«H μουσική μου είναι σκλάβος…»

Ένας από τους μύθους της κινηματογραφικής μουσικής, ο Ένιο Μορικόνε,

δημιουργός δεκάδων μελωδιών που ταυτίστηκαν με κορυφαίες στιγμές του

κινηματογράφου, από το ’60, βρίσκεται αυτές τις ημέρες στην Αθήνα. H συναυλία

«Ο Ένιο Μορικόνε διευθύνει Μορικόνε» στο Ηρώδειο δίνει την ευκαιρία σε

χιλιάδες θαυμαστές του να τον δουν να διευθύνει αξέχαστες μουσικές, από

ταινίες όπως «Οι αδιάφθοροι», «Κάποτε στην Αμερική», «Ο καλός, ο κακός και ο

άσχημος», «Σινεμά ο παράδεισος», «H αποστολή», «Ριχάρδος III» κ.ά.

Αν και ο Μαέστρος ανοίγεται πολύ σπάνια σε συνεντεύξεις, χθες, λίγες ώρες πριν

από την εμφάνισή του στο Ηρώδειο, φαινόταν ευδιάθετος και προθυμότατος.

Άραγε, από τους σκηνοθέτες που έχει συνεργαστεί – από τον Σέρτζιο Λεόνε και

τον Πιερ Πάολο Παζολίνι μέχρι τον Μπράιαν Ντε Πάλμα και τον Ρομάν Πολάνσκι –

ποιον έχει ξεχωρίσει; «Τον Σέρτζιο Λεόνε», είπε. «Σε κάθε σκηνοθέτη πρέπει να

ανακαλύψεις το κλειδί του για να συνεργαστείς καλά. H διαφορά του Λεόνε ήταν

ότι σου έδινε πολύ χρόνο και πολύ χώρο για να δημιουργήσεις. Εγώ κατάφερα να

μπω στην ουσία των έργων του γιατί μου άφηνε περιθώριο να αναπτύξω τη μουσική

μου».

Πόσο ρόλο παίζει η ενορχήστρωση στο τελικό αποτέλεσμα;

Η μουσική για τον κινηματογράφο είναι σκλάβος ενός άλλου δημιουργήματος, της

ταινίας. Που απευθύνεται σε ένα μέσο κοινό. Το κοινό του κινηματογράφου. Ο

συνθέτης πρέπει να το ‘χει πάντα στον νου του αυτό, είπε. Και συνέχισε

λέγοντας ότι «σήμερα υπάρχουν πάρα πολλές επαναλήψεις».

Εσείς πώς απεγκλωβίζεστε από την επανάληψη;

Οδηγήθηκα σε λύσεις πολύ αργά, με την πείρα μου. Και ως προς τις μελωδίες και

ως προς τις ενορχηστρώσεις…

Μπορεί να απολαύσει κανείς τη μουσική χωρίς το «σαράκι» της κριτικής;

Ακούω μουσική από δύο θέσεις. Και από τη θέση του συνθέτη (γιατί δεν μπορώ να

απεγκλωβιστώ απ’ αυτό) και από τη θέση του ακροατή. Υπάρχουν κακώς

ενορχηστρωμένα κομμάτια που μου αρέσουν γιατί τα θέματά τους είναι δυνατά και

υπάρχουν και τέλεια ενορχηστρωμένα κομμάτια που δεν μου λένε τίποτα. Στην

Ιταλία υπάρχουν πολλοί καταξιωμένοι συνθέτες, αλλά διαπιστώνω ένα πάγωμα στη

γραφή. Υπάρχει και τεχνική και φαντασία, αλλά εγώ τουλάχιστον δεν βρίσκω τη

γροθιά που θα κάνει τη ρήξη και θα με συμπαρασύρει.

Διαμαρτυρία με «Φωνές»

Συμφωνείτε με συναυλίες όπως αυτή των Live 8; Θα συμμετείχατε;

Και βέβαια είμαι υπέρ τέτοιων κινήσεων και μάλιστα μου το είχαν προτείνει και

είχα δεχτεί. Τελικά δεν έγινε – και ευτυχώς. Όταν δινόταν η συναυλία η

ορχήστρα μου ταξίδευε για Ελλάδα.

Έχετε γράψει δεκάδες σάουντρακ. Αν γράφατε ένα για το σήμερα πώς θα ήταν;

Υπάρχει μια τέτοια σύνθεση η οποία παίχτηκε ήδη στη Ραβέννα με την Ορχήστρα

της Σκάλας του Μιλάνου και διηύθυνε ο Ρικάρντο Μούτι. Λέγεται «Οι Φωνές από τη

Σιωπή» και η αφορμή ήταν η 11η Σεπτεμβρίου. Αφηγείται τις τραγωδίες και τις

καταστροφές απ’ όλη την ιστορία της ανθρωπότητας. Είναι μια πολύ «δική» μου

έμπνευση και μέσα απ’ αυτή αισθάνομαι ότι διαμαρτυρήθηκα για όλα αυτά που

αποφεύγουμε να ρωτάμε.

Στις δύο συναυλίες του Ηρωδείου συμπράττει η Orchestra Roma Simfonietta, η

Χορωδία του Φεστιβάλ Αθηνών και η Χορωδία Μακεδονία υπό τη διεύθυνση του

Αντώνη Κοντογεωργίου. Σολίστ οι Σουζάνα Ριγκάτσι (υψίφωνος), Τζίλντα Μπουτά

(πιάνο), Αντόνιο Σαλβατόρε (βιολί) και Φάουστο Αντσέλμο (βιόλα). Διευθύνει ο

ίδιος ο συνθέτης.

INFO

«Ο Ennio Morricone διευθύνει Ennio Morricone» και απόψε στις 21.00 στο

Ηρώδειο. Τιμές: 90, 75, 54, 38, 28 ευρώ. Πληρ. τηλ. 210-9282.900.