O λόγος στους αναγνώστες. Ο Γ. Προεστός, Τεπελενίου 16, Παπάγου, γράφει:

«Με προβληματίζει το γεγονός ότι στη χώρα μας διευρύνεται συνεχώς η ψαλίδα μεταξύ της ελίτ των πλουσίων και του κόσμου της εργασίας. Το χάσμα όσο πάει και μεγαλώνει και όπου υπάρχει το χάσμα ελλοχεύει ο κίνδυνος της κατάρρευσης. Ένας κίνδυνος που θα συμπαρασύρει τους πάντες. Και ο κίνδυνος αυτός έχει όνομα: “τρομοκρατία”, “χουλιγκανισμός”. Οι νέοι που πλήττονται από την ανεργία εκτρέπονται, μετατρέπονται σε αναρχικούς μασκοφόρους, βυθίζονται στον κόσμο των ναρκωτικών και στη συνέχεια διαπράττουν ληστείες, επιδίδονται σε βιαιότητες. Είναι ένας φαύλος κύκλος από τον οποίο αδυνατούν να ξεφύγουν.

Αυτόν τον κίνδυνο, δυστυχώς, αρνούνται να τον αντιληφθούν οι οικονομικά προνομιούχοι. Απορροφημένοι από το αίσθημα της απληστίας που διακατέχονται, αδυνατούν να διαβλέψουν τις συνέπειες της αδιαφορίας των προς τον κοινωνικό περίγυρο. Δυστυχώς κινούνται μέσα σε ένα κλίμα που το υποθάλπει η σημερινή κυβέρνηση, η οποία ολοένα και ψηφίζει με την κοινοβουλευτική της πλειοψηφία νομοσχέδια χαριστικών πράξεων, με τις οποίες συσσωρεύεται περισσότερος πλούτος στους ολίγους. Και ας λέει ότι, δήθεν, κινείται προς τον μεσαίο χώρο. Είναι καθαρή υποκρισία να προσποιείται ότι υπερασπίζει τα συμφέροντα των αδυνάμων, όταν έχει επιπέσει με τόση μανία επάνω στους εργαζομένους με αντεργατικά νομοσχέδια είτε για το ωράριο, είτε για τις αποδοχές, είτε αφήνοντας ανεξέλεγκτη την ακρίβεια που κατατρώγει και το τελευταίο υστέρημα, εργαζομένων και συνταξιούχων, ενώ την ίδια στιγμή χαρίζει δισεκατομμύρια στους ημετέρους».

Ο Δ. Φράγκος, Κηφισίας 104, Αθήνα, γράφει:

«Παρακολούθησα μια συζήτηση σχετική με την Εκκλησία. Το θέμα αφορούσε το ρίξιμο του ρυζιού στον γάμο ή τα μπαλόνια στα βαφτίσια. Αυτά ως προς το ανούσιο του θέματος. Εθίγησαν όμως και καυτά θέματα, όπως του τρόπου της εκλογής των ιεραρχών. Σε αυτήν την εκπομπή μάθαμε ότι τους ιεράρχες τους εκλέγει ο λαός στην Κύπρο. Σε μας το “άξιος” έχει γίνει διακοσμητικό στοιχείο. Χώρια το ότι το “ανάξιος” είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί ως στοιχείο για δίωξη. Προ ετών κάποιος φώναξε “ανάξιος” και τον παρέπεμψαν στον εισαγγελέα.

Συνήθως ο επίσκοπος εκλέγεται ως εκλεκτός κάποιας ομάδας, έπειτα από συμψηφισμούς συμφερόντων. Και η αμοιβαιότητα δεν είναι κάτι το ανύπαρκτο στις επόμενες εκλογές. Και όμως, αυτοί που δεν εκλέγονται από τον λαό, επεμβαίνουν σε θέματα που τον αφορούν μέσω των θρησκευομένων! Εθίγη επίσης το θέμα των οικονομικών των δεσποτάδων. Σχετικά με αυτό, ιεράρχης που είχε στην κατοχή του δισεκατομμύρια και ήταν μέτοχος σε ναυτιλιακή εταιρεία, θεώρησε τον αποθησαυρισμό πρόνοια γήρατος. Από τις εφημερίδες μάθαμε ότι δικάστηκε για κατάχρηση που αφορούσε κάποιο μοναστήρι. Το σκάνδαλο δεν είναι αυτό. Το σκάνδαλο είναι ότι τα εσωτερικά της Εκκλησίας δίνουν τη δυνατότητα σε κάθε επίσκοπο να μπορεί να ιδιοποιηθεί τέτοια ποσά. Η δικαιολογία ότι η Εκκλησία διαχειρίζεται ανεξέλεγκτα τεράστια ποσά για ανθρωπιστικό έργο, δεν πείθει. Τα οικονομικά της Εκκλησίας έπρεπε να είναι ελέγξιμα».

Τελευταία Νέα