Πεντακόσια χρόνια μετά τον θάνατο του Χριστόφορου Κολόμβου, τα οστά του

μεγάλου εξερευνητή δεν μπορούν να αναπαυθούν εν ειρήνη μέχρι να λυθεί ένας

τελευταίος γρίφος.

Τη Δευτέρα, στον μεγάλο καθεδρικό ναό της Σεβίλλης, η χρυσή πύλη που οδηγεί

στον τάφο του ανθρώπου που ανακάλυψε την Αμερική άνοιξε και το λείψανό του

πήρε τον δρόμο για ένα τελευταίο ταξίδι. Προορισμός ένα εργαστήριο του

Τμήματος Γενετικής του Πανεπιστημίου της Γρανάδας. Αποστολή: να διευθετηθεί

μια και καλή η διένεξη με τη Δομινικανή Δημοκρατία σχετικά με το πού είναι

πραγματικά θαμμένος ο Κολόμβος.

Αποτελεί ειρωνεία της Ιστορίας το γεγονός ότι ο Κολόμβος… ταξίδεψε

περισσότερο μετά τον θάνατό του παρά όσο ήταν στη ζωή. Πέθανε φτωχός το 1506,

εγκαταλειμμένος από την ισπανική βασιλική οικογένεια, στο Βαγιαδολίδ της

Καστίλλης. Τρία χρόνια μετά, η σορός του μεταφέρθηκε σε μοναστήρι της

Σεβίλλης, για να εκπληρωθεί το πρώτο σκέλος της τελευταίας επιθυμίας του που

ήταν να θαφτεί στις Δυτικές Ινδίες. Ίσως λόγω έλλειψης χρημάτων, το επόμενο

σκέλος του ταξιδιού πραγματοποιήθηκε 35 χρόνια μετά, όταν το φέρετρο με τα

οστά του Κολόμβου ξεκίνησε για το νησί Ισπανιόλα της Καραϊβικής.

Εκεί θάφτηκε δίπλα στον γιο του, τον Ντιέγκο, το 1544, στο νέο καθεδρικό ναό

του Σάντο Ντομίνγκο. Δυόμισι αιώνες αργότερα, όταν οι Ισπανοί παρέδωσαν στους

Γάλλους το νησί – που σήμερα μοιράζονται η Αϊτή και η Δομινικανή Δημοκρατία –

πήραν τον Κολόμβο μαζί τους. Τα οστά του μεταφέρθηκαν με πλοίο στην Αβάνα της

Κούβας. Αλλά όταν η Ισπανία έχασε κι αυτή την τελευταία μεγάλη αποικία, ο

Κολόμβος ξεθάφτηκε .Του παραχωρήθηκε μια προνομιούχα θέση μέσα στον καθεδρικό

ναό της Σεβίλλης και η πόλη έκανε ό,τι μπορούσε για να σεβαστεί την τελευταία

του επιθυμία και τη διαθήκη του. Λόγω της διένεξής του με το ισπανικό στέμμα

για τη διανομή των λαφύρων από την Αμερική, ο Κολόμβος είχε ορκιστεί να μην

αναπαυθεί σε ισπανικό έδαφος μετά τον θάνατό του. Έτσι ο τάφος του υψώθηκε

πάνω από το πάτωμα του ναού, υποβασταζόμενος από τέσσερις γλυπτές φιγούρες που

αντιπροσωπεύουν τα παλαιά βασίλεια της Ισπανίας.

Στην Καραϊβική

Αυτά τουλάχιστον πιστεύουν οι Ισπανοί. Γιατί υπάρχει και μια αντίπαλη θεωρία,

η οποία αναπτύχθηκε στην Καραϊβική.

Το 1877, στη διάρκεια εργασιών στον καθεδρικό ναό του Σάντο Ντομίνγκο,

ανακαλύφθηκε ένα κουτί από μολύβι που έφερε την επιγραφή «Επιφανής και

φωτισμένος άνδρας Δον Χριστόφορος Κολόμβος». Το κουτί περιείχε 41 κομμάτια

οστών και μια σφαίρα, που πιθανόν είχε μείνει σε παλιά πληγή του τεθνεώτος.

Δέκα χρόνια μετά, η λάρνακα θάφτηκε ξανά στον Φάρο του Κολόμβου που μόλις είχε

εγκαινιασθεί – ένα κατάφωτο μνημείο σε σχήμα πυραμίδας των Ίνκας.

Οι Δομινικανοί πιστεύουν ότι έχουν το πραγματικό λείψανο του Κολόμβου και πως

οι Ισπανοί, όταν έφυγαν από το νησί, πήραν κατά λάθος μαζί τους τα οστά του

γιου του, του Ντιέγκο. H διαμάχη συνεχιζόταν επί δεκαετίες μέχρι που πέρυσι ο

ιστορικός της Σεβίλλης Μαρσιάλ Κάστρο Σάντσεθ είχε την ιδέα να χρησιμοποιηθεί

το DNA για να βρεθεί η αλήθεια στο θέμα. Ο τάφος του αδελφού του Χριστόφορου

Κολόμβου, που ονομαζόταν επίσης Ντιέγκο, ανακαλύφθηκε στη Σεβίλλη στη δεκαετία

του 1930. H ταυτότητά του δεν αμφισβητείται κι έτσι ελήφθησαν δείγματα από τα

οστά το περασμένο φθινόπωρο. Ελήφθησαν επίσης δείγματα από τα οστά του

εξώγαμου γιου του Χριστόφορου Κολόμβου, του Ερνάντο, που είχε θαφτεί μαζί του

στον καθεδρικό της Σεβίλλης. Τις επόμενες ημέρες, τα οστά και των τριών θα

εξετασθούν στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδας και την Παρασκευή θα θαφτούν ξανά

στον ναό της Σεβίλλης.

Αν με τα τεστ DNA αποδειχθεί ότι τα οστά του Κολόμβου βρίσκονται πράγματι στη

Σεβίλλη, τότε ο μεγάλος θαλασσοπόρος πιθανόν να κάνει ένα ακόμη ταξίδι.

Ισπανοί ιστορικοί έχουν δηλώσει πως θέλουν να εκπληρώσουν την τελευταία

επιθυμία του να αναπαυθεί στη Δομινικανή Δημοκρατία.

© The Times, 2003

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Γιώργος Αγγελόπουλος