Αναζήτηση
|
|
Καθόμουν με τον αντιδραστικό φίλο Μύρωνα σε τέσσερις καρέκλες!
– Καφές, ελαφρά γλυκύς, φρέντο με παγάκια και αφρό με γάλα.
– Την είδες την Ομόνοια; με ρώτησε! Πολύ ωραία με χρωματάκια και λουλουδάκια.
Πάει η υψηλή αισθητική! Μαζέψανε ξύλινες κατασκευές, ανθρώπους και σκουπίδια
και τα πετάξανε – καθάρισε ο τόπος!
Μόνο μια σκαλωσιά έχει απομείνει!
– Μιλάς για το έργο του Ζογγολόπουλου!
Με κοίταξε αμήχανα και ακολούθησε σιωπή.
Τέλος πάντων, συνέχισε, έχω δει και πολύ καλύτερα και ταιριαστά με τον χώρο
έργα του Ζογγολόπουλου! Αλλά πού είναι τα χρωματιστά σπίτια της χαρούμενης
Αθήνας; Ο λαός δεν υπάκουσε στις συμβουλές της Δημαρχίας!
– Άκουσε, φίλε. Για να σε ακολουθήσει ο ένδοξος ελληνικός λαός πρέπει να του
δώσεις κίνητρα. Θυμήσου την ομοψυχία των Ελλήνων το 1821, το 1940. Θυμήσου τον
περασμένο μήνα όταν με κεφαλιά, την τελευταία στιγμή, βάλαμε γκολ και μας
στεφάνωσε η δόξα αφήνοντας κατάπληκτη την υδρόγειο! Θυμήσου τον Παλαιών Πατρών
Γερμανό και τώρα τον Χριστόδουλο να εξαίρει τη νίκη! Πού ζεις φίλε;
Ήπιε μια γουλιά φρέντο.
– Ναι, αλλά είδες τα έργα; Μη μου πεις κουβέντα γιατί θα είσαι άδικος!
– Όλοι λένε όμως ότι έπρεπε να είχαν γίνει πριν είκοσι χρόνια. Τέλος πάντων,
ας πούμε του στραβού το δίκιο είναι κι αυτό δεκτό.
Ακολούθησε μακριά σιωπή, πολύ ύποπτη.
– Το είδες το Ζέπελιν; ρώτησε ύπουλα ο Μύρων.
– Το είδα! Είναι υπέροχο, αθόρυβο, ειρηνικό, αθώο σαν συννεφάκι με μοτέρ.
– Δύστυχε! Το ξέρεις ότι σε παρακολουθεί συνεχώς; Εγώ τουλάχιστον κλείνω τα
τηλέφωνα όταν περνάει κοντά μου. Αν πεις τη λέξη «Αλ Κάιντα» σίγουρα θα βρεις
το σπίτι σου περικυκλωμένο από κομάντος!
– Άσε τις υπερβολές!
– Κι όμως! H τρομολαγνεία είναι μια μοντέρνα λέξη με μεγάλη και δυνατή
γοητεία! Την ακούω συχνά στην τιβί και ανεβαίνει η ακροαματικότητα. Όλοι
θέλουν να φοβούνται λίγο! Οι βάρβαροι έρχονται! Ασκήσεις με βατραχανθρώπους,
με αλεξιπτωτιστές, με πεζοναύτες, λες και θα επιτεθεί μια στρατιά Ταλιμπάν.
– Τέλος πάντων, δεν βλέπεις τίποτε καλό σ’ αυτή την Ολυμπιάδα;
– Ναι! Θαύμασα την αντοχή των Ελλήνων στην ταλαιπωρία με τα έργα. Υπέροχος
λαός! Όταν θέλει υπομένει τα πάντα για την πατρίδα!
– Θυμήσου το έπος της Αλβανίας και τις γυναίκες της Πίνδου.
Ακολούθησε πάλι η γνωστή ύποπτη σιωπή.
– Επιτέλους, πες και κάτι καλό! Εδώ χάμω προβάλλεται η Ελλάς, ο πολιτισμός, το
τυρί φέτα, ο Ρουβάς!
– Σ’ αυτό έχεις δίκιο! Ελπίζω να γίνουν στα πλαίσια της Ολυμπιάδας και κανά
δυο μεγάλες συναυλίες με λαϊκές φίρμες για την προώθηση του σύγχρονου
ελληνικού πολιτισμού.
Και για να μιλήσουμε σοβαρά!
Τι έγινε σοβαρό για την προβολή του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού;
Τι έγινε για τη μουσική – ο κόσμος πιστεύει ότι μουσική είναι αυτό που ακούει
συνεχώς στα κανάλια και τους ραδιοσταθμούς.
– Τι έγινε για τον χορό – ο κόσμος πιστεύει ότι είναι αυτό που βλέπει στις
ντίσκο και τις ταβέρνες.
Και η ελληνική ζωγραφική δεν είναι αυτό που είδαμε στο Άουτλουκ – αυτό το
γνωρίζουν όσοι τριγυρνούν στη Βενετία και το Κάσελ και ούτε ελληνική γλυπτική
είναι οι Γάλλοι γλύπτες που θα ξαναδούν οι ξένοι φίλοι μας στην ελληνική
Ολυμπιάδα!
Ο Μύρων βυθίστηκε στο κάθισμά του αμίλητος!
– Είσαι άδικος, άδικος, άδικος!!!
Του φώναξα τρεις φορές, ψάχνοντας άδικα να βρω το γιατί.
Ο Δημήτρης Μυταράς είναι ζωγράφος
