Σειρά έχει η Mπουρμπουλιάδα

Αίφνης έκτακτα δελτία ειδήσεων διακόπτουν τα προγράμματα όλων – ανεξαιρέτως –

των καναλιών. Ήταν λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της Παρασκευής. Στον Alpha

μεταδίδεται «ζωντανό» πρόγραμμα, το εβδομαδιαίο πανηγυρικό Dream Show. Μια

νεαρή διαγωνιζόμενη έχει ξεκινήσει με ευσυνειδησία το νούμερό της, τραγουδάει,

χορεύει και πάνω στην κορώνα τη διακόπτει χωρίς προειδοποίηση η κάρτα του

έκτακτου δελτίου.

Ήταν ακριβώς η στιγμή που το έθνος έπρεπε να συντονιστεί απ’ άκρου εις άκρον

με την πύλη που οδηγούσε στον ειδικό ανακριτή, για να παρακολουθήσει την άφιξη

εκεί της Μπουρμπούλια. Θέαμα τζεϊμσμποντικό, περιπολικά, τζιπ μαύρα,

επιβλητικά να κρατούν πίσω από τα αλεξίσφαιρα φιμέ τζάμια τους «αθέατο» το

πρόσωπο-θρύλο. H σκηνοθεσία του κατεπείγοντος και της σοβαρής προστασίας του

«υψηλού προσώπου» προσθέτει συμβολικούς συνειρμούς και υποσυνείδητες πολιτικές

σημασίες στο όλο θέαμα.

Ιδού μια «επιτυχία της κυβέρνησης», οδηγείται ενώπιον της ελληνικής

δικαιοσύνης το πρόσωπο που το όνομά του έχει συνδεθεί με το σκάνδαλο του

Χρηματιστηρίου. Ακριβώς τη στιγμή που οι καταθέσεις Κορωνιά στη Βουλή για τις

υποκλοπές έχουν προσθέσει ερωτήματα αντί απαντήσεις στο εθνικό αυτό ζήτημα.

Ακριβώς τη στιγμή που χρειαζόταν ο αντιπερισπασμός, τη στιγμή που ήταν

απαραίτητο ένα σόου «κυβερνητικού θριάμβου».

Τόσο συνηθισμένη πλέον αυτή η «πολιτική» των «επικοινωνιακών πυροτεχνημάτων»

που καταντάει κάτι σαν εθνικό αστείο. Από τον

όρκο-των-ιπποτών-της-Μπαΐρακταρίου-σουβλασερί ότι θα πατάξουν τη διαφθορά

μέχρι την οπερέτα της ανακοίνωσης των στοιχείων για τις υποκλοπές, οι

κυβερνητικές προσπάθειες για την εκμετάλλευση του τηλεοπτικού τελετουργικού

παραμένουν άοκνες, πλην αποτυχημένες.

H επικοινωνιακή πολιτική για να είναι επιτυχημένει απαιτεί την ελάχιστη

έστω σύνδεση με την πραγματικότητα, έτσι ώστε να διατηρεί την πειθώ, ειδάλλως

καταλήγει να μοιάζει με γαΐτανάκι κωμικών επεισοδίων, που απλώς καταθλίβουν

τους πολίτες. Παρόμοια πλάνα με τεθωρακισμένα τζιπ και κουκουλοφόρους συνοδούς

είχαμε ξαναδεί την εποχή των εθνικών τηλεδραμάτων για τη 17N. Τότε έστελναν το

«μήνυμα» της ισχυρής ασφάλειας που εγγυάται το κράτος στους πολίτες του.

Πανομοιότυπο και αυτό που σκηνοθετήθηκε για την άφιξη της Μπουρμπούλια. Μόνο

που η υπόθεση δεν έχει προς το παρόν τις αναμενόμενες εντυπωσιακές

αποκαλύψεις, έχει φτάσει στα όριά της και δεν έχει νέα στοιχεία.

Το πολύπλοκο και πολυπλόκαμο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου συνοψίζεται στα

πρόσωπα των συλληφθέντων γι’ αυτό. Γιατί στην τηλεοπτική δημοκρατία και στην

τηλεοπτική αντίληψη περί δικαίου τα φωσκολικά σενάρια είναι αυτά που

«πουλάνε».

Χάρη σε αυτά τα «φωσκολικά» τηλεδράματα τραμπαλιζόμαστε από τους

εθνικούς ήρωες στους εθνικούς ενόχους, μονίμως απορημένοι και με τις

προσδοκίες για εντυπωσιακή δικαίωση καλλιεργημένες στο έπακρο από τις

επικοινωνιακές κυβερνητικές υπερβολές. Μόνο που οι υπερβάλλουσες προσδοκίες

ουδέποτε δικαιώνονται και οι επικοινωνιακές φούσκες κοστίζουν στη συνείδηση

του έθνους όσο και οι χρηματιστηριακές στην τσέπη του.

H πορεία ώς το ανώτατο αξίωμα

Τι μουσική ακούει ένας Πρόεδρος; Ηπειρώτικα. Τζαζ, ροκ… Οι μουσικές

προτιμήσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια ήταν μία από τις

ψηφίδες που πολύ μεθοδικά επέλεξε η Μάρα Ζαχαρέα («42 Λεπτά», Mega) για να

συνθέσει ένα σύντομο αλλά περιεκτικό πορτρέτο του με αφορμή τη συμπλήρωση ενός

έτους στην Προεδρία. Μια πλούσια προσωπική ιστορία, που ακολουθεί την ιστορία

του τόπου του: κατοχή, εθνική αντίσταση, σπουδές στο εξωτερικό, αντίσταση κατά

της χούντας, μεταπολίτευση, εμπλοκή με την πολιτική, φιλία με τον Ανδρέα

Παπανδρέου. Αλλά το πιο σημαντικό κομμάτι της προσωπικότητας του Προέδρου

είναι αυτό που ξεδιπλώνεται με τις αφηγήσεις παιδικών του φίλων, του Κώστα

Καναβού που θυμάται τον Παπούλια να διαβάζει Αλβανικά μαζί με τις σπουδές του

στη Νομική, των αθλητών Μυγιάκη και Γιαννίτση που παίζουν ακόμη μαζί του βόλεϊ

και τον περιγράφουν ως άνθρωπο του πείσματος για νίκη. Ο Ρολάν Ντιμά, υπουργός

Εξωτερικών επί Μιτεράν, θυμάται τη συμβολή του για την προσέγγιση του Καντάφι

σε μια δύσκολη εποχή, ο Μεσούτ Γκιλμάζ υπογραμμίζει την προσωπική φιλία, ο

Λευτέρης Παπαδόπουλος το χιούμορ.

Τα «γενέθλια» της Προεδρίας γίνονται στα ακριτικά Ψαρά, στο Δημοτικό Σχολείο,

με κουβέντα με τα παιδιά και μετά με τους ψαράδες στην ταβέρνα. Το τηλεοπτικό

αφιέρωμα κράτησε το μέτρο του σεβαστού αξιώματος και της προσωπικότητας του ανδρός.