H κόκκινη σκόνη της Μακρονήσου μάς τύλιξε με το σύννεφο της μνήμης προχθές το
απόγευμα. Χιλιάδες άνθρωποι περπάτησαν σ’ αυτό το κόκκινο χώμα στο πλάι της
θάλασσας μέχρι το θέατρο, όπου έγινε η συναυλία μνήμης. Αυτοί οι χιλιάδες
(6.000, όπως είπαν οι διοργανωτές) χρειάστηκε να μετακινηθούν με τα πλοία, να
επιβιβαστούν στα λεωφορεία, να ξεδιψάσουν ταυτόχρονα με νερό, να βρουν κάπου
να καθήσουν όταν γέμισαν οι κερκίδες και μετά το τέλος της συναυλίας, ξανά ο
ίδιος κύκλος. Θα μπορούσε να ήταν χάος. Αλλά δεν ήταν. Και μεγάλο ποσοστό της
επιτυχίας οφείλεται στους δεκάδες ανώνυμους οι οποίοι έτρεξαν, ιδροκόπησαν και
μας περιποιήθηκαν όλους με μεγάλη υπομονή και χαμόγελο.
