ΟΙ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ αμφισβητούν ότι η κυβέρνηση μπορεί με το προσχέδιο του

νέου προϋπολογισμού να μειώσει το δημοσιονομικό έλλειμμα κάτω του 3% το 2005

και όλα δείχνουν ότι οι αυστηρές συστάσεις από το ΕΚΟΦΙΝ για τη λήψη πρόσθετων

μέτρων λιτότητας είναι θέμα χρόνου. Αυτό προκύπτει από τον σκεπτικισμό με τον

οποίο έκαναν δεκτό το προσχέδιο της επιστολής του υπουργού Οικονομίας και

Οικονομικών κ. Γ. Αλογοσκούφη τα μέλη της Νομισματικής Επιτροπής, που

ενημερώθηκαν την Πέμπτη, μία μέρα νωρίτερα από την επίσημη αποστολή της στην

Κομισιόν.

H αναβολή, κατά τρεις εβδομάδες, της επίσημης συζήτησης για τα μέτρα που θα

οδηγήσουν στη μείωση του ελλείμματος κάτω του 3% του ΑΕΠ μέσα στο 2005

απαλλάσσει την κυβέρνηση από την ασφυκτική πίεση του χρόνου, δεν της

εξασφαλίζει όμως ελαστικότερη αντιμετώπιση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τους

κοινοτικούς εταίρους.

16 Νοεμβρίου – 7 Δεκεμβρίου

H κατάσταση της ελληνικής οικονομίας υπό το φως των φθινοπωρινών προβλέψεων

της Ευρωπαϊκής Επιτροπής – που αμφισβητούν ευθέως το μακροοικονομικό σενάριο

του σχεδίου του προϋπολογισμού – θα βρεθεί στο επίκεντρο του κοινοτικού

ενδιαφέροντος τόσο στις 16 Νοεμβρίου όσο και στο Συμβούλιο ΕΚΟΦΙΝ της 7ης

Δεκεμβρίου, όπου θα τεθούν σε ψηφοφορία οι νέες συστάσεις. Την αφορμή για την

αναβολή έδωσε η ολλανδική προεδρία εκφράζοντας αδυναμία να συγκαλέσει έκτακτη

συνεδρίαση της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής πριν από την υπουργική

σύνοδο της 16ης Νοεμβρίου.

Εξάντληση περιθωρίων

H προσπάθεια της κυβέρνησης να εξαντλήσει κάθε περιθώριο ελιγμών που

προσφέρουν ο ημερολογιακός προγραμματισμός της ολλανδικής προεδρίας και οι

διατάξεις της Συνθήκης της E.E. περί υπερβολικών ελλειμμάτων αποσκοπεί,

σύμφωνα με κοινοτικές πηγές, σε δύο στόχους:

1. Ο πρώτος είναι να δοθεί χρόνος, μέχρι την ημέρα της επίσημης κατάθεσης του

προϋπολογισμού (25 Νοεμβρίου), για γίνουν προσαρμογές που θα ικανοποιούν σε

κάποιον βαθμό τις απαιτήσεις των Βρυξελλών, δεδομένου ότι και το προσχέδιο της

επιστολής του κ. Αλογοσκούφη προς την Επιτροπή για τον προϋπολογισμό του 2005

έγινε δεκτό με πολύ σκεπτικισμό από τους συναδέλφους τού Πλούταρχου Σακελλάρη,

προέδρου του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, κατά τη συνεδρίαση της

Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής την περασμένη Πέμπτη.

2. Ο δεύτερος αφορά τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή

και τους εταίρους ενός διαφορετικού χρονοδιαγράμματος δημοσιονομικής

προσαρμογής, που θα τοποθετεί τη μείωση του ελλείμματος κάτω του 3% μέσα στο

2006 αντί του 2005. Αυτό, σύμφωνα με κοινοτικές πηγές, ήταν το αντικείμενο των

επαφών που είχε την περασμένη εβδομάδα ο κ. Αλογοσκούφης με τον αρμόδιο

επίτροπο Χοακίν Αλμούνια και με τους ομολόγους του της Ολλανδίας και της

Γερμανίας, Χέριτ Ζαλμ και Χανς Άιχελ. Οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι η υπαγωγή

της Ελλάδας στις διατάξεις του άρθρου 104.9 της Συνθήκης (που προβλέπει

συγκεκριμένα μέτρα και ακριβή χρονοδιαγράμματα με περιοδικό έλεγχο της τήρησής

τους) μπορεί να συνοδευτεί από κάποιες χρονικές «ανάσες». Επί της ουσίας όμως

συνεπάγεται ένα ασφυκτικό πλαίσιο-«κορσέ» όπου η κυβέρνηση θα είναι

αναγκασμένη να αντιμετωπίσει τις διαρθρωτικές ανισορροπίες της ελληνικής

οικονομίας (απελευθέρωση αγορών, δραστική περιστολή δημόσιων δαπανών,

εξυγίανση του Ασφαλιστικού κ.λπ.).

Άλλο Ελλάδα – άλλο Γερμανία

Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση παίζει το τελευταίο της χαρτί ποντάροντας στη

στήριξη της Γερμανίας και της Γαλλίας που, όπως και η Ελλάδα, αντιμετωπίζουν

δημοσιονομικές δυσκολίες και βλέπουν με καχυποψία τις θεσμικές υπερεξουσίες

της Επιτροπής και της Γιουροστάτ. Ωστόσο, το στοίχημα του κ. Αλογοσκούφη

μπορεί να αποδειχθεί παράτολμο και το σωσίβιο που λέγεται Γερμανία ιδιαίτερα

επισφαλές, καθώς η Ελλάδα δεν έχει το ίδιο ειδικό βάρος.