HTAN NA MH ΓΙΝΕΙ η αρχή. Τώρα που έγινε, με την επίθεση στο Λονδίνο, θα

καταγράφουν όχι μόνο τα τηλεφωνήματά μας, αλλά οσονούπω και τις σκέψεις μας.

Μικρό το κακό για τους περισσότερους από εμάς. Τι με νοιάζει αν ακούνε στα

κεντρικά τον τηλεφωνικό τσακωμό με τη σύζυγο για τα παπούτσια του παιδιού; Όσο

για τις σκέψεις, οι περισσότερες αφορούν πληρωμή λογαριασμών. Για να τις

παρακολουθήσει ο Μεγάλος Αδελφός, πρέπει να πάρει πτυχίο λογιστή…

Βέβαια, ο Μάο έλεγε ότι δεν τον ένοιαζε αν η γάτα ήταν άσπρη ή μαύρη, τον

ένοιαζε αν έπιανε τα ποντίκια. Έτσι και ο Μεγάλος Αδελφός. Δεν έχει σημασία αν

παρακολουθεί ή δεν παρακολουθεί, αλλά αν πιάνει τρομοκράτες. Διότι τα τηλέφωνα

παρακολουθούνταν και πριν από το Λονδίνο, αυτό όμως δεν εμπόδισε τους

καμικάζι…

Άλλο Ξηρός, άλλο Λάντεν…

ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, η Ευρωπαϊκή Ένωση, με τις εσπευσμένες αποφάσεις

της για παρακολούθηση των πάντων μετά «το σοκ στο Μετρό», επέλεξε να

αντιμετωπίσει τους – έτοιμους να αποθάνουν μετά των αλλοφύλων – ισλαμιστές

τρομοκράτες σαν να ήταν η 17 N. Σαν να επρόκειτο για μία κλασική «δυτική»

τρομοκρατική οργάνωση…

Άλλωστε, οι Μεγάλοι της Ευρώπης παρακολουθήσεις ξέρουν, παρακολουθήσεις

εμπιστεύονται στο πεδίο της τρομοκρατίας. Όπως στη Γερμανία, που είχαν…

βάλει στα κομπιούτερ όλα τα διαμερίσματα και ανακάλυπταν τις «γιάφκες» από

τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Εντάξει, αλλά πώς θα συλλάβουν τέσσερις

μουσουλμάνους που γεννήθηκαν στη Βρετανία, ζουν «κανονική» ζωή και μετά

πηγαίνουν στο Μετρό και ανατινάζονται;

Είναι φανερό ότι η στροφή στην παρακολούθηση των πάντων δεν πρόκειται να σώσει

την Ευρώπη από μία τέτοιου τύπου τρομοκρατία. Όπως είναι ακόμα πιο φανερό ότι

οι αιτίες για τη γιγάντωση αυτής της τρομοκρατίας δεν είναι μόνο τα στερεότυπα

– το Παλαιστινιακό ή ο ιμπεριαλισμός. Ενδεχομένως να είναι και η μοναξιά, που

έλεγαν παλαιότερα οι αντιεξουσιαστές. Και αυτή δεν την «πιάνει» το Έσελον…