ME ΛΕΝΕ MAPIA, αλλά δεν είμαι παρθένος. Υπήρξα – μέχρι που έκατσα στον

Θανάση τον εφοριακό. Είχα πάει στο γραφείο του για το εκκαθαριστικό του

μπαμπά. «Καθήστε», μου λέει ο Θανάσης. Κάθησα. Σηκώθηκα δυο βδομάδες μετά και

ο Θανάσης είχε φύγει. Τον αναζήτησα στο κινητό και μου είπε ότι πήρε μετάθεση

για Καλάβρυτα. Δυο βήματα είναι τα Καλάβρυτα. Να πάω Σαββατοκύριακο να τον δω;

Αλλά ο Θανάσης μου είπε ότι τώρα που προσέχει πιο καλά το τοπίο από το

παράθυρο του ξενοδοχείου δεν το κόβει για Καλάβρυτα. Μάλλον για Σουφλί το

κόβει. Του είπα να κάνω την παλικαριά μέχρι Σουφλί, αλλά μου είπε ότι τώρα τον

περιμένει στη ρεσεψιόν ο προϊστάμενος της υπηρεσίας και μάλλον τον στέλνουνε

Βουλγαρία. Τίρανα συγκεκριμένα. Ευτυχώς, δεν έμαθε τίποτα ο μπαμπάς.

ΕΤΣΙ ΠΕΡΑΣΕ τα σύνορα ο Θανάσης κι εγώ γνώρισα τον Θανάση τον Ωριλά

γιατί είχα μια φλεγμονή στο τούτο μου. «Καθήστε», μου είπε ο Ωριλάς. Δυο

βδομάδες μετά δεν σηκώθηκα μόνη μου. Μας σήκωσε η γυναίκα του Θανάση που μπήκε

στο ιατρείο και ούρλιαζε «κάθαρμα, στον Τριανταφυλλόπουλο θα σε βγάλω,

τσόγλανε, παντρεμένος άνθρωπος με τα τρία τα παιδιά;». Κι εγώ είπα: «Να σας

ζήσουν!» και σηκώθηκα. Ευτυχώς, δεν έμαθε τίποτα ο μπαμπάς.

META τον Θανάση τον εφοριακό και τον Θανάση τον Ωριλά, γνώρισα τον

Θανάση τον πρατηριούχο. Επειδή όποιος παθαίνει μαθαίνει – όταν μου είπε

«καθήστε» εγώ δεν κάθησα. Με αποτέλεσμα να μείνω όρθια δυο βδομάδες και να

βγάλω κιρσούς. Ο Θανάσης δεν ήτανε καθόλου παντρεμένος. Εξ ου και τον ρώτησα

πότε, με το καλό, θα παντρευτούμε. Αλλά ο Θανάσης μού είπε: «Είσαι τρελή, τώρα

που ακριβαίνουν τα καύσιμα;» Και μου εξομολογήθηκε ότι δυστυχώς πρέπει να

φύγει για Αραβικά Εμιράτα γιατί αν περιμένει από τον Μπους, σωθήκαμε. Όλα από

τα χέρια του Θανάση περνάνε. Ένιωσα πολύ περήφανη για τον Θανάση.

ΟΜΩΣ μετά τον Θανάση, τον Θανάση και τον Θανάση, κάτι άρχισε να

ψυλλιάζεται ο μπαμπάς. Ο μπαμπάς είναι Λάκων και Πασόκος. Το γεγονός αυτό του

προκαλεί έναν διχασμό προσωπικότητας. Μια ελαφρά σχιζοφρένεια. Είναι κατά της

μοναρχίας, αλλά κολλάει στην τηλεόραση όποτε έρχεται ο Κωνσταντίνος με την

Άννα Μαρία. Επικροτεί την αποποινικοποίηση της μοιχείας, αλλά λέει «αυτήν την

π… που του τα φόρεσε έπρεπε να την ξυρίσουν γουλί». Είναι υπέρ του πολιτικού

γάμου, αλλά όταν η αδελφή μου είπε κάτι για δημαρχείο έφαγε μια χαστούκα κι

από τη Σπάρτη εκσφενδονίστηκε σούμπιτη στον μαγευτικό Μυστρά.

ΕΤΣΙ και με μένα. Ο μπαμπάς καταχάρηκε που καταργήθηκε ο θεσμός της

προίκας. Όταν όμως πληροφορήθηκε για τον Θανάση, τον Θανάση και τον Θανάση –

και φοβήθηκε ότι θα του μείνω στο ράφι – «σκότωσε» κάτι ρίζες ελιές στην

Αρεόπολη και το δίπατο στο Γύθειο προκειμένου να με κουκουλώσει. Άρχισε να

ψάχνει όλη τη Λακωνία για γαμπρό. Κι ύστερα όλη την Πελοπόννησο. Στο καπάκι,

πιάσαμε και τα υπόλοιπα διαμερίσματα της πατρίδας μας.

ΤΕΛΙΚΩΣ, μετά τον Θανάση, τον Θανάση και τον Θανάση – ο μπαμπάς μου

γνώρισε τον Θανάση τον Θρακιώτη. Τον βρήκε αυτόν τώρα στον Νομό Ροδόπης,

περιοχή Άγιος Χαράλαμπος, 35 χιλιόμετρα από την Κομοτηνή. Τον ξετρύπωσε ο

μπαμπάς, τον κατέβασε νότια και του μίλησε για τις ελιές και το δίπατο. Κι ο

Θανάσης χαμογέλασε. Και τότε ο μπαμπάς τού είπε:

– Καθήστε!

Και ο Θανάσης κάθησε. Και με το που κάθησε ο Θανάσης, γέλασε κάθε πικραμένος

Λάκων.

KI ΕΓΩ, η Μαρία απ’ τη Σπάρτη ξανάγινα παρθένος. (Κι ας ψάχνω μια ζωή

έναν Ορέστη απ’ τον Βόλο…).