ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΥΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ
ΤΟΥ; ΟΤΙ ΜΙΛΑΕΙ ΧΑΛΙΑ ΓΑΛΛΙΚΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΣΧΗΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ ΧΑΖΟΣ, ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ
ΤΟΥ. ΣΤΟ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΥΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ ΚΥΡΙΩΣ ΟΙ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΕΝΤΑΡΙΣ- ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΨΥΧΙΚΟ ΞΕΒΡΑΚΩΜΑ ΠΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ SΤΑΝD UΡ CΟΜΕDΥ ΒΓΑΖΕΙ ΦΟΒΕΡΟ ΓΕΛΙΟ. ΕΧΕΙ ΔΕ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΕΝ, (ΑΥΤΟΫΠΟΤΙΜΗΣΗ, ΔΙΕΙΣΔΥΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΑΥΤΟΣΑΡΚΑΣΜΟ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑΤΙ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΔΕΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΤΑΙΝΙΕΣ
OΣεντάρις γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη αλλά ζει στο Παρίσι- όπου υπάρχουν ακόμα καπνιστές, τασάκια και πολιτισμένοι κινηματογράφοι. Αλλά δεν είναι από εκείνους που αρχίζουν να γράφουν στα γαλλικά μόλις αντικρύσουν τον Σηκουάνα. Του πήρε χρόνια για να μάθει τη γλώσσα και σύμφωνα με τη βασανιστικά αργή πρόοδό τουπου περιγράφει εδώ ξεκαρδιστικά – θα του πάρει δεκαετίες να την τελειοποιήσει.

Αφότου έγινε διάσημος, διάφορες ομάδες όπως λέει, τον διεκδικούν ως δικό τους. Οι Έλληνες που του παίρνουν συνεντεύξεις, η ένωση για το σύνδρομο Τουρέτ- επειδή έγλειφε ψυχαναγκαστικά τα τζάμια των αυτοκινήτων- και αργά ή γρήγορα θα τον διεκδικήσουν οι γκέιεφόσον είναι ανοιχτά ομοφυλόφιλος. Όπως παρατηρεί όμως «καλύτερα να σε ξέρουν ως συγγραφέα παρά ως γκέι συγγραφέα, διότι στη δεύτερη περίπτωση περιορίζεσαι σε δύο ράφια του βιβλιοπωλείου».

Ο Δαβίδ Σιδέρης (όπως πρέπει να είναι πάνω κάτω το ελληνικό πατρικό του) ή Ντέιβιντ Θενταριριθ (όταν το προφέρει ο ίδιος) είχε διπρόσωπη παιδική ηλικία. Του άρεσαν τα κοριτσίστικα πράγματα αλλά δεν έπρεπε να το δείχνει. Έκρυβε τα «Κοσμοπόλιταν» που διάβαζε κάτω από το «Αγόρι» όπως και το γεγονός ότι σιχαινόταν το ποδόσφαιρο πίσω από ενθουσιώδεις αλαλαγμούς γνήσιου φιλάθλου. Έκρυβε επίσης το γεγονός ότι έτρωγε το σίγμα, χρησιμοποιώντας εναλλακτικές λέξεις που δεν το περιείχαν. Αντί ας πούμε για τη λέξη «θαλασσινά», έλεγε «τροφή που έρχεται από υγρό περιβάλλον» και αντί για «κασκόλ», «το μαντίλι που διατηρεί τη θερμότητα γύρω από τον λαιμό»! Τα κείμενα περιγράφουν μια δύσκολη παιδική ηλικία, με την ταυτότητα του μικρού ομοφυλόφιλου προσεκτικά κρυμμένη. Περιφρονημένος από πατέρα και ψηλό αδερφό ως «εξυπνοπούλι» και «κοντός», ο μικρός Ντέιβιντ έζησε την κατακραυγή. Και το ότι έτρωγε το «θίγμα» προφανώς δεν βοήθησε.

Ο Σεντάρις χρησιμοποιεί αμείλικτα

David Sedaris

ΕΓΚΩ ΜΙΛΗΣΕΙ ΚΑΛΑ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ

ΕΚΔ: ΜΕΛΑΝΙ, 2006 ΜΤΦ. ΜΥΡΣΙΝΗ ΓΚΑΝΑ ΣΕΛ. 320,

ΤΙΜΗ: 17 #

την οικογένειά του σαν λογοτεχνικό καύσιμο. Αντλεί από εκεί με τη μάνικα πολλά αυτοβιογραφικά κείμενά του. Η μια αδερφή είναι μάγισσα των μεταμφιέσεων και η άλλη παθαίνει διαρκώς ατυχήματα λόγω καλλιτεχνικής ιδιοσυγκρασίας. Ο μπαμπάς είναι ένας τζαζομανής κομπιουτεράς που βρίζει τις κόρες του μόλις πάρουν ένα κιλό. Αντικαθιστά δε αμέσως τα αποθανόντα κατοικίδια με καινούργια που έχουν το ίδιο όνομα!

Επιφυλάσσει πάντως τρυφερότητα για τους συγγενείς του. Βγάζει τις παραξενιές και τις εμμονές τους στη φόρα με αγάπη, έτσι ώστε ταπεινώνοντάς τους τελικά τους τοποθετεί σε ένα βάθρο.

Στο τέλος όμως εξυψώνεται και ο ίδιος: ως συγγραφέας. Αν ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται, ο ταπεινών τους γονείς αυτού θέλει υψωθεί ακόμα περισσότερο.

Τελευταία Νέα