ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΕΠΛΑΣΕ Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ
ΣΟΛΩΜΟΥ, «ΜΑΓΕΜΑ Η ΦΥΣΙΣ ΚΙ ΟΝΕΙΡΟ», Ή ΜΗΠΩΣ ΤΙΣ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΖΩΙΚΟ ΚΑΙ ΦΥΤΙΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΕΙΝΑΙ
ΚΟΣΜΟΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΟΣ, ΑΝΕΡΜΗΝΕΥΤΟΣ
ΚΑΙ ΕΡΕΒΩΔΗΣ, ΑΠΡΟΣΠΕΛΑΣΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ;
ΤΡΙΑ ΟΜΟΘΕΜΑ ΒΙΒΛΙΑ ΟΡΙΖΟΥΝ ΣΤΗ ΦΥΣΗ ΡΟΛΟ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ,
ΠΑΡΑΜΕΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ «ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ»
ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΛΑΝΟ
Μαζί με αυτά τα έμβια συμβιώνει και ένα πλήθος άλλων «όντων»: ο καταχθόνιος εσωφάγος, ο ύπουλος ισκιοβόρος, το ψυχοφθόρο σεκλέτι, ο βορβορώδης κατωβλέπας, ο χαμαιλέων Ούτις Ούτις, ο τρελός λαγός του Σαχτούρη που τώρα πια ζει στη σελήνη, καθώς και άλλα δαιμονικά τα οποία κατοικούν μες στους καθρέφτες και αυτοχειριάζονται με τα θρυμματισμένα κομμάτια τους.
Η δενδρόβια σαύρα με το ξεχωριστό όνομα «Βασιλίσκος» αξίζει να προσεχθεί ιδιαίτερα γιατί είναι ένα «τραγικά μοναχικό τέρας»: ό,τι αγγίζει, πεθαίνει και όπου πατεί το πόδι της, ο τόπος γύρω δηλητηριάζεται. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που το εν λόγω κείμενο αφιερώνεται στη Ζυράννα Ζατέλη, που με τη σειρά της ξέρει να φέρεται σε ζώα και σε φυτά με τον σεβασμό και την αγάπη αρχαίου μύστη.
Αργύρης Χιόνης
ΟΝΤΑ ΚΑΙ ΜΗ ΟΝΤΑ
ΕΚΔ. ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, 2006 ΣΕΛ. 120, ΤΙΜΗ: 8,40 #