Η γενοκτονία μπορεί να είναι το χειρότερο έγκλημα αλλά ιστορικά έχει βγάλει σε ορισμένους ανθρώπους τον καλύτερό τους εαυτό. Οι Ραούλ Βαλενμπεργκ του 2007 βρίσκονται διασκορπισμένοι στον πλανήτη. Και δεν εννοώ μονάχα τους εργαζομένους στις οργανώσεις παροχής βοήθειας- 13 εκ των οποίων έχουν σκοτωθεί λόγω των προσπαθειών που κατέβαλαν στο Νταρφούρ από τον περασμένο Μάιο- αλλά τους απλούς Αμερικανούς που έχουν ενωθεί και προσπαθούν να σταματήσουν τη γενοκτονία στην άλλη άκρη του πλανήτη, στο Σουδάν.

Ο πρόεδρος Μπους και άλλοι παγκόσμιοι ηγέτες έχουν εγκαταλείψει τις προσπάθειες για το Νταρφούρ. Αλλά αυτό το κενό της ηθικής ηγεσίας έχει πληρωθεί από πανεπιστημιακούς, φοιτητές, εκκλησίες και διασημότητες όπως είναι οι Τζορτζ Κλούνι και Μία Φάροου και στρατιές μαθητών.

Το οπλοστάσιό τους- πράσινα περιβραχιόνια, τηλεφωνήματα στον Λευκό Οίκο, φιλανθρωπικά μπαζάρ- μοιάζει πενιχρό. Ωστόσο επιτέλους βλέπουμε αποδείξεις ότι αυτά τα περιβραχιόνια και τα πλακάτ με την επιγραφή «Σώστε το Νταρφούρ» μπορούν να κάνουν τη διαφορά, να φέρουν μία αλλαγή. Την περασμένη εβδομάδα η Συμμαχία «Σώστε το Νταρφούρ»- η οργάνωση που έχει κινητοποιηθεί και φτιάχνει τα περιβραχιόνια και τα πλακάτ- χρηματοδότησε ταξίδι του κυβερνήτη του Νέου Μεξικού Μπιλ Ρίτσαρντσον, στο Χαρτούμ, για να διαπραγματευτεί με τον πρόεδρο Ομάε αλ-Μπασίρ.

Σίγουρα είναι λίγο περίεργο όταν ομάδα πίεσης συγκροτημένη από ιδιωτική πρωτοβουλία αναλαμβάνει να διεξαγάγει ερασιτεχνική διπλωματία. Αλλά εάν ο Μπους, ο Τόνι Μπλερ, ο Ζακ Σιράκ και ο Χου Τζιντάο δεν πράττουν απολύτως τίποτε, τότε ας δοθεί περισσότερη εξουσία στους ερασιτέχνες της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

Ο Ρίτσαρντσον συνέταξε κοινή ανακοίνωση στην οποία το Σουδάν συμφώνησε σε 60 ημερών κατάπαυση του πυρός για να επιτρέψει την επανέναρξη των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων, εφόσον συμφωνήσουν και οι αντάρτες. Ο Μπασίρ επίσης συμφώνησε ότι το Σουδάν θα διώκει τους βιαστές και θα σταματήσει να βάφει τα στρατιωτικά αεροσκάφη του ώστε να μοιάζουν σαν να ανήκουν στον στόλο του ΟΗΕ.

Ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις για το πόση πίεση θα χρειαστεί ακόμη για να σταματήσει η σφαγή, αλλά επίσης ας χαρούμε αυτή τη στιγμή. Ο Μπασίρ έχει βρεθεί σε δύσκολη θέση, πράγμα που φανερώνει ότι μπορεί να είναι τελικά εφικτό να πολεμήσει κανείς τη γενοκτονία με ηθικό θάρρος και πλακάτ.