Τα πελώρια κύματα χτυπούν με μανία στο λιμάνι της Κάσου. H θάλασσα καλύπτει

τις δέστρες της μικρής προβλήτας. Ο καπετάν Μανώλης Φραγκιαδάκης από τη γέφυρα

του οχηματαγωγού δίνει συνεχώς εντολές στην πρύμνη.

Οι κάβοι σπάνε και το πλοίο δεν μπορεί να δέσει. Ο καπετάνιος κάνει και

δεύτερη προσπάθεια και καταφέρνει να δέσει. Οι συγκεντρωμένοι νησιώτες, που

έχουν ημέρες να δουν πλοίο στο λιμάνι, χειροκροτούν και οι καμπάνες της Κάσου

χτυπούν.

Οι σκηνές αυτές εκτυλίσσονται σχεδόν σε κάθε χειμερινό δρομολόγιο του

οχηματαγωγού «Ιεράπετρα», το οποίο ο καπετάν Μανώλης κουμαντάρει στην Κάσο εδώ

και δέκα χρόνια! Και σε όλο αυτό το διάστημα είναι ζήτημα 3-4 φορές να μην

μπόρεσε να δέσει στο λιμάνι. «Όλες αυτές τις φορές έφευγα με μαυρισμένη ψυχή

και μεγάλη στενοχώρια», λέει ο 58χρονος καπετάνιος από τη Σητεία της Κρήτης.

Στην Κάσο και στα άλλα νησιά της άγονης γραμμής (Κάρπαθο, Χάλκη και

Καστελλόριζο) ο καπετάν Μανώλης είναι ιδιαίτερα αγαπητός. Όμως, για την Κάσο

είναι ο άγγελος του νησιού, γιατί όπως λένε είναι ο άνθρωπος που τον δύσκολο

χειμώνα τούς συνδέει με τον υπόλοιπο κόσμο.

Έτσι, το δημοτικό συμβούλιο της Κάσου αποφάσισε να ονομάσει τη μικρή προβλήτα

του νησιού «Καπετάν Μανώλης Φραγκιαδάκης» ως ένδειξη τιμής στον άνθρωπο που

επί δέκα χρόνια με όλες τις καιρικές συνθήκες κατορθώνει πάντα να δένει το

πλοίο (τώρα το «Ιεράπετρα» και πριν το «Βιτσέντζος Κορνάρος») και να μεταφέρει

επιβάτες και εμπορεύματα.

«Θεωρώ ότι ήταν υποχρέωση και μια ηθική ικανοποίηση, όπως επίσης και

αναγνώριση στον καπετάν Μανώλη για όσα πρόσφερε στα νησιά», δηλώνει ο έπαρχος

Καρπάθου – Κάσου Μιχάλης Ερωτόκριτος, ο οποίος έκανε την πρόταση να δοθεί το

όνομα του θαρραλέου ναυτικού στην προβλήτα της Κάσου.

Ο πρόεδρος της ΛΑΝΕ, Γιώργος Αλεβίζος, υπογραμμίζει ότι «για τον ριψοκίνδυνο

καπετάν Μανώλη Φραγκιαδάκη η τιμή που γίνεται από την Κάσο αποτελεί μια

αναγνώριση που προέρχεται από τους απλοϊκούς κατοίκους του νησιού και όχι από

κρατικό φορέα, σε μία περίοδο κατά την οποία οι ακρίτες κλείνουν την είσοδο

του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, διαμαρτυρόμενοι για την ακτοπλοϊκή

απομόνωσή τους». Και προσθέτει: «Ευτυχώς που υπάρχουν στην ακτοπλοΐα οι

καπετάν Μανώληδες. Ειδάλλως τα ακριτικά νησιά μας θα ήταν τον χειμώνα σε

διαρκή απομόνωση».

«Νιώθω απογοήτευση όταν δεν καταφέρνω να δέσω»

Ο ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΑΝΩΛΗΣ με τα δύο πλοία της Ναυτιλιακής Εταιρείας του

Λασιθίου (ΛΑΝΕ) συνδέει τον Πειραιά με την Κρήτη και στη συνέχεια τις Κάσο,

Κάρπαθο, Χάλκη, Ρόδο και Καστελλόριζο. «Είναι υποχρέωσή μου να προσπαθώ κάθε

φορά να δέσω σε όλα τα νησιά, πολύ περισσότερο στην Κάσο που είναι ένα

απομακρυσμένο νησί. Γνωρίζω ότι εάν δεν τα καταφέρω, ίσως κάποιοι να μείνουν

χωρίς τρόφιμα ή φάρμακα», λέει ο καπετάν Μανώλης. «Με αυτή τη σκέψη και με τη

βοήθεια του Αϊ-Νικόλα καταφέρνω πάντα μ’ όλες τις απαραίτητες μανούβρες, με

οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, να δέσει το πλοίο», συμπληρώνει. «Δεν μπορεί

να καταλάβει κανένας τι νιώθω όταν δεν δέσει το πλοίο και πόση απογοήτευση

αισθάνονται οι νησιώτες που περιμένουν τους δικούς τους στο λιμάνι. Δόξα τω

Θεώ, σχεδόν πάντα τα καταφέρνω».

Όμως, δύσκολο λιμάνι δεν είναι μόνο η Κάσος. «Όλα τα λιμάνια της άγονης

γραμμής παρουσιάζουν προβλήματα. Ακόμη και της Ρόδου δεν είναι ασφαλές όταν

φυσάνε βόρειοι άνεμοι», τονίζει ο καπετάν Μανώλης, ενώ ο δήμαρχος

Καστελλόριζου Παύλος Πανηγύρης δεν κρύβει τον θαυμασμό του λέγοντας «πως όσες

φορές έφτασε το πλοίο στο νησί, πάντα έδεσε με οποιονδήποτε καιρό!..».

Τελευταία Νέα