Αναζήτηση
Μια ανάσα από θερμό επεισόδιο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας έφτασαν οι δύο
χώρες δυόμισι μήνες μετά την κρίσιμη νύχτα των Ιμίων. Στην ίδια περιοχή και με
επίκεντρο τις βραχονησίδες, τουρκικές και ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις
έφτασαν σε συνθήκες εμπλοκής γύρω από ένα στεφάνι και δύο σημαίες, μία
ελληνική και μία αμερικανική. Τελικά Έλληνες βατραχάνθρωποι ανέβηκαν στη
μεγάλη Ίμια και πήραν τα ενθυμήματα αφήνοντας ωστόσο πίσω τους μια… γκρίζα
ζώνη.
|
|
Το σοβαρό επεισόδιο σημειώθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης 17 Απριλίου 1996. Ήταν
τρεις ημέρες μετά το Πάσχα. Υποβαθμίστηκε τότε από κυβερνητικούς παράγοντες.
Είπαν ότι επρόκειτο για ασήμαντο γεγονός το οποίο διήρκεσε περίπου μισή ώρα
και εκτονώθηκε σχεδόν πριν αρχίσει. Ωστόσο, έγγραφο-ντοκουμέντο, το οποίο
αποκαλύπτουν σήμερα «TA NEA», καθώς και αφηγήσεις στρατιωτικών που συμμετείχαν
στην επιχείρηση, αποδεικνύουν ότι μόνο επεισόδιο ρουτίνας δεν ήταν.
Οι περιγραφές είναι συγκλονιστικές: «Ήμασταν με το δάκτυλο στη σκανδάλη και
κανείς δεν ήξερε ποια θα ήταν η εξέλιξη. Σκεφθείτε ότι σε κλοιό τουρκικών
δυνάμεων, με τα μαχητικά να πετούν λίγα μέτρα πάνω από τα κεφάλια μας,
ανέβηκαν βατραχάνθρωποι στο νησί…». H κρισιμότητα της κατάστασης και οι
στόχοι της επιχείρησης καταγράφονται στο ημερολόγιο γέφυρας πολεμικού σκάφους
που βρισκόταν στην περιοχή. Στο έγγραφο αναφέρεται ότι «παρεδόθη το φουσκωτό
σκάφους προκειμένου αποβιβαστούν IMIA άνδρες MYA/ΛΣ (σ.σ. Μονάδες Υποβρύχιων
Αποστολών Λιμενικού Σώματος) για να κατεβάσουν στεφάνι με σημαίες που
τοποθετήθηκαν από πολιτικό σκάφος». Τα όσα ακολούθησαν την ενέργεια αυτή
προσδιορίζουν το μέγεθος της εμπλοκής των τουρκικών δυνάμεων και αναφέρονται
στο ίδιο έγγραφο: «Παραβιάσεις από δύο τουρκικά πολεμικά – μία ακταιωρός – ένα
ελικόπτερο και δύο μαχητικά F-16».
Από το ημερολόγιο γέφυρας αποδεικνύεται ότι το επεισόδιο διήρκεσε περισσότερο
από τρεις ώρες. Επίσης, από τις μαρτυρίες προκύπτει ότι έγινε αγώνας δρόμου
για το ποιος θα προλάβει να κατεβάσει πρώτος τη σημαία!
Πώς στήθηκε το πολεμικό σκηνικό
Πώς «στήθηκε» για δεύτερη φορά, μέσα σε λίγους μήνες, το πολεμικό σκηνικό στα
Ίμια; Την απάντηση δίνουν οι λεπτομερείς περιγραφές στρατιωτικών που
συμμετείχαν στην επιχείρηση.
«Ήταν 17 Απριλίου του 1996. Ορισμένοι από εμάς μόλις είχαμε επιστρέψει από την
άδεια του Πάσχα. Πραγματοποιούσαμε περιπολίες ρουτίνας γύρω από τις
βραχονησίδες Ίμια. Το ίδιο και οι Τούρκοι. Εκείνη την ημέρα βρισκόταν στην
περιοχή ένα πλωτό του Λιμενικού Σώματος και σε μεγαλύτερη απόσταση
παρακολουθούσε διακριτικά η φρεγάτα «Ναυαρίνο». Οι αξιωματικοί της είχαν τη
γενική επίβλεψη των ελληνικών δυνάμεων.
Γύρω στις 2 το μεσημέρι εμφανίζεται ταχύπλοο πολιτικό σκάφος. Επιβαίνουν τρία
άτομα. Κατευθύνονται προς τα Ίμια. Οι επικεφαλείς της φρεγάτας επικοινωνούν με
τον κυβερνήτη του. Τους ενημερώνει ότι είναι μέλη συλλόγου με την επωνυμία
«Ελληνοαμερικανική Ένωση». Έχουν πάρει άδεια από το Λιμεναρχείο Καλύμνου
προκειμένου να τελέσουν τρισάγιο στη βραχονησίδα, στη μνήμη των παιδιών που
χάθηκαν τη νύχτα των Ιμίων από την πτώση του στρατιωτικού ελικοπτέρου. Τους
ζητείται να μην πλησιάσουν τις βραχονησίδες. «Να τελέσετε το τρισάγιο εν πλω
και να απομακρυνθείτε» είναι η εντολή. Δείχνουν να υπακούουν. Ξαφνικά ανοίγουν
ταχύτητα και κάνουν ελιγμό. Περνούν στην πίσω πλευρά των Ιμίων. Χάνονται από
το οπτικό πεδίο των ελληνικών πλοίων. Είμαστε σε κατάσταση αναμονής. H περιοχή
στην οποία κατευθύνθηκαν ελέγχεται από την τουρκική ακταιωρό. Λίγα λεπτά
αργότερα τους βλέπουμε με τα κιάλια. Έχουν αποβιβαστεί στη μεγάλη Ίμια.
Βρίσκονται στην κορυφή της νησίδας. Έχουν αποθέσει στεφάνι και στήνουν δύο
μικρές σημαίες: μία ελληνική και μία αμερικανική. Στη συνέχεια αποχωρούν.
Και από αέρος. Σε δευτερόλεπτα δύο τουρκικά πολεμικά σκάφη πλησιάζουν
τις βραχονησίδες. Την ίδια στιγμή τουρκικό ελικόπτερο πετά πάνω από τη μεγάλη
Ίμια. Τα πράγματα ζορίζουν επικίνδυνα. Κάποιο σχέδιο των Τούρκων βρίσκεται σε
εξέλιξη. Οι επιτελείς εκτιμούν ότι πρόθεση των Τούρκων είναι να κατεβούν με το
ελικόπτερο και να πάρουν τις σημαίες και το στεφάνι. Αν κάτι τέτοιο συμβεί
κανείς δεν γνωρίζει πώς θα χρησιμοποιηθεί αργότερα σε βάρος της χώρας μας.
Ενημερώνεται το Πεντάγωνο και δίνει εντολή: πάρτε τις σημαίες και το στεφάνι
πριν από τους Τούρκους. Το σχέδιο είναι ν’ ανεβούν βατραχάνθρωποι στη
βραχονησίδα. Παίρνουμε θέσεις μάχης. Οι ελληνικές δυνάμεις ενισχύονται με μία
κανονιοφόρο.
Μέσα στα επόμενα λεπτά εμφανίζονται δύο τουρκικά F-16. Πραγματοποιούν ελιγμούς
και «βουτούν» μπροστά από το περιπολικό του Λιμενικού. H επιχείρηση έχει
αρχίσει. Οι Τούρκοι εμποδίζουν τους βατραχανθρώπους ν’ ανεβούν στην Ίμια.
Τραβούν το σκοινί στα άκρα. Στον ορίζοντα διακρίνονται και ελληνικά μαχητικά.
Αρχίζουν αερομαχίες.
Ύστερα από αρκετή ώρα τα τουρκικά αεροσκάφη απομακρύνονται. Ακολουθεί το
ελικόπτερο.
Ανακοινώνεται το πέρας της αποστολής. Είναι πέντε το απόγευμα. Παίρνουμε βαθιά
ανάσα. Μας ενημερώνουν ότι η επιχείρηση είχε αίσιο τέλος. Οι βατραχάνθρωποι
ανέβηκαν στα Ίμια. Κατέβασαν τις σημαίες και τις πήραν μαζί με το στεφάνι.
Ποιες σημαίες; Κάτι μικρά σημαιάκια ήταν. Όμως, για μας ήταν σύμβολα. Έπρεπε
να τα διεκδικήσουμε και τα καταφέραμε. Αισθανθήκαμε νικητές. Σήμερα μας
βασανίζει το ερώτημα: νικάς όταν κατεβάζεις τα σύμβολα και φεύγεις;».
