«Λειτουργούμε πάνω από το… κόκκινο, με ασφυκτική πίεση χώρου και σε συνθήκες τριτοκοσμικής χώρας», λένε γιατροί και νοσηλευτές.


Oι άρρωστοι στοιβάζονται στην κυριολεξία ο ένας πάνω στον άλλο, σ΄ έναν στενόμακρο, μισοσκότεινο διάδρομο- που αποτελεί και τον βασικό κορμό του Ογκολογικού Νοσοκομείου «Άγιοι Ανάργυροι», το οποίο φιλοξενείται σε μία και μοναδική πτέρυγα του Εθνικού Κέντρου Αποκατάστασης Αναπήρων στους Αγίους Αναργύρους.

Οκτώ χρόνια μετά την κατάρρευση των παλαιών κτιρίων στον σεισμό του ΄99 και παρά τις υποσχέσεις τεσσάρων έως τώρα υπουργών Υγείας, οι νέες εγκαταστάσεις δεν είναι ακόμα έτοιμες και η υπομονή των καρκινοπαθών αλλά και των εργαζομένων έχει προ πολλού εξαντληθεί…

«Έχουμε εκπαιδευτεί στην τακτική της… προσπέλασης, φωνάζοντας συνθήματα», λέει ο τραυματιοφορέας που σπρώχνει το καροτσάκι ενός ηλικιωμένου

ΟΚΤΩ ΧΡΟΝΙΑ

μετά τον σεισμό του ΄99 και παρά τις υποσχέσεις 4 έως τώρα υπουργών Υγείας, οι νέες εγκαταστάσεις δεν είναι ακόμα έτοιμες

ασθενούς κάνοντας ζιγκ-ζαγκ στον διάδρομο. Στο βάθος του διαδρόμου αριστερά εκτείνονται οι θάλαμοι που δεν είναι παραπάνω από 16 τ.μ. αλλά φιλοξενούν οκτώ κρεβάτια ο καθένας και δεξιά τα γραφεία των γιατρών της κάθε κλινικής- δέκα γραφεία και ισάριθμοι γιατροί σε δωματιάκια-κελιά!

Η 35χρονη γυναίκα που μόλις κατέφθασε έχει πρόβλημα με καρκίνο στον μαστό και θα κάνει την πρώτη της χημειοθεραπεία. Όταν η νοσηλεύτρια την οδηγεί στο πρώτο άδειο κρεβάτι στον προτελευταίο θάλαμο και διαπιστώνει ότι δίπλα της είναι άλλες επτά γυναίκες με αντίστοιχα προβλήματα, αρπάζει την τσάντα της και φωνάζει πανικόβλητη: «Φεύγω, φεύγω».

«Είναι συχνή αυτή η αντίδραση, πολλοί άρρωστοι θέλουν να το βάλουν στα πόδια όταν έρχονται αντιμέτωποι με τις απαράδεκτες συνθήκες νοσηλείας και θεραπείας», παραδέχεται η κ. Μιράντα Τσιτούρα, αναπληρώτρια διευθύντρια της Α΄ Ογκολογικής Παθολογικής Κλινικής. «Μακάρι να μπορούσαμε να λειτουργήσουμε διαφορετικά…».

Η αίθουσα αναμονής είναι μία και μόνη- κοινό πέρασμα και για το Εθνικό Κέντρο Αποκατάστασης Αναπήρων. Εδώ, σε μια πλαστική καρέκλα, κάνει τη χημειοθεραπεία του ένας νέος ασθενής, ο 38χρονος Γιάννης, ηχολήπτης στο επάγγελμα. «Χειρουργήθηκα στην Κρήτη για καρκίνο του παχέος εντέρου και είδα τρεις παθολόγους- ογκολόγους μέχρι να καταλήξω εδώ. Όταν είδα το κτίριο και τις συνθήκες πραγματικά ήθελα να το βάλω στα πόδια. Από ντροπή κάθησα να δω τον γιατρό που “μίλησε” μέσα μου. Το ένστικτό μου με παρότρυνε να κλείσω τα μάτια και να προχωρήσω». «Προσπαθούμε να ασκήσουμε υψηλής ποιότητας ιατρική με άθλιες πραγματικά συνθήκες», ομολογεί με τη σειρά του και ο κ. Επαμεινώνδας Σαμαντάς, διευθυντής της Γ΄ Παθολογικής Κλινικής και πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του νοσοκομείου.

«Λέμε πολλές φορές μεταξύ μας ότι οι άρρωστοι είναι ήρωες που έρχονται εδώ! Κάθε μέρα σ΄ αυτό το νοσοκομείο 60 άνθρωποι κάνουν τη χημειοθεραπεία τους με τις συνθήκες που είδατε. Αυτό που μας σώζει είναι ότι έχουν πίστη στους γιατρούς τους».

Επτά παραδόσεις που δεν… έγιναν!


Ο ΣΕΙΣΜΟΣ της 7ης Σεπτεμβρίου του ΄99 έπληξε ανεπανόρθωτα το Ογκολογικό Νοσοκομείο «Άγιοι Ανάργυροι» και οι γιατροί άρχισαν να κάνουν τις χημειοθεραπείες των αρρώστων σε σκηνές- μέχρι να μετακινηθούν στην πτέρυγα του Εθνικού Κέντρου Αποκατάστασης Αναπήρων.

Έκτοτε ακολούθησαν πολλές υποσχέσεις και καταληκτικές ημερομηνίες παράδοσης του νέου νοσοκομείου:

● Η αρχική πρόβλεψη μιλούσε για παράδοση μέσα στο 2001.

● Αλλά το νέο κτίριο θεμελιώνεται το καλοκαίρι του… 2003 και ορίζεται ότι θα παραδοθεί τον Αύγουστο του 2005.

● Το επόμενο χρονοδιάγραμμα καθορίζει ως ημερομηνία παράδοσης τον Μάιο του 2006. ● Ο Μάιος πέρασε με βήμα ταχύ και καθορίζεται ως νέα ημερομηνία ο Σεπτέμβριος του 2006.

● Το πέμπτο χρονοδιάγραμμα μιλάει για τον Μάρτιο του 2007.

● Το έκτο για τον Σεπτέμβριο του 2007. ● Το έβδομο για τον Δεκέμβριο του 2007…

«Έχουμε διανύσει το 90% του έργου. Πιστεύω ότι μέσα στον Σεπτέμβριο θα μας παραδοθούν τα κτίρια από την κατασκευάστρια εταιρεία και ελπίζω ότι μέσα σε ένα μήνα από την παράδοση θα μπορέσουν να γίνουν όλες οι απαραίτητες δοκιμές ώστε να λειτουργήσει, στα τέλη του χρόνου, το νοσοκομείο για τους αρρώστους», δηλώνει στα «ΝΕΑ» ο διοικητής του νοσοκομείου κ. Χρ. Ράπτης.

Μαρτύρησε για να βρει μια θέση


ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ και σιδήρου πέρασε η 53χρονη Αλεξάνδρα Μάνου μέχρι να καταλήξει στην Α΄ Παθολογική- Ογκολογική Κλινική. Γεννήθηκε από Έλληνες γονείς στην Τασκένδη και ήρθε στη χώρα της καρδιάς της, όπως λέει, το 1976.

Μια χώρα που της γύρισε την πλάτη αφού παρέμεινε άνεργη για δεκαετίες! «Τα τρία τελευταία χρόνια βρήκα δουλειά σαν αποκλειστική στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο. Ήμουν πολύ ευχαριστημένη μέχρι που τον περασμένο Γενάρη αρρώστησα από καρκίνο στο παχύ έντερο. Χειρουργήθηκα έως τώρα δύο φορές». Ταλαιπωρήθηκε τόσο πολύ να βρει θέση σε μια ογκολογική- παθολογική κλινική για τις χημειοθεραπείες της που «όταν βρήκα τελικά εδώ κρεβάτι μού φάνηκε σαν επίσκεψη στον παράδεισο! Δεν με νοιάζουν οι συνθήκες, αρκεί να κάνω τη θεραπεία μου και να γίνω καλά».

Το νοσοκομείο «σκόρπισε» στους… επτά ανέμους


ΤΟ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΟ Νοσοκομείο «Άγιοι Ανάργυροι» μπορεί να μπει στα ρεκόρ Γκίνες, αφού είναι κατακερματισμένο σε επτά κομμάτια:

● Ο βασικός κορμός φιλοξενείται στο Ίδρυμα Αναπήρων. ●Τα χειρουργικά τμήματα είναι στο «Μεταξά».

● Το παθολογοανατομικό στο «Αγία Όλγα».

● Το αιματολογικό στο «Αμαλία Φλέμινγκ». ● Το κυτταρολογικό στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία».

● Η Εντατική του στο ΚΑΤ. ● Οι ακτινοθεραπευτές του είναι μοιρασμένοι δύο στον «Άγιο Σάββα», ένας στο «Αλεξάνδρα» και ένας στο «Μεταξά».