κριτική του στην άρνηση του κ. Παπανδρέου να αποδεχθεί ότι έχει μερίδιο της ήττας στις εκλογές του 2007, ενώ υποστήριξε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι δέσμιο των μηχανισμών του.
Ο κ. Σκανδαλίδης, από την πλευρά του, εξέφρασε φόβους για την εντεινόμενη κρίση στο ΠΑΣΟΚ λόγω της λυσσαλέας σύγκρουσης των δύο αντιμαχόμενων στρατοπέδων, ενώ σημείωσε ότι αν θέλει να ξαναγίνει νικηφόρο πλειοψηφικό Κίνημα θα πρέπει να ξαναβρεί τις κοινωνικές αναφορές του.
«Δεν θέλουμε κανέναν πάνω από το κεφάλι μας»
Δήλωσε ότι «τα αίτια της ήττας δεν ήταν μόνο χθεσινά. Χθεσινή ήταν η προσπάθεια να τα υπερβούμε. Τα πραγματικά αίτια της ήττας μας άρχισαν να σωρεύονται από τότε που επιλέξαμε πολιτικές και συμπεριφορές που έκαναν τον εργαζόμενο να μοχθεί χωρίς να αισθάνεται ότι του ανταποδίδουμε δίκαια το προϊόν του μόχθου του. (…) Έκαναν τον συνταξιούχο να αισθάνεται ταπεινωμένος επειδή δεν του απλώναμε το χέρι μας».
Τα συμφέροντα. Σημαντικό τμήμα της ομιλίας του κ. Παπανδρέου αφορούσε τα λεγόμενα «συμφέροντα», στα οποία καταλόγισε προσπάθεια χειραγώγησης του ΠΑΣΟΚ. Και ξεσήκωσε θύελλα χειροκροτημάτων όταν τόνισε ότι «δεν θέλουμε κανέναν πάνω από το κεφάλι μας». Όπως είπε, η εκλογή της 11ης Νοεμβρίου θα είναι επιβεβαίωση «της αντιπαλότητάς μας με όσους εκπροσωπούν τα μεγάλα συμφέροντα και διαχειρίζονται τις επιδιώξεις τους. Με όσους συμβιβάζονται με τον παρασιτισμό και στεγάζουν πολιτικά τους αεριτζήδες του ελληνικού κεφαλαίου. Που εκβιάζουν, λίγες εβδομάδες μετά τις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου, όλο το πολιτικό σύστημα. Γιατί ξέρει μόνο να εκβιάζει. Οι δυνάμεις αυτές έδρασαν με τον ίδιο τρόπο το 1965 και το 1989. Και όπως και τότε, έτσι και σήμερα θα αντισταθούμε. Θα τις νικήσουμε!
Συνεχίζοντας τις καταγγελίες του κατά των «διαπλεκομένων» και των «συμφερόντων», ο κ. Παπανδρέου υπογράμμισε: «Και η καταγγελία μου ενάντια στα μεγάλα συμφέροντα που θέλουν να ποδηγετήσουν την πολιτική, δεν αφορά προσωπικά τον έναν ή τον άλλο διαπλεκόμενο. Δεν είναι κουτσομπολιό ανάμεσα σε μπίρες και σουβλάκια. Είναι κριτική απέναντι σε ένα ολόκληρο σύστημα που δεν αφήνει την Ελλάδα να προχωρήσει. Ένα σύστημα που καλύπτεται πίσω από νομικές κατασκευές. Που απέκτησε παράνομα δικαιώματα πάνω σε δημόσιες προμήθειες, δημόσια συμφέροντα και δημόσια αγαθά. Καλή ώρα, οι συχνότητες».
«Δεν κερδίζουμε αν δεν αλλάξουμε»
Ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να αποχωρήσει, όπως διαδίδουν «οι στρατοί και οι αξιωματούχοι τους», αλλά- όπως είπε- θα δώσει τη μάχη του ώς το τέλος. Ο κ. Σκανδαλίδης, ο οποίος καταχειροκροτήθηκε, επιτέθηκε στα εξωθεσμικά κέντρα και πρόσθεσε ότι «δεν πρέπει να παραχωρήσουμε σπιθαμή από την πολιτική μας αυτονομία απέναντι στο παντοδύναμο κράτος των συμφερόντων». Ο κ. Σκανδαλίδης που διεκτραγώδησε την κατάσταση στην οποία έχει περιπέσει το ΠΑΣΟΚ, εξαιτίας της λυσσαλέας αντιπαράθεσης των κομματικών στρατών (τους χαρακτήρισε κόμματα μέσα στο κόμμα), επανέλαβε ότι «θα είναι ο τελευταίος που θα κλείσει την πόρτα στο Κίνημα».
Υποστήριξε ότι το ΠΑΣΟΚ αν θέλει να ξαναγίνει νικηφόρο πλειοψηφικό Κίνημα, θα πρέπει να ξαναβρεί τις κοινωνικές του αναφορές, και για να το επιτύχει αυτό, θα πρέπει να χαράξει ξανά τη στρατηγική του. Αναφερόμενος στο μέλλον, είπε πως «δεν κερδίζουμε αν δεν αλλάξουμε και για να αλλάξουμε, πρέπει να εργαστούμε όλοι μαζί, χωρίς αποκλεισμούς και στείρες αντιπαραθέσεις».
Πρεμιέρα με εμπλοκή για το προεδρείο
Εμπλοκή στο θέμα του προεδρείου της Εθνικής Συνδιάσκεψης σημειώθηκε λίγο πριν από την έναρξη των εργασιών της καθώς οι πλευρές των κ.κ. Παπανδρέου και Βενιζέλου δεν κατάφερναν να συμφωνήσουν σε αμοιβαία αποδεκτό πρόσωπο που θα αναλάμβανε καθήκοντα προέδρου. Παράλληλα παρουσιάστηκε και πρόβλημα με την προσέλευση των συνέδρων της Εθνικής Συνδιάσκεψης και είχε ως αποτέλεσμα να καθυστερήσει η έναρξη των εργασιών περισσότερο από τρεισήμισι ώρες!
Για πρώτη φορά ανώτατο κομματικό όργανο του ΠΑΣΟΚ συνήλθε χωρίς πρόεδρο καθώς στο τέλος κι ενώ διαπιστώθηκε αδιέξοδο τα εμπλεκόμενα μέρη συμφώνησαν να συγκροτηθεί απλώς 11μελές προεδρείο χωρίς προεδρεύοντα και με συσχετισμούς 5-4-2 (Παπανδρέου, Βενιζέλος και Σκανδαλίδης αντιστοίχως).
Πάντως στην αρχή της διαδικασίας διαπιστώθηκε ότι εκατοντάδες σύνεδροι από την περιφέρεια, αλλά και από οργανώσεις της Αθήνας, επέλεξαν να μη μετάσχουν στις εργασίες της Εθνικής Συνδιάσκεψης, προκαλώντας πρόβλημα στην τηλεοπτική κάλυψη των εργασιών, καθώς έμεναν άδειες πολλές θέσεις τόσο στην αρένα όσο και στις εξέδρες του Τάε Κβον Ντο.
«Στις 11 Νοεμβρίου ψηφίζουμε πρωθυπουργό»
Απαντώντας ουσιαστικά στον Γιώργο Παπανδρέου, που έθεσε το ερώτημα για το αν πρέπει το ΠΑΣΟΚ στις 11 Νοεμβρίου να εκλέξει έναν αντι-Καραμανλή, ο κ. Βενιζέλος είπε χαρακτηριστικά: «Λένε ορισμένοι δεν μας ενδιαφέρει να βρούμε τον αντιΚαραμανλή. Σας ρωτώ, αν το ΠΑΣΟΚ κέρδιζε όπως επεδίωξε τις εκλογές ο πρωθυπουργός μας θα ήταν αντιΚαραμανλής και η πολιτική μας αντίγραφο της πολιτικής της Δεξιάς. Ας εξετάζουμε λίγο την αντοχή των πολιτικών μας επιχειρημάτων».
Υπεκφυγή. Χαρακτήρισε την αυτοκριτική του Γιώργου Παπανδρέου ως «ατομική υπεκφυγή και συλλογική αυτοταπείνωση» και διερωτήθηκε ρητορικά: «Δικαιούμαι να είμαι υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ; Ή μήπως εμφανιζόμαστε ως άρπαγες και σφετεριστές κομματικής εξουσίας και κατεστημένου εγώ και ο Σκανδαλίδης;».
Ο κ. Βενιζέλος εξαπέλυσε σκληρή επίθεση στα όσα ο κ. Παπανδρέου αναφέρει για τα «συμφέροντα», και σημείωσε: «Παρεμβαίνουν τα συμφέροντα στη διαδικασία εκλογής νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ; Ναι, είναι η απάντηση. Τα συμφέροντα έχουν άποψη και θέλουν να επηρεάσουν την έκβαση της εκλογικής διαδικασίας της 11ης Νοεμβρίου. Υπάρχουν συμφέροντα εξωθεσμικά και θεσμικά, αυτό το μπλοκ συμφερόντων έχει προτίμηση και είναι βέβαιο ότι δεν προτιμά την ήττα του, μία έκβαση που ανατρέπει τον συσχετισμό των δυνάμεων. Το μεγάλο μπλοκ εξωθεσμικών συμφερόντων δεν θέλει εμένα προφανώς ως μελλοντικό πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Δεν προτιμά την ήττα του αυτό το μπλοκ συμφερόντων. Η σύγκρουση με τα συμφέροντα δεν γίνεται πάντως όταν έχουμε ανάγκη, αλλά την κρίσιμη στιγμή, όταν ασκείς εξουσίας και όταν μπορείς πράγματι να συγκρουστείς μαζί τους».
Αίνιγμα το ΠΑΣΟΚ της επόμενης μέρας
Ίσως και να είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ που η επόμενη μέρα μιας κρίσιμης κομματικής διαδικασίας και δη για την ανάδειξη ηγεσίας θεωρείται καθοριστική και πιο ενδιαφέρουσα πολιτικά από αυτήν καθεαυτήν την εκλογή. Τι ΠΑΣΟΚ θα ξημερώσει στις 12 Νοεμβρίου; Ένα ΠΑΣΟΚ ενωμένο, δυνατό και έτοιμο για νέο ξεκίνημα, μήπως ένα ΠΑΣΟΚ κατακερματισμένο και ανίσχυρο, αδύναμο να διεκδικήσει την εξουσία, ή μήπως ένα ΠΑΣΟΚ αδιάφορο προς την κοινωνία με ισχυρό αρχηγό, αλλά σε απόσταση από την εκλογική του βάση; Αυτά τα ερωτήματα πλανώνται στη διχασμένη κοινωνία
ΝΙΚΗ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ΣΕΝΑΡΙΟ 1
Πρώτος με μεγάλη διαφορά
Οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνονται και ο Γιώργος Παπανδρέου επανεκλέγεται πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με σημαντική διαφορά από τον κύριο αντίπαλό του μέσω ανοιχτής διαδικασίας στην οποία έχει συμμετάσχει μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων. Σε αυτή την περίπτωση, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πανηγυρίζει για το αποτέλεσμα και προετοιμάζει οργανωτικές αλλαγές στο κόμμα. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος παραμένει στο ΠΑΣΟΚ- έχοντας δηλώσει ήδη ότι πρέπει όλοι να σεβαστούν το αποτέλεσμα και ότι ο ίδιος θα εργαστεί ως απλός στρατιώτης- και εξακολουθεί να συμμετέχει στα κορυφαία κομματικά όργανα.
Η παραλλαγή του ίδιου σεναρίου: Ο Βενιζέλος παραμένει στο ΠΑΣΟΚ, έχει όμως τις κεραίες τεντωμένες δεδομένου ότι σε μικρό χρονικό διάστημα ακολουθούν οι ευρωεκλογές και ένα δυσμενές για το κόμμα αποτέλεσμα πιθανότατα θα δημιουργούσε νέες συνθήκες για την ηγεσία στο κόμμα.
ΣΕΝΑΡΙΟ 2
Μικρό το σώμα των ψηφοφόρων
Ο Γιώργος Παπανδρέου κερδίζει τον Βαγγέλη Βενιζέλο με αξιοσημείωτη διαφορά αλλά από μικρό σώμα ψηφοφόρων, πολύ κατώτερο του 2004. Σε αυτή την περίπτωση, παρά τη νίκη δέχεται προσωπικό πλήγμα διότι τον προτίμησαν λιγότεροι ψηφοφόροι σε σχέση με το παρελθόν. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος αποδέχεται μεν το αποτέλεσμα, επαναλαμβάνει ωστόσο αυτό που ήδη λέει- δηλαδή ότι λιγότεροι ψηφοφόροι σημαίνει μικρότερη αποδοχή στην κοινωνία και επομένως μικρότερες πιθανότητες για νίκη στις εθνικές εκλογές.
ΣΕΝΑΡΙΟ 3
Μικρή διαφορά
Ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κερδίζει τις εκλογές με μικρή διαφορά. Σε αυτό το ενδεχόμενο, πολλοί στο ΠΑΣΟΚ φοβούνται ότι θα υπάρξουν πολλές ενστάσεις ως προς το εκλογικό αποτέλεσμα και το αδιάβλητο των διαδικασιών. Επομένως, ουδείς μπορεί να αποκλείσει εντάσεις και αντιπαραθέσεις την επόμενη μέρα.
ΣΕΝΑΡΙΟ 4
Αποχώρηση Βενιζέλου
Θεωρείται ακραίο σενάριο, αλλά συζητείται λόγω της πόλωσης που επικρατεί στη μάχη για τη διαδοχή. Κερδίζει τις εκλογές πανηγυρικά ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Βαγγέλης Βενιζέλος αποχωρεί από το ΠΑΣΟΚ παίρνοντας μαζί του καμιά 15αριά βουλευτές. Σε αυτή την περίπτωση, είναι ανοιχτό και το ενδεχόμενο δημιουργίας νέου κόμματος. Αυτό το σενάριο διαψεύδεται κατηγορηματικά από την πλευρά Βενιζέλου.
ΝΙΚΗ Β. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
ΣΕΝΑΡΙΟ 5
Διακριτός ρόλος σε Γιώργο
Στις 11 Νοεμβρίου επικρατεί ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πανηγυρίζει για το αποτέλεσμα και από τις πρώτες κιόλας ημέρες δίνει τα «δείγματα γραφής» της ηγεσίας του. Εμφανίζεται δημοκρατικός και δίνει στον Γιώργο Παπανδρέου- όπως έχει διαβεβαιώσει άλλωστε- έναν ρόλο διακριτό, που αρμόζει στο κύρος και το βάρος του. Ο Γ. Παπανδρέου αποδέχεται το αποτέλεσμα και τα νέα καθήκοντά του και το ΠΑΣΟΚ αρχίζει νέο αγώνα για το κρας τεστ των ευρωεκλογών.
ΣΕΝΑΡΙΟ 6
Γιώργος σε… αναμονή
Κερδίζει τις εκλογές ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Γιώργος Παπανδρέου μένει στο ΠΑΣΟΚ, αλλά τηρεί αποστάσεις και δεν συμμετέχει στα όργανα. Αντιθέτως, καταστρώνει τη στρατηγική του για το τακτικό Συνέδριο του κόμματος τον Φεβρουάριο, όπου θα ζητήσει καταστατικές αλλαγές με στόχο την επανάκτηση της αρχηγίας.
ΣΕΝΑΡΙΟ 7
Η διάσπαση προ των πυλών
Επίσης ακραίο σενάριο. Οι εκλογές αναδεικνύουν νικητή τον Μακεδόνα πολιτικό, αλλά ο Γ. Παπανδρέου αρνείται να αναγνωρίσει το αποτέλεσμα και δεν παραδίδει το κόμμα. Η κρίση επεκτείνεται και η προοπτική της διάσπασης είναι προ των πυλών.
Β΄ ΓΥΡΟΣ
ΣΕΝΑΡΙΟ 8
Επαφές με Σκανδαλίδη και αμφιταλαντευόμενους
Η κάλπη δεν αναδεικνύει νικητή την πρώτη Κυριακή. Ουδείς εκ των υποψηφίων συγκεντρώνει το 50+1% και αρχίζει νέα μάχη με στόχο την εκλογή στον β΄ γύρο στις 18 Νοεμβρίου. Το σκηνικό αλλάζει, το εκλογικό σώμα παραμένει άγνωστο (αφού θα είναι άγνωστος και ο βαθμός συμμετοχής) και οι υποψήφιοι αναλόγως με τα ποσοστά τους κάνουν γύρους επαφών και με τον Κώστα Σκανδαλίδη αλλά και με όσα στελέχη αμφιταλαντεύτηκαν μεταξύ των δύο στο ζήτημα της εκλογής προέδρου.
Καθοριστική η προσωπικότητα των τριών υποψηφίων στην τελική μάχη
Τα θετικά και αρνητικά γνωρίσματα του χαρακτήρα των τριών, τα οποία αναδείχθηκαν μεσούσης της προεκλογικής διαδικασίας σε μεγάλο βαθμό θα καθορίσουν και το αποτέλεσμα της 11ης Νοεμβρίου. Σύμφωνα με τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων, όσοι πολίτες οδηγηθούν στην κάλπη θα αποφασίσουν για τον νέο αρχηγό με βάση την προσωπικότητα των τριών. Τούτο μάλιστα εξηγεί, σύμφωνα με τους επικοινωνιολόγους, και την αντίφαση πως ενώ οι ψηφοφόροι του Κινήματος θεωρούν ότι ο Ευ. Βενιζέλος θα μπορούσε ίσως να κερδίσει τον Κ. Καραμανλή, προτιμούν για πρόεδρο τον Γ. Παπανδρέου. Ο Στράτος Φαναράς της Μetron Αnalysis αρνείται τον χαρακτηρισμό «παράδοξο». Όπως λέει, «τα κριτήρια που επικρατούν στο 38% του ΠΑΣΟΚ δεν είναι οι προϋποθέσεις μιας εκλογικής νίκης, αλλά κριτήρια συμβολικά, ενότητας και ιδεολογικής καθαρότητας».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
● Η ηπιότητα του χαρακτήρα του.
● Έχει κερδίσει την εικόνα του ενωτικού πολιτικού.
● Έχει διεθνές κύρος.
● Διαθέτει ισχυρό επώνυμο.
● Φαίνεται ότι διαμορφώνει πλειοψηφικό ρεύμα γύρω από την υποψηφιότητά του.
● Έχει πείσει ότι έχει μαζί του την «καρδιά» του ΠΑΣΟΚ και δεν καθοδηγείται από εξωθεσμικούς παράγοντες. Τα αρνητικά
● Η ηπιότητα του χαρακτήρα του δεν ερμηνεύεται από όλους ως ήρεμη δύναμη, αλλά ως έλλειμμα αρχηγικής στόφας.
● Θεωρείται αδύναμος ρήτορας.
● Το ισχυρό επίθετο Παπανδρέου εντείνει το επιχείρημα των αντιπάλων περί οικογενειοκρατίας.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
● Είναι δυναμικός πολιτικός.
● Είναι δεινός ρήτορας.
● Έχει πείσει ότι εκφράζει κάτι νέο και διαφορετικό.
● Έχει τη στήριξη ενός πιο σκεπτόμενου κομματιού της κοινωνίας.
● Ο ίδιος δεν είναι κομμάτι της οικογενειοκρατίας.
Τα αρνητικά
● Θεωρείται υπερβολικά φιλόδοξος ενώ η συμπεριφορά του κάποιες φορές μοιάζει αλαζονική.
● Με κινήσεις και δηλώσεις του (π.χ. επίθεση με φραπέ και γεύμα σε δημοσιογράφους)
δίνει την εικόνα του επιθετικού, υπερόπτη πολιτικού.
● Δεν είναι δημοφιλής στον χώρο της Αριστεράς.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ
● Είναι εργατικός.
● Είναι συμπαθής στο σύνολο των ψηφοφόρων.
● Είναι «καλό παιδί».
● Εκφράζει έναν γνήσιο πασοκικό λόγο.
Τα αρνητικά
● Δεν μπορεί να πείσει ότι μπορεί να ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ.
Πυξίδα για Κεντρο-Αριστερή πορεία στο ΠΑΣΟΚ
Το ιστορικό στέλεχος τονίζει στον εξαιρετικά επίκαιρο πρόλογο του βιβλίου του, ότι «το ΠΑΣΟΚ μαζί με την ευρύτερη Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη οφείλει να αποκτήσει και πάλι την πρωτοβουλία κινήσεων. Για να θεμελιώσουμε ξανά με σύγχρονους όρους και σαφή κοινωνικά προτάγματα την ιδεολογική ηγεμονία και την προγραμματική δεσπόζουσα θέση του Κινήματός μας, τόσο στο κέντρο του πολιτικού, κοινωνικού και αξιακού φάσματος όσο και στους προσανατολισμούς της ριζοσπαστικής Κεντρο-Αριστεράς και της Δημοκρατικής Αριστεράς. Για να χαράξουμε νέους δρόμους νίκης και ελπίδας για τον Ελληνισμό, την Ελλάδα και τους Έλληνες, αφήνοντας τα θετικά αποτυπώματά μας στο νέο ιστορικό κύκλο του 21ου αιώνα».
Το βιβλίο που φέρει τον τίτλο «Η Πυξίδα» και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Λιβάνη χωρίζεται σε 10 μέρη, που το καθένα εμπεριέχει πολλές ενότητες, με κριτήρια χρονικούς και θεματικούς προσδιορισμούς των περιεχομένων τους. Επίσης συμπεριλαμβάνει ένα «Επίμετρο» αφιερωμένο στην πολυκύμαντη διαδρομή του Ανδρέα Παπανδρέου, για τον οποίο υπογραμμίζει ότι είναι πάντα «ωσεί παρών» και «ο μεγάλος απών με διαρκή παρουσία παντού».
Ο κ. Λαλιώτης στον πρόλογό του που δεν φείδεται χαρακτηρισμών για την κρίση που διέρχεται το ΠΑΣΟΚ, τονίζει πως η κρίση αυτή «δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μετεξελιχθεί σε μία χρόνια, πολύμορφη και βαθιά κρίση με απρόβλεπτες εκβάσεις». Θεωρεί ότι «τα αποτελέσματα των εκλογών δεν αφήνουν κανέναν μέσα στο ΠΑΣΟΚ να εφησυχάζει, γιατί ο ελληνικός λαός, οι λαϊκές δυνάμεις χτύπησαν καμπάνες, έστειλαν και στέλνουν τα μηνύματά τους. Το αποτέλεσμα ήταν και είναι δυσμενέστατο, συνιστά μία βαριά ήττα. Είναι ένα “ηλεκτροσόκ”, που διαπερνάει το Κίνημά μας, την παράταξή μας, εκατοντάδες χιλιάδες μέλη και στελέχη μας, εκατομμύρια φίλους, ψηφοφόρους και συνοδοιπόρους μας». Και προσθέτει: «Οφείλουμε όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε ότι ύστερα από μία πορεία 33 χρόνων τίποτα δεν είναι και δεν μπορεί να είναι όπως πριν. Ύστερα από μια τέτοια ήττα έχουμε χρέος να αποτιμήσουμε συνολικά και συλλογικά την πορεία και την εξέλιξη του Κινήματος (…). Σε αυτή την κρίσιμη καμπή, σε αυτή την οριακή στιγμή οι πάντες απαιτούν να σταθούμε με ευθύνη, με φρόνηση, με συναίσθημα και περίσκεψη στο ύψος των περιστάσεων».
Ενδιαφέρον ωστόσο έχει, ο τρόπος με τον οποίο, το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ προσεγγίζει το «κοινωνικό κέντρο», που είναι το διακύβευμα κάθε εκλογικής αναμέτρησης. Όπως σημειώνει: «Το λεγόμενο «κοινωνικό κέντρο» αναδεικνύεται ως ο ζωτικός και προνομιακός χώρος αναφοράς όλων των κομμάτων. Το «κοινωνικό κέντρο», ως διεκδικούμενος χώρος από πολλά προοδευτικά, συντηρητικά αλλά και «εναλλακτικά» κόμματα, έχει τέτοια «ακτινοβολία» που μπορεί να θαμπώσει και να τυφλώσει ηγέτες, κόμματα, παρατάξεις και ΜΜΕ. Μέσα σε συνθήκες «θάμπους και τύφλωσης», κυρίως τα προοδευτικά και εναλλακτικά κόμματα της Κεντρο-Αριστεράς παθαίνουν «vertico». Χάνουν τον προσανατολισμό τους. Χάνουν την αίσθηση των ορίων τους και του ιστορικού και ηθικού προορισμού τους.
Σχέσεις εμπιστοσύνης. Ο κ. Λαλιώτης πιστεύει ότι απέναντι σε όλα αυτά η λύση είναι η Κεντρο-Αριστερά, για την οποία τονίζει: «Οι προγραμματικές συγκλίσεις μαζί με τις αντίστοιχες και αναγκαίες πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες αποτελούν τη «Λυδία Λίθο» για να οδηγηθούμε στη σύγχρονη, πλειοψηφική, πολυκομματική Κεντρο-Αριστερά. Γι΄ αυτό απαιτείται να δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο σχέσεων εμπιστοσύνης των δυνάμεων της Κεντρο-Αριστεράς και μια κουλτούρα συνεργασίας με κοινές πρωτοβουλίες και κοινές δράσεις, με μακρόπνοη αλληλεγγύη και προοπτική (…)». Και θεωρεί ότι το ΠΑΣΟΚ έχει χρέος να αρχίσει έναν γόνιμο, ουσιαστικό και ειλικρινή διάλογο με συναφείς και συγγενείς κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις για την υπόθεση της Κεντρο-Αριστεράς.
Ο Κ. ΛΑΛΙΩΤΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ
● ως προς τη φυσιογνωμία και τη στρατηγική του
● ως προς τον Λόγο και το Πρόγραμμά του
● ως προς το ύφος και το ήθος της Εξουσίας του
● ως προς τα Κυβερνητικά λάθη, την προσκόλλησή του στο Κράτος και την αποκοπή του από τις Λαϊκές Κοινωνικές Δυνάμεις, με την ανθρωπογεωγραφία τους σε κάθε Περιφέρεια, Νομό και Πόλη
● ως προς τη μακαριότητα ενός απωθητικού «Κυβερνητισμού» και ως προς την εμμονή σε μία μονομερή διαχειριστική πτυχή της πολιτικής χωρίς την αναγκαία ιδεολογική, πολιτική και κοινωνική φόρτιση στον Λόγο και τις προτάσεις του
● ως προς την αργόσυρτη διολίσθηση σε Νεοφιλελεύθερες πολιτικές και την άμβλυνση των διαφορών του με τη Ν.Δ.
● ως προς τη βαθμιαία απώλεια της κυριαρχίας και της ηγεμονίας του στην ευρύτερη Κεντρο-Αριστερά
● ως προς τη συνεχή και τραγική υποβάθμιση του συλλογικού και συγκροτημένου Κινήματος και των σχέσεών του με την Κοινωνία, τα Κινήματα και τους Πολίτες
