Σε ένα από τα πιο ανάγλυφα και δραματικά τμήματα του βιβλίου, η συγγραφέας αναπαριστά τον κόσμο των αντιδρώντων στην Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση του 1964-΄65 και τον «διάλογο» που έγινε. Ήταν αναμενόμενη η αντίδραση, σημειώνει, από μια «ειδική κατηγορία προσώπων, η οποία επιβίωνε ως είδος από παλιά και η οποία είχε ως στόχο την αναχαίτιση οποιασδήποτε ανανέωσης στον τομέα της παιδείας». Μια «ειδική κατηγορία προσώπων»: μια πολύ κομψή έκφραση για έναν θεσμό που συγκροτούνταν στο σημείο συνάντησης της αντιδραστικής πολιτικής, του αυταρχικού εθνικισμού και της υποκριτικής επιστημοσύνης. Η Έλλη Γιωτοπούλου-Σισιλιάνου γράφει μερικές περιεκτικές σελίδες για τη γενεαλογία της αντίδρασης: αυτοί που αντιδρούσαν το 1964-΄65 ήταν οι επίγονοι εκείνων που πολέμησαν την εισαγωγή της δημοτικής επί Βενιζέλου (1917) και πρότειναν «να εκβληθώσι πάραυτα εκ των σχολείων και καώσι» τα αναγνωστικά του Δημοτικού· ήταν οι επίγονοι εκείνων που πολέμησαν τον Γληνό και τον Δελμούζο (1925)· ήταν οι επίγονοι εκείνων που πολέμησαν την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση του 1929-΄30, «όταν κάθε προοδευτικό μέτρο χαρακτηριζόταν ως κομμουνιστικό»· ήταν οι επίγονοι των κατηγόρων του Κακριδή.