Εδώ και δέκα χρόνια, οι Συντηρητικοί βουλευτές έπαιζαν στα σίγουρα.

Έδιωξαν τρεις από τις ισχυρότερες πολιτικές προσωπικότητες που διέθεταν: τον

Μάικλ Χέιζελταϊν, τον Κένεθ Κλαρκ και τον Μάικλ Πορτίλο. Δεν τους απέμεινε

παρά η επιλογή από ήσσονες προσωπικότητες: τον Χάουαρντ, τον Ντέιβις, τον

Μάικλ Άνκραμ και τον Όλιβερ Λέτουιν. Ο Χάουαρντ προσφέρει μια φρεσκάδα, μια

σταθερότητα, ακόμη και μια αίσθηση του χιούμορ, που τον τοποθετούν πολύ πιο

μπροστά από τους άλλους βουλευτές. Επίσης διαθέτει την ικανότητα να πλήξει

τους αντιπάλους. H νομιμότητα ενός τέτοιου ηγέτη θα ήταν πολύ μεγαλύτερη αν

προτεινόταν με έμφαση από τα κομματικά μέλη όλης της χώρας. H αρμόδια επιτροπή

θα πρέπει να προτείνει μια ευρύτερη επιλογή υποψηφίων, όπως γίνεται στην

Αμερική. Θα ήταν παράδοξο να μη συμπεριληφθούν τα ονόματα του Κλαρκ και του Πορτίλο.