Αναζήτηση
|
|
ΗΘΟΠΟΙΟΣ – ΒΡΑΒΕΙΟ Β’ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Από τις ευχάριστες εκπλήξεις του φετινού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, η διπλή
ερμηνεία του Μηνά Χατζησάββα ως συγγραφέας Δημήτρης Χατζής – όνομα μυθικό για
τα ελληνικά γράμματα – στο «Lilly’s story» του Ροβήρου Μανθούλη. Αλλά και ως
μπάτσου με φιλικά αισθήματα προς τον περιθωριακό ήρωα του «Βασιλιά», της
ταινίας του Νίκου Γραμματικού που κέρδισε το τρίτο βραβείο ποιότητας. Δύο
ερμηνείες, κόντρα η μία στην άλλη, αλλά και διαφορετικές όσον αφορά την εικόνα
του Μηνά Χατζησάββα στο σινεμά.
Τι θέλετε να εισπράττει ο θεατής βλέποντάς σας να ερμηνεύετε στο φιλμ
«Lilly’s story» τον Δημήτρη Χατζή, έναν μυθικό συγγραφέα για τα ελληνικά
γράμματα στην μεταπολεμική Ελλάδα;
Τη βαθύτερη αλήθεια ενός ανθρώπου της διασποράς που τα όνειρά του
διαψεύσθηκαν. Έτσι κι αλλιώς ο «μύθος», οτιδήποτε «μυθικό», δεν παίζεται».
Περιμένατε το βραβείο β’ ανδρικού ρόλου γι’ αυτήν την ερμηνεία σας;
Οι άλλοι μού το έλεγαν τόσο επίμονα που στο τέλος το πίστεψα κι εγώ. Είναι
ένας ρόλος χαμηλών τόνων που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητος.
Και ο αστυνομικός που ερμηνεύετε στον «Βασιλιά» του Νίκου Γραμματικού;
Ήταν πιο μακριά από την ιδιοσυγκρασία μου και περίμενα απ’ αυτόν τον ρόλο τη
διάκριση. Τελικά, παραλίγο να υπάρξει ισοψηφία. Αστείο!
Ένας αστυνομικός κολλητός με έναν περιθωριακό στον «Βασιλιά»;
Γιατί όχι; Δεν έχει ενδιαφέρον; Η ζωή είναι απρόβλεπτη. Και η τέχνη πρέπει να
είναι.
Δεν έχουμε ξαναδεί στο ελληνικό σινεμά κάτι ανάλογο…
Ωραία… Ακόμα καλύτερα.
Αυτές οι δύο ερμηνείες σας διαφέρουν από τις μέχρι τώρα κινηματογραφικές
σας εμφανίσεις…
Το λέτε αυτό, φαντάζομαι, για καλό.
Νομίζω ότι είναι πιο ώριμες και «κινηματογραφικές»… Εσείς τι λέτε;
Όλα ωριμάζουν, μεγαλώνουμε… Να δείτε στα ογδόντα μου…
Ποιες οι βασικές διαφορές ερμηνείας για έναν ηθοποιό στο θέατρο και το
σινεμά;
Το σινεμά είναι πιο αποσπασματικό. Πλάνο-πλάνο.
Σινεμά είναι;
-Η τέχνη της εικόνας που παραμένει συγκλονιστική και αναλλοίωτη μπροστά στα
μάτια του θεατή.
Θέατρο είναι;
Η τέχνη που είναι ζωντανή και διαμορφώνεται κάθε λεπτό μπροστά στα μάτια του
θεατή.
TV είναι;
Η εικόνα που μερικές φορές καλύτερα να μην εμφανιστεί στα μάτια του θεατή.
Και τώρα στο θέατρο, κείμενα για τον μύθο του Φάουστ. Πώς είναι ο δικός σας
Φάουστ;
Διασχίζει τις εποχές – μέσα από κείμενα Γκαίτε, Πούσκιν, Πεσόα, Λουβέ και
Στρατή Πασχάλη – έως σήμερα, δείχνοντας πως τα ερωτήματα του ανθρώπου
παραμένουν.
Αστυνομικός, συγγραφέας, Φάουστ… Ένας «χαμαιλέοντας» ο ηθοποιός;
Πρέπει. Αυτό είναι το επάγγελμά μας.
Πού βρίσκεται σήμερα το ελληνικό θέατρο;
Υπάρχει πληθωρισμός. Σίγουρα κάτι θα μείνει.
Το ελληνικό σινεμά πώς είναι σήμερα;
«Ψάχνεται έντονα. Νομίζω βρίσκεται πολύ κοντά στη λύση.
Η ζωή σας όλη θέατρο, σινεμά, TV;
Μόλις το διαπιστώσω με πιάνει τρέλα, βρίσκω διεξόδους. Πάραυτα!.
Ο πιο αγαπημένος σας ρόλος απ’ αυτούς που έχετε παίξει στο θέατρο;
Με απασχολούν τόσο βασανιστικά όλοι, που στο τέλος τους αγαπώ όλους
ανεξαιρέτως.
Ποιον ρόλο ονειρεύεστε να παίξετε;
Ένα ρόλο ονειρεύτηκα, και ευτυχώς θα τον παίξω στην Πάτρα τον Μάρτιο: Σιρανό
ντε Μπερζεράκ.
Τι σας εκνευρίζει στη σημερινή ελληνική κοινωνία;
Όλοι τα ξέρουν όλα. Κι ότι είμαστε ο καλύτερος λαός του κόσμου. Σε όλα τα
επίπεδα.
Και τα προτερήματά της;
Έλα ντε! Μπορεί τα ελαττώματά της…
