Δίπλα στους υδατοφράκτες του Μιραφλόρες, οι τουρίστες θαυμάζουν το νέο

κέντρο επισκεπτών της Διώρυγας του Παναμά, ένα έργο επιβλητικό. Στο παλιό

Κτίριο Διοίκησης, που βρίσκεται πλέον στα χέρια των Παναμέζων, τα φρέσκα μιας

νεοκλασικής ροτόντας θυμίζουν τους κύριους σταθμούς της διάνοιξης αυτής της

διόδου ανάμεσα στους ωκεανούς. Σε περίπου δέκα χρόνια, η Διώρυγα κινδυνεύει να

αχρηστευθεί, αν δεν προσαρμοστεί στην εξέλιξη του ναυτιλιακού εμπορίου, που

έχει διογκωθεί από την ανάπτυξη της Κίνας.

Ο Ρικάουρτε Βάσκες, ο υποδιευθυντής, εξηγεί: κάθε χρόνο 14.000 πλοία διαπλέουν

τη Διώρυγα, η οποία κάνει ετήσιο τζίρο 900 εκατομμύρια δολάρια (σχεδόν 750

εκατομμύρια ευρώ). Εδώ και τέσσερα χρόνια έχει αποφέρει στη Δημοκρατία του

Παναμά κέρδη 1.436 εκατομμυρίων δολαρίων. Ούτε ο τουρισμός ούτε οι τράπεζες

αποφέρουν τόσα. Μέσα σε επτά χρόνια, 1.400 εκατομμύρια επενδύθηκαν στον

εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων, αλλά επιβάλλεται η κατασκευή νέων

υδατοφρακτών, για να αντιμετωπιστεί η αύξηση της κυκλοφορίας και να μπορούν να

περάσουν τα νέα μεγάλα φορτηγά πλοία που υπερβαίνουν τις προδιαγραφές του

Παναμά.

Στη Διώρυγα έχει δημιουργηθεί ένα εργοτάξιο παρόμοιο με εκείνο που είχαν

φτιάξει οι Αμερικανοί το 1914. H γαλλοβελγική κοινοπραξία Κουάν-Μπελιέ κέρδισε

τον διαγωνισμό για τις προκαταρκτικές μελέτες, αλλά η Αρχή της Διώρυγας του

Παναμά (ACP) εμπιστεύθηκε μια δεύτερη μελέτη στο Σώμα Μηχανικού του

αμερικανικού στρατού, που είχε κατασκευάσει το πρώτο εργοτάξιο. H Ευρώπη και

οι ΗΠΑ βρέθηκαν να ανταγωνίζονται σε ένα πρόγραμμα, το μέγεθος του οποίου

κάνει τους κατασκευαστές να σαστίζουν. «Ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί οι μελέτες

της αγοράς, του κόστους, της χρηματοδότησης, των επιπτώσεων στο περιβάλλον»,

τονίζει ο Ρικάουρτε Βάσκες, ο οποίος αρνείται να μιλήσει με αριθμούς. Στον

Παναμά γίνεται λόγος για 10 δισεκατομμύρια δολάρια.

Κυλιόμενοι; Ο Βάσκες είναι γοητευμένος από την ευρωπαϊκή πρόταση για

κυλιόμενους υδατοφράκτες, αντί για τους σημερινούς που ανοιγοκλείνουν, μεταξύ

άλλων επειδή κάνουν οικονομία στο νερό. Στο θέμα αυτό, το κλιματικό φαινόμενο

Ελ Νίνιο και η ξηρασία που ακολούθησε έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου. H

ενδεχόμενη επέκταση της δεξαμενής ύδατος, η οποία θα απαιτούσε τη μετακίνηση

περίπου 2.000 χωρικών κινητοποιεί τις μη κυβερνητικές οργανώσεις. H Εκκλησία

υποστηρίζει το Μέτωπο των Αγροτών Κατά των Φραγμάτων. Στο Κέντρο Μελετών και

Κοινωνικής Δράσης (CEASPA), ο Ραούλ Λέις ανησυχεί επίσης για τη διέλευση

ραδιενεργών αποβλήτων από τη λίμνη Γκατούν κοντά στην πρωτεύουσα, κάτι που

δημιουργεί μεγάλους κινδύνους.

Μεγάλες προσδοκίες

Ο Ραούλ Λέις και ο Ρικάουρτε Βάσκες συμφωνούν τουλάχιστον σε ένα σημείο: στο

ότι η Διώρυγα του Παναμά συνεχίζει να είναι μια οντότητα που διαφεύγει του

ελέγχου των Παναμέζων. Ο υποδιοικητής επικροτεί την πρόταση του νεοεκλεγέντος

προέδρου Μαρτίν Τορίχος, τα έσοδα να διοχετευθούν στην εκπαίδευση ή την υγεία,

ώστε να καταστούν ορατά, αντί να εξαφανίζονται στον εθνικό προϋπολογισμό, όπως

γινόταν ώς τώρα. «Δεν μπορούμε να λειτουργούμε στο περιθώριο της χώρας»,

παραδέχεται ο Βάσκες. Μολονότι η αυτονομία της ACP είναι αποδεκτή, η διεύρυνση

της Διώρυγας είναι πειρασμός για ένα χρεωμένο κράτος, στο οποίο η φτώχεια

πλήττει το 40% του πληθυσμού.

«H διεύρυνση προκαλεί τεράστιες προσδοκίες», επιβεβαιώνει ο Χουάν Φελίπε Πίτι,

πρόεδρος των ναυτιλιακών δικηγόρων. «H Διώρυγα απασχολεί λιγότερους από 9.000

ανθρώπους, ωστόσο δημιουργεί έμμεσα 200.000 θέσεις απασχόλησης σε μια χώρα

μόλις 3 εκατομμυρίων κατοίκων. Και η διεύρυνσή της είναι αναπόφευκτη, επειδή

ήδη ναυπηγούνται 140 πλοία που υπερβαίνουν τις προδιαγραφές του Παναμά»,

διευκρινίζει.

LINK:

* www.pancanal.com/

Επιμέλεια: Γιώργος Αγγελόπουλος