Επέστρεψαν, λοιπόν, στη βάση τους οι εγχώριοι γίγαντες. Αυτοί που πριν από

λίγες ημέρες μάζεψαν ένα τσουβάλι γκολ στην Ευρώπη. Έλα όμως που ο κόσμος τους

πήρε χαμπάρι και τους άφησε να παίξουν σε άδεια γήπεδα! Πήρε χαμπάρι ότι

κάποιοι τσαρλατάνοι δουλεύουν «ψιλό γαζί» τους φιλάθλους, θεωρώντας ότι η

αγάπη για την ομάδα ερμηνεύεται αυτομάτως ως τυφλή υπακοή προς τα συλλογικά

όργανα και τους εντολοδόχους καντηλανάφτες. Πού θα πάνε; Θα ‘ρθουν στο γήπεδο,

σκέφτηκαν. Αμ δε!

Η απάντηση δόθηκε χθες: τα εισιτήρια που κόπηκαν στους αγώνες πρωταθλήματος

ήταν τα μισά από την προηγούμενη αγωνιστική. Μεταξύ τσάτσων, συγγενών και

φίλων διεξήχθησαν οι αγώνες. Διότι η ανοχή έχει τα όριά της. Και η κοροϊδία το

ίδιο. Ομάδες υπερτιμημένες, ακριβοπληρωμένες από την κρατική τηλεόραση (από τα

δικά μας χρήματα, δηλαδή), ξεβρακώνονται στην Ευρώπη και «λάμπουν» στις

ντόπιες αλάνες.

Κι επειδή Ευρώπη και Ελλάδα είναι πολύ κοντά, οι συγκρίσεις είναι

αναπόφευκτες. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει φουντάρει εδώ και δύο χρόνια. Στον

ορίζοντα δεν φαίνονται ναυαγοσώστες. Μοναδική αχτίδα ελπίδας είναι οι

φίλαθλοι. Βλέπετε, οι υπερκείμενες αρχές ενδιαφέρονται για το πώς θα πάρουν τα

ελάχιστα λεφτουδάκια του κόσμου με το Στοίχημα. Πώς θα εξυπηρετήσουν τα

χρεοκοπημένα (στον αθλητισμό) αφεντικά. Αόρατοι υπουργοί, αόρατοι παράγοντες,

αόρατοι προπονητές και παίκτες συνθέτουν ένα περίεργο κράμα, που

αυτοαποκαλείται «επαγγελματικό ποδόσφαιρο». Στην Ελλάδα όλοι αυτοί είναι

«κάποιοι».

Στην Ευρώπη τρέχουν σαν τους λαγούς. Χθες πήραν μιαν απάντηση. Την αποχή του

κόσμου. Και κατάλαβαν ότι κορόιδα είναι αυτοί, όχι εμείς…

Τελευταία Νέα