Το 2002, ο Πόντιος Φετχί Γκιούλτεπε από την Τόνια της Τραπεζούντας, που

σπούδαζε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο, συνελήφθη από τις τουρκικές αρχές

και φυλακίστηκε στη Ραιδεστό, στις ειδικές φυλακές που προορίζονται για τους

πολιτικούς κρατουμένους, με την κατηγορία της προσπάθειας ίδρυσης ανεξάρτητου

ποντιακού κράτους.

Ο τουρκικός Τύπος και η Άγκυρα ενέπλεξαν τον Γκιούλτεπε με τον Σάββα

Καλεντερίδη, αξιωματικό της ΕΥΠ, γνωστό από την ανάμειξή του στην υπόθεση

Οτζαλάν. «Δεν είχα καμία απολύτως σχέση με τα όσα με κατηγόρησαν. Ποτέ δεν

προσπάθησα να ιδρύσω ανεξάρτητο ποντιακό κράτος μέσα στην Τουρκία. Ούτε είχα

καμία σχέση με τον Καλεντερίδη ή κάποιον άλλον από την ΕΥΠ. Όλα αυτά ήταν

προβοκάτσια», λέει σήμερα στα «NEA» ο Φετχί. Αρνείται ωστόσο να εξηγήσει γιατί

έφτασε να σπουδάζει με ελληνική υποτροφία σε μια χώρα που – όπως σημειώνει –

θεωρούσε ώς τότε «εχθρική» προς την Τουρκία και δεν γνώριζε ούτε τη γλώσσα

της.

Το μυστικό της επιλογής του, ίσως να εξηγείται από ένα σχέδιο που φέρεται να

έχει εκπονηθεί από την ΕΥΠ, έπειτα από την κρίση στα Ίμια – με στόχο την

«αφύπνιση» των 300.000 Ποντίων της Τουρκίας: Τη διετία ’97- ’98, τον δρόμο του

Φετχί ακολούθησαν ακόμη 50 Τούρκοι φοιτητές. Κοινό τους σημείο ήταν πως όλοι

τους προέρχονταν από την περιοχή του Πόντου. Ο Γκιούλτεπε συνελήφθη όταν πήγε

να ψηφίσει στις τουρκικές βουλευτικές εκλογές, τον Οκτώβριο του 2002. Την

ημέρα της σύλληψής του, οι τουρκικές εφημερίδες έγραψαν πως «ο Γκιούλτεπε μαζί

με άλλους Τούρκους φοιτητές που σπούδασαν σε ελληνικό Πανεπιστήμιο με

υποτροφία της Ελλάδας, στρατολογήθηκαν από την Ελληνική Υπηρεσία Πληροφοριών,

εκπαιδεύθηκαν σε ενέργειες σαμποτάζ και στη συνέχεια οργάνωσαν στην Τουρκία

τρομοκρατικές επιθέσεις».

Οι Μαχητές του Πόντου

Τότε ήλθαν στη δημοσιότητα πληροφορίες, ότι από το 1999 στην περιοχή του

Πόντου ξεκίνησε μια σειρά αιματηρών συγκρούσεων μεταξύ του τουρκικού στρατού

και ενόπλων ομάδων που αυτοχαρακτηρίσθηκαν ως «Εθνικοαπελευθερωτικός Ποντιακός

Στρατός – Οι Μαχητές του Πόντου». Τον Σεπτέμβριο του 2001, οι επιθέσεις

εναντίον τουρκικών στρατιωτικών και πολιτικών στόχων κορυφώθηκαν, με

αποκορύφωμα την εκτέλεση δύο κοινοταρχών, ενώ τα επόμενα χρόνια, οι επιθέσεις

περιορίσθηκαν σε σποραδικά χτυπήματα, χωρίς θύματα.

«Όλα αυτά ήταν μια καλοστημένη προπαγάνδα των Τούρκων, που ήθελαν ενδεχομένως

να δημιουργήσουν ένα ακόμη μέτωπο αντίθεσης με την Ελλάδα. Ποτέ δεν

εκπαιδεύθηκα από κανέναν και ούτε φυσικά είμαι ο αρχηγός καμίας οργάνωσης που

θέλει την απελευθέρωση του Πόντου», απάντησε στο τουρκικό δικαστήριο.

Στη φυλακή παρέμεινε 133 μαρτυρικές ημέρες, όπως τις χαρακτηρίζει.

Αποφυλακίστηκε, αφού προηγουμένως η περίπτωσή του συζητήθηκε ακόμη και στην

60ή συνεδρίαση της Επιτροπής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με τον όρο

να υπηρετήσει στον τουρκικό στρατό. Με τη βοήθεια Ελλήνων φίλων του διέφυγε

τελικά στη χώρα μας μαζί με την κουρδικής καταγωγής αρραβωνιαστικιά του – και

από το καλοκαίρι του 2003 ζει στην Αθήνα.

«Με λένε Φαίδωνα»

ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ να απαντήσει αν αισθάνεται Έλληνας, αρκείται να δηλώσει

Τούρκος πολίτης ποντιακής καταγωγής και ζητάει να μην τον αποκαλούμε Φετχί,

αλλά Φαίδωνα – αφού αυτό είναι το νέο του όνομα. «Στην πατρίδα μου δεν υπάρχει

συνείδηση του ότι είμαστε Έλληνες, αλλά Πόντιοι. Άλλωστε, τόσα χρόνια κανείς

δεν προσπάθησε να πει κάτι το διαφορετικό. Τα μέρη μας τα επισκέπτονται πολλοί

Έλληνες που έρχονται για τις χαμένες πατρίδες τους. Οι περισσότεροι, με το που

φτάνουν στα χωριά μας, αρχίζουν και μας ρωτούν αν μας καταπιέζουν οι Τούρκοι,

πού έχουμε τις κρυφές εκκλησίες μας, ότι πρέπει να αισθανόμαστε Έλληνες, και

άλλα πολλά. Κανένας από αυτούς δεν σκέφτεται πως όταν φύγουν από εκεί, οι

χαφιέδες της αστυνομίας θα έχουν πει τα πάντα χαρτί και καλαμάρι, και θα

αρχίσει το μαρτύριο για εμάς».

Οι 3 άντρες που τον συνοδεύουν είναι και αυτοί από τον Πόντο. Αρνούνται να

πουν το παραμικρό. Όση ώρα διαρκεί η συνάντηση με «τα NEA» σε ένα καφέ κοντά

στην Πλατεία Δαβάκη, στην Καλλιθέα, κοιτάζουν προσεχτικά τις κινήσεις τριγύρω:

«Φοβάμαι ακόμη ότι δεν έχω ξεμπερδέψει με την υπόθεση. Περισσότερο όμως

φοβάμαι για τους δικούς μου που παραμένουν στην Τραπεζούντα. Κάθε φορά που

μιλάω μαζί τους στο τηλέφωνο ακολουθεί εισβολή του τουρκικού στρατού στο σπίτι

τους. Ψάχνουν τα πάντα και στη συνέχεια φεύγουν, αφού έχουν καταφέρει να

εκφοβίσουν δύο ηλικιωμένους ανθρώπους».

Οι Τούρκοι μιλούσαν για την ΕΥΠ

TON ΟΚΤΩΒΡΙΟ TOY 2002 οι τουρκικές αρχές παρουσίασαν τη σύλληψη του Φετχί

Γκιούλτεπε (φωτογραφία αριστερά) ως ένα μεγάλο χτύπημα κατά των ελληνικών

μυστικών υπηρεσιών. Ο Γκιούλτεπε και άλλοι 50 Τούρκοι ποντιακής καταγωγής

είχαν έρθει στην Ελλάδα τη διετία 1997- 98, λίγο μετά τα Ίμια και πριν από την

υπόθεση Οτζαλάν, προκειμένου να σπουδάσουν σε ελληνικά Πανεπιστήμια. Σύμφωνα

με τις τουρκικές αρχές, αξιωματικοί της ΕΥΠ όπως ο Σάββας Καλεντερίδης

(φωτογραφία δεξιά), τους εκπαίδευσαν προκειμένου να δημιουργήσουν αντάρτικο

στον Πόντο. Πάντως, από το 1999 έως το 2002 στην περιοχή του Πόντου έδρασε

ένοπλη ομάδα που αυτοαποκαλούνταν «Εθνικοαπελευθερωτικός Ποντιακός Στρατός –

Οι μαχητές του Πόντου».