Ο Τούρκος πρόεδρος Αχμέτ Νετζντέτ Σεζέρ χαίρει – γενικώς – μεγάλης

εκτίμησης. Εδραιωμένη στην τουρκική κοινή γνώμη είναι η αίσθηση πως αποτελεί

μια δικλίδα ασφαλείας, για παράδειγμα «προστατεύει το κράτος από τους

ισλαμιστές».

H εκτίμηση αυτή διασαλεύτηκε προχθές που ο Τούρκος πρόεδρος, εγκρίνοντας το

έκτο πακέτο νομικών ρυθμίσεων για την εναρμόνιση του τουρκικού δικαίου με το

δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (E.E.) άσκησε βέτο σε σημαντικό άρθρο περί των

πολιτικών ελευθεριών. Συγκεκριμένα ζήτησε να παραμείνει σε ισχύ το άρθρο 8 του

αντιτρομοκρατικού νόμου για την «διαμελιστική προπαγάνδα» – κομμάτι του

Κουρδικού ζητήματος – με την αιτιολογία ότι «άλλως τίθεται σε κίνδυνο η

αδιαίρετη ενότητα του κράτους». «Δυστυχώς, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας φοβάται

την ελευθερία της σκέψης και θεωρεί πως η απαγόρευση της σκέψης αποτελεί

λύση», γράφει στη χθεσινή «Ραντικάλ» ο Ισμέτ Μπερκάν.

Θεωρείται από όλους βέβαιο ότι η στάση αυτή του Σεζέρ απηχεί επακριβώς την

κρίσιμη φράση της γραπτής ανακοίνωσης που εξεδόθη μετά την τελευταία

συνεδρίαση (27/6) του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας: «H Τουρκία είναι

αποφασισμένη να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της έναντι της E.E. και να

προχωρήσει στις Εργασίες Προσαρμογής με αντίληψη σύμφωνη προς τις ιδιομορφίες

της Δημοκρατίας μας» – οι «ιδιομορφίες της Τουρκίας» στις οποίες τόσο επιμένει

ο στρατός.

Δεν είναι βέβαια μόνο ο Σεζέρ που λαμβάνει υπόψη τις ανησυχίες του στρατού. Ο

υπουργός Εξωτερικών Γκιούλ έλεγε χθες σχετικά με το σχέδιο αμνηστίας που

ετοιμάζεται από την κυβέρνηση για τους Κούρδους αντάρτες: «Είναι πολλοί που

θέλουν να επιστρέψουν στην Τουρκία. Τους δίνουμε μια ευκαιρία. Ο στρατός θέλει

όσο εμείς να δοθεί αυτή η ευκαιρία». Οι μικροί Τούρκοι παίζουν κι αυτοί

κλέφτες-αστυνόμους. Παίζουν κουτσό, ξυλίκι, πόλεμο – όχι πια με Τούρκους

εναντίον Ελλήνων, αλλά εναντίον ανταρτών ως κατάλοιπο της πιο πρόσφατης

ιστορίας… Δεν έχω ακούσει όμως ποτέ τα Τουρκόπουλα να παίζουν

στρατιώτες-πολιτικούς, γιατί αυτό είναι παιχνίδι των μεγάλων Τούρκων.

Τελευταία Νέα