H ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ είπε «ναι μεν αλλά» στο αίτημα της Τουρκίας για
ημερομηνία έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Αυτό βέβαια δεν προεξοφλεί την
απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Αλλά θέτει ένα κεφαλαιώδες πρόβλημα:
* Κατά πόσον η Τουρκία είναι ευρωπαϊκή χώρα;
Γεωγραφικά η Τουρκία ανήκει στην Ασία, για την ακρίβεια στην Εγγύς Ανατολή.
Αν επικρατούσαν γεωγραφικά κριτήρια, η Ουκρανία, η Λευκορωσία, ακόμα και η
ίδια η Ρωσία θα είχαν περισσότερα δικαιώματα ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση απ’
ό,τι η Τουρκία.
Από άποψη γεωπολιτική, η ενδεχόμενη ένταξη της Τουρκίας θα έφερνε τα σύνορα
της Ευρώπης στο Ιράν, Ιράκ, Συρία, Αρμενία, Γεωργία, Αζερμπαϊτζάν κ.λπ. Δηλαδή
σε μια περιοχή με ανοιχτά συγκρουσιακά μέτωπα. Με χώρες όπου ο πόλεμος, η
τρομοκρατία, η εθνοκάθαρση κ.λπ. είναι στην ημερήσια διάταξη. Καταστάσεις,
κοντολογίς, που δεν είναι ικανή ν’ αντιμετωπίσει σήμερα η E.E. και να εμπλακεί
σ’ αυτές. Το πρόβλημα της Γιουγκοσλαβίας – Βοσνία, Κόσοβο, ΠΓΔΜ κ.λπ. – την
ταλαιπωρεί ακόμη εδώ και 15 χρόνια.
Από δημογραφική άποψη, το 2020 η Τουρκία θα είναι η μεγαλύτερη χώρα της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, αν ενταχθεί σ’ αυτήν, με 100 εκατ. κατοίκους.
Το πολιτικό βάρος της στις διαπραγματεύσεις και στις αποφάσεις της E.E. θα
ήταν τεράστιο. Για τους Ευρωπαίους – και τους Έλληνες – μια τέτοια εξέλιξη
αποτελεί εφιάλτη.
Από άποψη θεσμών η Τουρκία μπορεί να ισχυρίζεται ότι τυπικά είναι δημοκρατία,
αλλά η δημοκρατική κουλτούρα της είναι σχεδόν ανύπαρκτη. H αντιμετώπιση των
μειονοτήτων (Κούρδοι, Αρμένιοι, Έλληνες κ.λπ.) και η μη αναγνώριση της
Γενοκτονίας των Αρμενίων σε συνδυασμό με τον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό, τον
λαϊκισμό και το Ισλάμ την τοποθετούν σε χειρότερη μοίρα από τις λατινικές
δημοκρατίες. Όπως και η κατοχή του 40% της Κύπρου – ευρωπαϊκού εδάφους –
ύστερα από στρατιωτική εισβολή.
H ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που την υποστηρίζουν ΗΠΑ και
Βρετανία, θα ενισχύσει τις διαλυτικές δυνάμεις και θα τις μετατρέψει σε
καταστροφικές για το σχέδιο της Ενωμένης Ευρώπης.
Είναι πυρηνική βόμβα στα θεμέλια της Ευρώπης.
