Άρση της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης «χωρίς να έχουν λυθεί τα προβλήματα»

H ΓΑΛΛΙΚΗ κυβέρνηση υιοθέτησε χθες προεδρικό διάταγμα για την άρση της

κατάστασης εκτάκτου ανάγκης που είχε επιβληθεί στις 8 Νοεμβρίου για την

αντιμετώπιση των ταραχών στα υποβαθμισμένα προάστια του Παρισιού, οι οποίες

αργότερα επεκτάθηκαν και σε πολλές άλλες γαλλικές πόλεις.

Συμπληρώθηκαν περίπου δύο μήνες από τις ταραχές που προκάλεσαν φτωχοί και

κοινωνικά αποκλεισμένοι Γάλλοι αφρικανικής καταγωγής και μετανάστες. Κατά τις

ταραχές αυτές, που διήρκεσαν περίπου τρεις εβδομάδες, πυρπολήθηκαν περίπου

9.000 αυτοκίνητα, τραυματίστηκαν δεκάδες άνθρωποι, ένας έχασε τη ζωή του και

πραγματοποιήθηκαν περίπου 3.000 συλλήψεις. Αυτή η έκρηξη βίας ανέδειξε με τον

πιο κατηγορηματικό τρόπο το χάσμα που χωρίζει τους «λευκούς» Γάλλους από τους

Γάλλους αφρικανικής καταγωγής, παιδιά και εγγόνια μεταναστών.

Τον Φεβρουάριο

H κατάσταση εκτάκτου ανάγκης είχε επιβληθεί βάσει ενός νόμου που χρονολογείται

από την εποχή του πολέμου της Αλγερίας (1955) και επιτρέπει την επιβολή

απαγόρευσης της κυκλοφορίας και την πραγματοποίηση ελέγχων σε ιδιωτικούς και

δημόσιους χώρους χωρίς την άδεια εισαγγελέα. Υπενθυμίζεται ότι η χρονική

διάρκεια του έκτακτου αυτού μέτρου που είχε προβλεφθεί από τους βουλευτές που

το είχαν υπερψηφίσει, έληγε την 21η Φεβρουαρίου του 2006.

Ωστόσο, η ανακοίνωση της άρσης της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης έχει προκαλέσει

και επικρίσεις από την αριστερή αντιπολίτευση και από οργανώσεις για την

καταπολέμηση του ρατσισμού, οι οποίες τη χαρακτηρίζουν «κενή περιεχομένου»,

τονίζοντας ότι η κεντροδεξιά κυβέρνηση Σιράκ δεν έχει αντιμετωπίσει τα

προβλήματα που υφέρπουν και εξαιτίας τους έγιναν οι ταραχές.

«H Γαλλία παραμένει κοινωνικά σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης» έγραφε στο κύριο

άρθρο της χθες η εφημερίδα «Μαρσεγιέζ», σημειώνοντας: «Παραμένει σε αυτήν την

κατάσταση στις γειτονιές όπου η προειδοποίηση του Νοεμβρίου δεν δίδαξε τίποτε

στην κυβέρνησή μας. Στα σχολεία όπου τα μέσα και οι φιλοδοξίες περικόπτονται.

Στις επιχειρήσεις όπου η αγοραστική δύναμη μειώνεται και η δημιουργία θέσεων

εργασίας δεν προχωρεί».