διακοπές Nαύπακτος – Γαλαξείδι

H επιβλητική παρουσία των βουνών και το καταλυτικό γαλάζιο του Κορινθιακού

Κόλπου μαγνητίζουν το βλέμμα με τρόπο μοναδικό, καθώς κινείσαι στα παράλια της

Στερεάς Ελλάδας. Συνοδός από απέναντι η Πελοπόννησος, με τα επιβλητικά βουνά

της να φαντάζει σίγουρη για την αξία της παρουσίας της.

H γεωγραφική θέση της Ναυπάκτου τη βοηθά να δέχεται πολλούς επισκέπτες, καθώς

είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ της Δυτικής Ελλάδας με την υπόλοιπη χώρα.

Οποιοσδήποτε σκοπεύει να επισκεφθεί τον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών, που

απέχει 100 χλμ., απ’ αυτήν την όμορφη πόλη θα περάσει είτε έρχεται από την

Πελοπόννησο είτε από τα Ιόνια Νησιά είτε από την Ήπειρο.

Είναι κτισμένη αμφιθεατρικά στην πλαγιά ενός λόφου που ακουμπάει στη θάλασσα.

H παλιά πόλη βρίσκεται μέσα στα τείχη και έχει διατηρήσει την παλιά της

φυσιογνωμία. Τα πλακόστρωτα σοκάκια σε ταξιδεύουν στην Επανάσταση του 1821 με

την παρέα των Μπότσαρη, Τζαβέλλα, Φαρμάκη και του νεαρού ήρωα Γιώργου

Ανεμογιάννη. H πόλη στη μακραίωνη και πολυτάραχη ιστορία της εμφανίζεται με

διάφορα ονόματα, όπως Ναύπακτος από τους Ενετούς, Επακτός από τους

Βυζαντινούς, Ενεβαχτέ και Νέπαχτος από τους Τούρκους. Το αρχικό της όνομα

προέκυψε από το γεγονός ότι ήταν ναυτικός οικισμός όπου κατασκευάζονταν πλοία,

αρχικά από τους Λοκρούς και αργότερα από τους Δωριείς, προκειμένου να

διαπεραιωθούν στην απέναντι ακτή της Πελοποννήσου.

Αυθεντική αρχοντιά

Μικροί όρμοι ξεπηδούν συνέχεια σχεδόν έπειτα από κάθε στροφή, καθώς ο δρόμος

ξεδιπλώνεται παράλληλα με την πολυσχιδή ακτή του Κορινθιακού. Έχοντας πάντα

ανατολική κατεύθυνση, θα συναντήσετε τον μικρό οικισμό του Αγ.

Νικολάου απ’ όπου ένα μικρό φέρι μπόουτ συνδέει την περιοχή με το

αντικρινό Αίγιο. Αμέσως μετά απλώνεται η εκτεταμένη παραλία του

Τολοφώνα, που μαζί με αυτήν της Ερατεινής αποτελούν ουσιαστικά

ένα ενιαίο σύνολο. Ιδιαίτερα γραφική, δίπλα στο κύμα, είναι η διαδρομή από τον

εσωτερικό δρόμο που διασχίζει την προκυμαία της Ερατεινής και τον Πάνορμο.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η διαδρομή που περνάει κάτω από τον

κεντρικό δρόμο και τη γέφυρα που ίπταται κυριολεκτικά πάνω από την Ερατεινή

και οδηγεί στο Λιδορίκι. Ανηφορικός, με εκπληκτική θέα προς τον

Κορινθιακό, δρασκελίζει το γυμνό από βλάστηση όρος Λιδορίκιο και καταλήγει

στην τεχνητή λίμνη του Μόρνου η οποία δημιουργεί όμορφα τοπία καθώς

ξεδιπλώνεται ανάμεσα στις πλαγιές των Βουρδουσίων και της Γκιώνας.

Επιστρέφοντας στον κεντρικό παράλιο δρόμο και έχοντας κατεύθυνση προς το

Γαλαξείδι θα αφήσετε πίσω την Ερατεινή και την παραλία του Πάνορμου. Σε λίγο

πάνω στον δρόμο εμφανίζεται το λιμανάκι των Αγ. Πάντων, ήσυχο

και απάνεμο, με τη μικρή του παραλία και τα γραφικά κεντράκια. Άλλα 12 χλμ.

περίπου και δεξιά στον μυχό ενός μικρού κόλπου εμφανίζεται σαν στολίδι το

Γαλαξείδι με την εκκλησία του Αγ. Νικολάου να δεσπόζει στην πολιτεία.

Μόλις το πρωτοαντικρύσεις σε κερδίζει η αυθεντική ομορφιά και η γαλήνη που

αποπνέει, ενώ στο βάθος πίσω από το γαλανό της θάλασσας στέκονται οι

επιβλητικές πλαγιές του Παρνασσού.

Τη σημερινή του αρχοντική όψη το Γαλαξείδι την απέκτησε τον 18ο αι., όταν

αναδείχθηκε σε μεγάλη ναυτική δύναμη. Τότε τα ιστιοφόρα του κυριαρχούσαν στις

θάλασσες μεταφέροντας εμπορεύματα σε όλη τη Μεσόγειο. Μετά τις απώλειες του

1821 επανακτά τη χαμένη του δύναμη και αίγλη, μα μέχρι τις αρχές του 20ού αι.

οπότε και κυριαρχεί ο ατμός. Εκτοπίζονται τα πανιά και το Γαλαξείδι μαραζώνει.

Σήμερα η πάλαι ποτέ ναυτική πολιτεία με τα περισσότερα αρχοντικά της

αναπαλαιωμένα και με τα καλντερίμια της να μοιάζουν σαν να μην τα άγγιξε ο

χρόνος, ανθίσταται στις κατά καιρούς «επιθέσεις» των επισκεπτών του

Σαββατοκύριακου και μιλάει ακόμα για τη ζωή και την αρχοντιά σ’ αυτούς που

μπορούν να αφουγκραστούν τους ψιθύρους της θαλασσινής αύρας.

Το κάστρο της Ναυπάκτου

Το κάστρο της πόλης είναι μοναδικό στην Ευρώπη με πέντε αμυντικές ζώνες από το

λιμάνι μέχρι την κορυφή του λόφου που φθάνει τα 200 μ. υψόμετρο. Οι Πελασγοί

οχύρωσαν τη Ναύπακτο για πρώτη φορά στην κορυφή του λόφου. Την τελική του

μορφή πήρε το 1204 από τους Ενετούς, οι οποίοι έχτισαν ψηλότερα και

επιβλητικότερα τείχη.

Στην ιστορία κατέχει τιμητική θέση για τη σπουδαία νίκη των ευρωπαϊκών

ναυτικών δυνάμεων έναντι των τουρκικών. H επέλαση των Τούρκων, ιδιαίτερα μετά

την εκδίωξη των Ενετών από τη Ναύπακτο, ανησύχησε τη Δύση. Ο Πάπας της Ρώμης

Πίος ο B’ κάλεσε όλους τους χριστιανούς ηγεμόνες σε σταυροφορία κατά της

τουρκικής απειλής. Παρά την περιορισμένη απήχηση της έκκλησής του, υπέγραψαν

Συνθήκη Ιερής Συμμαχίας ο βασιλιάς της Ισπανίας, η Ενετική Δημοκρατία, ιταλικά

κρατίδια και οι ιππότες της Μάλτας. Υπό την αρχηγία τού Αυστριακού Δον Ζουάν,

στις 7 Οκτωβρίου 1571, οι δύο στόλοι πάνοπλοι συγκρούστηκαν σε έναν τιτάνιο

αγώνα λίγα μίλια δυτικά της Ναυπάκτου. Με ακόμα 10 ελληνικά καράβια ο

ευρωπαϊκός στόλος χρειάστηκε 5 ώρες για να διαλύσει τον μύθο του αήττητου

τουρκικού με τις 200 γαλέρες στόλου και να σταματήσει την επιθετική ορμή του

ισλαμισμού στην Ευρώπη.

Μοναστηράκι, η γαλήνια ομορφιά

Μετά τη Ναύπακτο ο δρόμος προς το Γαλαξείδι απομακρύνεται από τη θάλασσα,

εντούτοις ύστερα από 12 χλμ. αυτή εμφανίζεται πάλι δεξιά απαστράπτουσα στο φως

του ήλιου. Σύντομα, καθώς ο κεντρικός δρόμος προκαλεί για υψηλές ταχύτητες, θα

συναντήσετε τις κεραμοσκεπές ενός μικρού χωριού, που ονομάζεται

Μοναστηράκι. Προσοχή χρειάζεται στο σύνηθες «μπλόκο» της Τροχαίας, που

καιροφυλακτεί στη σκιά πάνω από τη μικρή γέφυρα που οδηγεί στο χωριό, ενώ καλό

θα ήταν να μην προσπεράσετε τη μικρή κατηφορική διασταύρωση προς τα δεξιά που

καταλήγει στην αγκαλιά του μικρού γραφικού οικισμού. Αριστερά του κεντρικού

δρόμου υψώνεται το βουνό Κούμαρος. Αν σταθείτε περίπου 500 μέτρα πριν από τη

διασταύρωση πάνω στον κεντρικό δρόμο, θα απολαύσετε τη θέα του μικρού

ακρωτηρίου Κόκκινος, την επίσης μικρή λιμνοθάλασσα και τον Κορινθιακό μέχρι

πέρα, στις ακτές της Πελοποννήσου. Το Μοναστηράκι πήρε το όνομά του από το

παλαιό μοναστήρι που υπήρχε στον χώρο του σημερινού ναού του Αγίου Μάρκου, ενώ

και ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι στο χώρο αυτό υπήρχε η αρχαία πόλη Ερυθρές.

Μια τελευταία βόλτα στο μικρό του λιμάνι όπου λικνίζονται οι ψαρόβαρκες, και

επιστροφή στον κεντρικό δρόμο με ανατολική κατεύθυνση. Πέντε χιλιόμετρα μετά,

είναι το Σκάλωμα, ένας μικρός κολπίσκος που κρύβεται κι αυτός από τον

κεντρικό δρόμο πίσω από τη βλάστηση της περιοχής. Μα στρίβοντας δεξιά

ανακαλύπτεις χαμηλότερα τη γαλήνια παραλία που είναι γνωστή στον κύκλο των

ξένων επισκεπτών και αυτό το μαρτυρούν τα πολυάριθμα σπίτια που έχουν Βέλγους

και Γάλλους ιδιοκτήτες. Σε δύο χλμ. απόσταση υπάρχει και η γνωστή παραλία του

Μαραθιά που επίσης γεμίζει με κόσμο τους καλοκαιρινούς μήνες.

Συνεχίζοντας τη διαδρομή σας ανατολικά, συναντάτε μικρές παρακαμπτηρίους που

σας οδηγούν σε μικρούς κολπίσκους και παραλίες, όπως της Σεργούλας, ενώ

αριστερά ο ορίζοντας κλείνει από τις πλαγιές των βουνών της Στερεάς.

Χαϊδεύοντας με το βλέμμα τον Κορινθιακό κάποια στιγμή θα σας τραβήξουν την

προσοχή μια συστάδα καταπράσινων νησιών και σκοπέλων. Είναι τα

Τριζόνια, που για να τα προσεγγίσεις πρέπει να ακολουθήσεις τον

δευτερεύοντα παραλιακό δρόμο που οδηγεί ανάμεσα από οικισμούς της περιοχής στη

Γλυφάδα, απ’ όπου, σε λιγότερο από 10 λεπτά, μικρά καΐκια σε μεταφέρουν

στα Τριζόνια. Το μεγαλύτερο από τα νησάκια έχει περίπου 200 κατοίκους και

έκταση 2 τετραγωνικών χλμ. Δεν κυκλοφορούν μηχανοκίνητα οχήματα και οι μικρές

αποστάσεις καλύπτονται εύκολα με τα πόδια.

ΠΩΣ ΘΑ ΦΤΑΣΕΤΕ

H Ναύπακτος απέχει 9 χλμ. από το Αντίρριο και περίπου 270 χλμ. από την

Αθήνα, ακολουθώντας τον δρόμο της Στερεάς Ελλάδας από την κλασική διαδρομή

Αθήνα – Λιβαδειά – Αράχοβα – Γαλαξείδι. Από την Πελοπόννησο υπάρχουν δύο

σημεία προσέγγισης της περιοχής. Από την πορθμιακή γραμμή Ρίου – Αντιρρίου μα

και του Αιγίου – Αγ. Νικολάου. Από τη Θεσσαλονίκη θα φθάσετε μέσω της Εθνικής

Οδού Θεσ/νίκης – Αθηνών έως τις Θερμοπύλες και από εκεί στρίβοντας δεξιά μέσω

Μπράλου θα φθάσετε στην Άμφισα – Ιτέα – Γαλαξείδι διανύοντας περίπου 400 χλμ.,

ενώ από τη Δυτική Ελλάδα για να προσεγγίσετε την περιοχή θα πρέπει λίγο πριν

από το Αντίρριο να στρίψετε αριστερά προς Ναύπακτο.

ΔΙΑΜΟΝΗ

Δεν θα αντιμετωπίσετε κανένα πρόβλημα διαμονής, καθώς παντού θα βρείτε

ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε στη Ναύπακτο

(26340), Ακτή: 28464, Nafpaktos: 29551, Λεπάντο Μπιτς: 27798, στο Μοναστηράκι

(26340), δωμάτια: 52290, 51113, 51468, στα Τριζόνια (22660), Δρύμνα: 71204,

Ρόνι: 71297, στην Ερατεινή (22660), Μπιτς Κλαμπ: 31237, Λιοτρίβι: 31166, στο

Γαλαξείδι (22650), Βίλα Ολυμπία: 41810, Αργώ: 41996, Γαλαξείδι: 41850.

ΦΑΓΗΤΟ

Σχεδόν παντού θα βρείτε ψησταριές και ταβερνούλες με καλό φαγητό. Στη

Ναύπακτο θα βρείτε φρέσκα ψάρια, παραδοσιακή κουζίνα, φαγητό κατσαρόλας και

καλό κρασί. Ξεχωρίζουν το «Κατώγι», ο «Γείτονας» και ο «Βλάχος». Στο Γαλαξείδι

θα βρείτε αρκετές ταβέρνες και συμπαθητικά ουζερί. Το πιο γνωστό και δημοφιλές

εστιατόριο είναι «Το μπάρκο της Μαρίτσας» με ονομαστή αστακομακαρονάδα, αλλά

και απίστευτες πίτες. Καλή ψαροταβέρνα είναι και η «Μπέμπελη» που ξεχωρίζει

για τους μεζέδες της και το επιδόρπιο, ενώ εξαιρετικά θα φάτε και θα περάσετε

στον «Σκελτόβραχο». Στο λιμάνι, στον «Χατζηγιάννη», θα πάτε για φρέσκο ψάρι,

όπως επίσης στο «Μιτάρκο» του ναυτικού ομίλου και στο «Λιοτρίβι» στο Χηρόλακα.

Στη Ναύπακτο θα βρείτε όμορφα καφέ στο λιμάνι μα και στον λόφο του κάστρου με

εκπληκτική θέα.

Κείμενο – Φωτογραφίες: Κώστας Κατσίγιαννης