Αναζήτηση
Την πρόταση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ) για αλλαγή του
εξεταστικού συστήματος, με αποδέσμευση του Λυκείου από τις εξετάσεις εισαγωγής
στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση μέχρι τον ερχόμενο Δεκέμβριο, προαναγγέλλει
μιλώντας στα «NEA» ο πρόεδρος του ΕΣΥΠ καθηγητής Θάνος Βερέμης.
|
|
Επίσης ο κ. Βερέμης δηλώνει ότι στο ίδιο χρονικό διάστημα θα διατυπωθεί
γνωμοδότηση για την κατάργηση του ενός και δωρεάν συγγράμματος στα AEI και της
λεγόμενης «αιώνιας» φοίτησης.
Σε ό,τι αφορά το εξεταστικό, ο πρόεδρος του ΕΣΥΠ κάνει λόγο για σύστημα που θα
έχει ομοιότητα με τις Δέσμες, καθώς θα περιλαμβάνει εξετάσεις των αποφοίτων
του Λυκείου σε τέσσερα μαθήματα (αντί έξι που είναι τώρα) τα οποία θα είναι
όμως διαφορετικά για κάθε ομάδα Σχολών.
«Στο ΕΣΥΠ υπάρχει ομοφωνία ότι το Λύκειο πρέπει να αποδεσμευτεί από
εισαγωγικές. Θα εξετάσουμε τώρα τι είδους εξετάσεις θα είναι αυτές. Θα τις
καθορίζουν τα AEI, ένας Εθνικός Οργανισμός Εξετάσεων;
Στη Βρετανία πάντως υπάρχει ένα πολύ καλό σύστημα εθνικής εξέτασης που γίνεται
την ίδια ώρα και μέρα παντού. Οι υποψήφιοι εξετάζονται καθένας στον δικό του
τομέα σε τέσσερα μαθήματα, όχι περισσότερα, κι ανάλογα με τις επιδόσεις τους
εισάγονται. Κεντρική εξέταση σε διαφορετικά μαθήματα ανάλογα με τον τομέα.
Έτσι και τα ίδια τα AEI, ανάλογα με τα αποτελέσματα εξετάσεων, επιλέγουν τους
φοιτητές τους. Νομίζω ότι προς τα εκεί πάει το πράγμα. Δεν θα εφαρμοστεί
αμέσως βέβαια, αλλά σε ορίζοντα τριών – τεσσάρων ετών. Οι προτάσεις του
Παιδαγωγικού Ινστιτούτου είναι πιο «αμερικανικού τύπου» με συνυπολογισμό και
του βαθμού του Λυκείου. Δεν είναι κακή ιδέα, αλλά το πρόβλημα με τους βαθμούς
είναι ότι θα προκύψει βαθμοθηρία καθώς πολλά σχολεία θα θέλουν να διακριθούν.
Δεν το αποκλείω πάντως».
Τα τέσσερα μαθήματα πάντως θυμίζουν Δέσμες…
Θα έχουν κάποια χαρακτηριστικά των Δεσμών. Ίσως να χρειαστεί να φέρει κανείς
κάποια στοιχεία που υπήρχαν στο παρελθόν, δεν ήταν όλα προς απόρριψη.
Σε τι άλλο διαβλέπετε συμφωνία;
Από τους πανεπιστημιακούς βλέπω συναίνεση στο θέμα της «αιώνιας» φοίτησης. Και
εδώ ασφαλώς θα πρέπει να υπάρξει μεταβατική περίοδος τεσσάρων ετών για την
εφαρμογή. Επίσης στο μοναδικό και δωρεάν σύγγραμμα, το οποίο είναι καταστροφή
της Παιδείας. Αν αυτό καταργηθεί, θα βελτιωθούν οι σπουδές αισθητά.
Χρειάζονται όμως βιβλιοθήκες, κι εδώ η αξιολόγηση θα παίξει ρόλο γιατί μπορεί
να αποκαλύψει ελλείψεις. Το δωρεάν, πάλι, δεν ευνοεί τις λιγότερο ευνοημένες
τάξεις της κοινωνίας όπως πιστεύουν πολλοί. Οι περισσότεροι φοιτητές δεν
προέρχονται από αυτές. Συνεπώς γίνεται μια αναδιανομή πόρων από την τσέπη
φορολογουμένου σε λίγες τσέπες διά της αγοράς βιβλίων από το Δημόσιο. Θα
πρότεινα να πληρώνουν τα βιβλία τους και να δίνονται υποτροφίες στους απόρους.
Όχι μόνο για βιβλία, αλλά και για άλλες διευκολύνσεις. Έτσι θα κάναμε μεγάλη
οικονομία και θα μεταφέραμε τους πόρους στους πραγματικά μη έχοντες. Ακόμα,
συναίνεση υπάρχει στην αύξηση των δαπανών για την Παιδεία – -κι αυτό οφείλουμε
να το διεκδικήσουμε όσο γίνεται πιο αγωνιστικά.
Σε τι επιβαρύνουν οι «αιώνιοι», αφού δεν έχουν δικαιώματα μετά την κανονική
περίοδο σπουδών; Και οι εργαζόμενοι φοιτητές;
Οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να θεωρούνται επισήμως φοιτητές «μειωμένης
φοίτησης», να παρακολουθούν λιγότερα μαθήματα ώστε να εργάζονται παράλληλα.
Αλλά η «αιώνια» φοίτηση δημιουργεί κλίμα ραθυμίας στο Πανεπιστήμιο καθώς οι
φοιτητές επαναπαύονται. Σήμερα ενεργοί και «αιώνιοι» είναι σχεδόν ένας προς
έναν. Και με δεδομένο ότι ανθεί ο θεσμός της αντιγραφής, κάποιος που πιάνεται
διακινδυνεύει απλά μία περίοδο, καθώς μπορεί να δίνει επ’ άπειρον οπότε κάποτε
θα πετύχει. Αυτό είναι άδικο για όσους πραγματικά δουλεύουν. Ενώ αν ήταν
περιορισμένα τα χρόνια, ο αποκλεισμός από ένα – δύο μαθήματα θα ήταν μοιραίος.
Σκέφτεστε ότι μπορεί αυτά που λέτε να δημιουργήσουν μια ανάφλεξη, ειδικά
στα Πανεπιστήμια;
Ναι, αλλά αν η Ελλάδα είναι να φτάσει το επίπεδο του μέσου ευρωπαϊκού
Πανεπιστημίου, χρειάζεται μια μεταρρύθμιση γενναία, δεν είμαστε για μπαλώματα.
Σήμερα δεν είμαστε κανονικό Πανεπιστήμιο, αλλά κάτι μεταξύ σπουδών μερικής
απασχόλησης και ησυχαστηρίου. Αν αυτό είναι Παιδεία, εγώ είμαι αυτοκράτορας
της Κίνας!
Το Πανεπιστήμιο σήμερα είναι κάτι μεταξύ σπουδών, μερικής απασχόλησης και ησυχαστηρίου
ΣΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ των εκπαιδευτικών να αποδεχθούν την επικείμενη αξιολόγηση
αποδίδει τις αποχωρήσεις των συνδικαλιστικών τους σωματείων από το ΕΣΥΠ ο κ.
Βερέμης, ενώ κατηγορεί για «διπλή γλώσσα» τις φοιτητικές παρατάξεις που επίσης
αντιδρούν στον εθνικό διάλογο.
«Αν ο λόγος της παρακωλυτικής τους τακτικής είναι η απαρέσκεια αξιολόγησης,
τότε καταλαβαίνω γιατί έφυγαν. Αλλιώς δεν βλέπω σε τι μπορεί να βλάπτει η
παράλληλη σύγκληση ολομέλειας και επιμέρους συμβουλίων, ο λόγος δηλαδή για τον
οποίον αποχώρησαν», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Βερέμης για τους καθηγητές.
Δεν τραυματίζουν όμως τη διαδικασία οι αποχωρήσεις;
Βεβαίως, ιδίως η αποχώρηση της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ (δάσκαλοι). Της ΠΟΣΔΕΠ
(πανεπιστημιακοί) όχι τόσο, διότι το Πανεπιστήμιο εκπροσωπείται από τους
πρυτάνεις, οι οποίοι προσέρχονται.
Τον χορό των αντιδράσεων στα ζητήματα Παιδείας τον κινούν κυρίως αριστερές
παρατάξεις.
Και από τη ΔΑΠ όμως δεν έχουμε ακούσει καμιά πραγματική απαίτηση βελτίωσης της
ποιότητας των σπουδών, όπως λ.χ. να παρίστανται οι καθηγητές στο Πανεπιστήμιο,
να βελτιωθούν οι βιβλιοθήκες, να καθαρίσουν τη Σόλωνος που είναι αχούρι, να
αυξηθούν τα βιβλία. Μπορεί να μη συμμετέχει σε καταλήψεις, αλλά δεν έχει
προβάλει και τέτοιες απαιτήσεις ποτέ.
Πάντως οι αριστεροί αντιδρούν στη συμφωνία της Μπολόνιας. Τη θεωρούν
προσπάθεια εμπορευματοποίησης της Παιδείας…
Οι φοιτητές μας, ειδικά οι αριστεροί, ζητούσαν πάντοτε συσχετισμό σπουδών με
την αγορά. Υπάρχει ένας άκρατος ρεαλισμός από τη μια μεριά, κι από την άλλη,
όταν εμφανίζεται ο συσχετισμός με τη μορφή της Μπολόνιας, γίνεται μια κακή
παγκοσμιοποίηση, τυραννία της αγοράς. Αυτή η διπλή γλώσσα με έχει μπερδέψει.
Έχουν μπλέξει τα πράγματα. Με τον ίδιο τρόπο που παρεξηγούν λ.χ. μερικοί
ιστορικοί το περιεχόμενο του κλεφταρματολισμού το 1821 και θεωρούν ότι ήταν
προοδευτικό κίνημα. Αυτή η προνομιούχος τάξη θεωρείται αιχμή του δόρατος της
λαϊκής επανάστασης. Μπορεί να ήταν αιχμή, αλλά δεν ήταν ο πραγματικός λαός.
Για τους καθηγητές
Τέλος, σκληρή γλώσσα χρησιμοποιεί ο κ. Βερεμής για την τάξη των καθηγητών των
AEI. «H τάξη των καθηγητών είναι βολεμένη από την αδιαφορία των φοιτητών. Και
γι’ αυτό κανείς δεν κάνει ιδιαίτερη προσπάθεια να αλλάξει το σύστημα. Είμαστε
εξαιρετικά βολεμένοι, υπάρχει μια συναίνεση στην αδράνεια και είναι όλοι
ευχαριστημένοι. Για να μην πούμε ότι σε επαγγέλματα όπως το ιατρικό,
δικηγορικό, μηχανικού υπάρχουν και οικονομικές απολαβές από αυτή τη μερική
απασχόληση στο AEI. Οι περισσότεροι δηλώνουν πλήρους απασχόλησης και στην
ουσία δεν είναι. Μόνο οι φοιτητές μπορούν να διασφαλίσουν την πλήρη απασχόληση
των καθηγητών με την απαίτηση να είναι στις θέσεις τους, αλλά δεν το κάνουν.
Θα ήμουν μαζί τους σε μια κατάληψη για τέτοιο λόγο…
Ο Απρίλιος του… δημόσιου διαλόγου
«ΜΗΝΑΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ στην εκπαίδευση» θα είναι ο Απρίλιος, όπως
ανακοίνωσε η υπουργός Παιδείας κ. Μαριέττα Γιαννάκου. Αξιοποιώντας τις
σύγχρονες τεχνολογίες επικοινωνίας και πληροφόρησης, το υπουργείο Παιδείας θα
εντείνει τις προσπάθειές του για την πληρέστερη δυνατή καταγραφή των προτάσεων
και προβλημάτων των Ελλήνων πολιτών για τα εκπαιδευτικά ζητήματα.
Συγκεκριμένα, το υπουργείο θα απευθύνει ανοικτή πρόσκληση κατάθεσης
συλλογικών, αλλά και ατομικών προτάσεων από όλους τους πολίτες, σχετικά με τα
φλέγοντα θέματα της Παιδείας (εξεταστικό, χρηματοδότηση, ιδιωτικά έξοδα
εκπαίδευσης, φοιτητική μετανάστευση, αξιολόγηση κ.λπ.) και παράλληλα θα
ενθαρρύνει τη διεξαγωγή ανοικτών συζητήσεων σε επίπεδο σχολείων και
Πανεπιστημίων.
